Bjarmi - 15.09.1928, Blaðsíða 8

192
B J A R M I
að 1839, til þess að gefa út þýðingar sem
innihjeldu útleggingar baptista«.
Finst lesendunum munurinn á þessum
tvennum ummælum svo mikill, að það
taki þvi að deila um hann?
Skiljanlegt er að þeir, sem hafna
barnaskirn, vilji ekki kannast við aö þeir
sjeu endurskírendur. — En það er alveg
óþarfi lyrir þá að reiðast því nafni, úr
þvi að þeir reyna að telja fólk á, sem
skirt var á barnsaldri, að skírast að nýju.
— Þeir eru endur-skírendur í augum allra
þeirra, sem telja barnaskirn fullgilda
skirn. Sje unt að telja það »ókurteisi«
að láta það i ljósi, mætti alveg eins vel
segja, að það sýndi hvorki hógværð nje
»kurteisi«, er andstæðingar barnaskirnar
kalla sjálfa sig, og sig eina, baptista eða
sklrendur; er ekki með því verið að gefa
í skyn að allir aðrir kristnir menn hafni
skírninni, eða þá bresti rjetta skírn? —
Fegar þeir hætta að kalla sjálfa sig skir-
endur, virðist sanngjarnt að aðrir hætti
að kalla þá endurskírendur, — alveg eins
og rjettast væri að »eldri stefnan« hætti
að kalla ný-guðfræðina nefasemda-
guðfræði« pegar hún hættir að kalla
sjálfa sig, og sig eina, »frjálslynda
guðfræði«.
Hvorugt þetta kom mjer þó af stað í
þetta sinn. — »Norðurljósið« má eiga um
það við »Heimilisblaðið«. —
Pað er fyrst og fremst allur »tónninn«
í þessari »Norðurljóss«-grein. sem mjer
virðist alveg óverjandi, er bræður tala
saman, þótt um ágreiningsefni sje.
»Norðurljósið« birtir 2 kafla ur einka-
brjefi. til hr. A. Gook, nefnir þó ekki brjef-
ritarann, en segir að hann sje »ritstjóri
að trúmálablaði í höfuðstaðnum«, hann
hafi hverfandi litla þekkingu á orðum
ritningarinnar eða rangfæri visvitandi
orð frelsarans, »hamist móti krislilegri1)
skírn í blaði sínu« o. s. frv. —
Jeg efast ekkert um að »Norðurljósið«
vilji styðja sannan kristindóm, en mig
furðar á að ritstjóra þess skuli dyljast,
að svona skrif fara í alt aðra átt.
Pví er hann að birta smákafia úr
einkabrjefi, heimildarlaust, og reyna að
rífa þá i sundur opinberlega? Var ekki
nær að skrifa brjefritaranum og reyna
að »leiðrjetta« hann i bróðerni? — Og
þvi er hann að geta um, að brjefritarinn
sje aritstjóri trúmálablaðs í höfuð-
staönum«, úr þvi að hann brestur einurð
eða telur rangt að nefna hann? — Er
það til þess aö lesendurnir heimfæri öll
niðrandi orð »Norðurljóssins« um brjef-
kafiana til vor allra hinna, sem gefum út
trúmálablöð hjer i Reykjavík?
— Jeg veit það ekki, en mjer þykir
aðferðin ljót, og tel það alt annað en
kurteist eða rjettmætt, að segja um nokk-
urn okkar þessara ritstjóra, — heldur
ekki um þann, sem A. Gook mun eiga við,
— að »hann hamist gegn kristilegri skírn
i blaði sínu«. —
Söguþekking »Norðurljóssins« virðist
vera af skornum skamti, eins og siðar
verður nánar vikið að. En fyrst er að
leiðrjetta það sem næst er.
Það segir í fyrnefndri grein að tengda-
faðir minn, síra Lárus Halldórsson frí-
kirkjuprestur, hafi »tekið kristilega skírn«,
sem eftir »kurteisri« málvenju blaðsins
mun eiga að skiljast svo, að hann hafi
hafnað barnaskírn sinni og látið skirast
að nýju. —
En þetta er gersamlega ósatt. Um það
er mjer miklu kunnugra en hr. A. Gook.
Jeg ætla ekkert að minnast á, hvað
óheppilegt er, að trúmálablað fari svona
ógætilega með sannleikann. En þeir, sem
lesið hafa »Norðurljóss«-greinina, geta
imyndað sjer hvað þar hefði staðið, ef
wtrúmálablaðs-ritstjóri í höfuðstaðnum«
hefði flutt þá skröksögu um nafnkunnan
baptista prest, að hann hetði »horfið frá
villu síns vegar« og tekið upp barna-
skírnl
Pað hefði ekki orðið fallegur sá vitnis-
burður! —
Pó er alvarlegasta atriðið í grein A. G.
enn óátalið, en um það verður rætt i
næsta blaði. S. Á. Gíslason.
Tveir danskir lyfsalar, Schmidt
og Frederiksen, dvöldu i Rvík nokkra
daga i f. m., og fiuttu þar 4 kristileg er-
indi, sum með skuggamyndum. Peir starfa
báðir, í fristundum sínum, að björgunar-
starfi meðal drykkjumanna i verstu ólifn-
aðargötum Hafnar, og eru áhugamenn
miklir um öll kristindómsmál.
Útgefandi: Signrbjörn Á. Gfslason.
1) Leturbreyting min.
S. A. G.
Prentsmiðjan Gutenberg.