Bjarmi - 01.09.1928, Blaðsíða 4

180
B J ARMI
eða hina, og verði svo að lokum
lítt nýlt rekald á djúpi andlega lifs-
ins. í*á gæti ekki verið um að ræða
neina sanna trúmensku við Jesúm,
sem kallað hefir oss til fylgdar við
sig, enga samfylgd við hann, sem er
vegurinn, sannleikurinn og lifið. Þá
verða erfiðleikar lífsins og andstreymi
manninum ofraun.
Á þessum vígsludegi mínum get
jeg ekki varist því, að líta um öxl
til liðinna tíma, líta yfir 42 síðustu
ár æfi minnar. Svo langt er orðið
siðan jeg var vígður til þjónustu
kirkjunnar, 23 ára gamall. t*á gekk
jeg að þessu starfi með fremur litlu
trausti á sjálfum mjer, á mínum
kröftum, mínum hæfileikum, minni
þekkingu. Jeg fann, að öllu þessu
var mjög ábótavant. Þó gekk jeg að
starfinu nokkurn veginn öruggur og
einbeittur, vegna þess að jeg átti
traust á því, sem var svo óumræði-
lega miklu æðra, jeg átti fult traust
á leiðsögn og kærleika frelsara mins
Jesú Krists, og á föðurkærleika Guðs,
sem hann hafði birt mjer. í Guðs
nafni lagði jeg út á djúpið. — Jeg
átti ennfremur traust bjartsýnnar
æsku á mönnunum. — Ekki er því
að neita, að ýmislegt andstreymi
hefir mætt og vonbrigði orðið all-
mikil stundum. En þrátt fyrir það
hlýt jeg að játa með þakklæti, að
æskutraust mitt, bæði á Guði og
mönnum, hefir rætst og orðið mjer
til margfaldrar blessunar. Jeg get
enga grein gert mjer þess, hversu
tómlegt, gleðivana og vonlaust lif
mitt hefði orðið, ef jeg hefði ekki
sífelt átt traust á miskunn og trú-
festi frelsara míns Jesú Krists, og á
föðurkærleika Guðs.
Þegar jeg nú horfi fram á æfi-
kvöldið, horfi fram til starfa, sem
mjer ber að vinna, meðan æfidagur
endist, þótt kraftar sjeu teknir að
lýjast, þá er það að eins traustið á
kærleikshjálp Drottins, sem bregður
ljósi yfir síðasta kafla æfibrautar-
innar. Þess vegna get jeg með fylstu
sannfæringu tekið undir þessar ljóð-
lfnur, sem ávarp til Guðs:
Mjer verður ofraun einum
hvert örstutt fet;
en feril fullan meinum
pjer fylgt jeg get.
Þess vegna legg jeg enn öruggur
á djúpið. Að líkindum er ekki mjög
breitt sund eftir til sælla lands. Alt
slíkt er hulið — að sjálfsögðu sem
betur fer. En það er annað, sem oss
getur öllum verið ljóst: Vjer eigum
öll kost á því, að »herrann sje sjálfur
í stafni« — og þá er engu að kvíða.
Pá er ekkert djúp svo mikið, ekkert
sund svo breitt, að vjer leggjum ekki
út á það með fullu trausti á honum,
sem »einn er vor leiðtogi«.
Blessaði frelsari vorl Þú sem ert
Kristur, sonur Guðs hins lifanda,
vertu með oss á öllum vorum ferð-
um í lífinu og vernda oss fyrir slys-
um og hættum, freistingum og synd-
um. Vertu miskunnsamur leiðtogi
allra þeirra, sem eru staddir hjer í
dag, hvort sem þeir eru lengra eða
skemmra að komnir. Leiddu þá heila
heim til sin. Um fram alt biðjum
vjer þig að vera með oss og að
láta oss minnast og finna til sam-
fylgdar þinnar á ferðinni síðustu,
yfir djúp dauðans, og leið oss þá
seka og veika með almáttugri kær-
leikshönd þinni heim — heim til
föður þíns og föður vor á himnum.
Amen.
Gjaílr afhentar ritstjóra Bjarma:
í Jólakveðjusjóð: 32 kr. frá hörnum undir
Austur-Eyjafjöllum; 62 au. frá börnum
í Sveinshól.
Til Strandarkirkju: M. H„ Akureyri, 5 kr.
Jón Biering, Akureyri, 10 kr.