Bjarmi - 07.10.1928, Blaðsíða 2

202
B J A R M I
þó, aö gefa þeim kost á að kynnast
mannkyns-frelsaranum Jesú Kristi.
Hún leit svo á, að það væri hinn
sanni, varanlegi grundvöllur gæfu
þeirra og gengis, og þá fyrst gætu
þær orðið nýtar konur »til gagns
bæði fyrir Guð og föðurlandið«, eins
og hún komst að oiði.
Árið 1855 hóf Emma Roberts svo
starf sitt. Hún kvaddi saman fáeinar
ungar stúlkur, sem hún vissi að voru
henni samhuga og samhentar, og
spurði þær hvort þær vildu hjálpa
sjer með fyrirbæn. Um tuttugu ungar
stúlkur hjetu henni hjálp sinni og
rituðu nöfn sín á lista, sem lá frammi
á fundinum, sem varð stofnfundur
hins fyrsta K. F. U. K. í heiminum.
Ungu stúlkurnar komu sjer saman
um að styðja hver aðra með stöð-
ugri bæn fyrir og með hvor annari,
sömuleiðis fyrir öllum ungum stúlk-
um, er þær þektu. K. F. U. K. var
þannig reist á hinum trausta grund-
velli bænarinnar. Fljótlega bættust
fleiri við i þennan biðjandi hóp, og
það leið ekki á löngu áður en sams-
konar bænarfjelög mynduðust víðs-
vegar um England.
Um þetta leyti kallaði Guð aðra
konu til starfa. Hún bjet frú Kinn-
aird og átti heima í Lundúnum. Frú
Kinnaird hafði komið auga á hina
margvislegu neyð í stórborginni, bæði
í likamlegu og andlegu tilliti, ekki
síður á meðal ungra stúlkna heldur
en annara. Hún vissi að helst yrði
ráðin bót á bölinu með því, að beina
sjónum þeirra til frelsarans, safna
þeim saman og innræta þeim guðs-
ótta og góða siðu. Hún hófst handa
og stofnaði heimili fyrir ungar stúlkur,
verustaði þar sem þeim var frjálst
að koma og dvelja eftir vild, þar sem
hlýleg hönd og vingjarnlegt bros
beið þeirra og bauð þær velkomnar,
þar sem þær fundu umönnun kær-
leikans, og Guðs orð var það Ijós,
sem lýsti inn i sálir þeirra.
Konur þessar, Emma Roberts og
frú Kinnaird, sameinuðu því næst
krafta sfna um það málefni. sem
þeim báðum var harla hugleikið og
kært, og á þann hátt myndaðist um-
gerð þess fjelagsskapar, sem nú er
kunnur orðinn um allan heim, og
ber nafnið K. F. U. K.
Frá Englandi barst starfsemin víðs-
vegar um álfuna, sömuleiðis í aðrar
heimsálfur. Englendingar eiga, svo
sem alkunna er, yfir löndum að ráða
viða um heim, og kom það oft fyrir
að fjelagskonur giftust mönnum, sem
áttu embættum að gegna í fjarlæg-
um landshlutum í öðrum heimsálf-
um, er lutu Bretaveldi, og á þann
hátt bárust frækornin áleiðis, en Guð
blessaði þau.
í Ameríku t. d. var fyrsta fjelagið
stofnað 1865, en í Noregi 1880.
Nú skiftast störf fjelagsins í marg-
víslegar greinar, og miða að því, að
leiðbeina og hjálpa ungum stúlkum
á ýmsan hátt. Kvöldskólar eru settir
á stofn, þar sem verkastúlkur njóta
hagkvæmrar tilsagnar í ýmsu nyt-
sömu námi. Dvalarstaðir í sveit eru
útvegaðir fátækum og óhraustum
stúlkum. Matstofur eru settar á stofn,
þar sem stúlkur í verslunarstjett geta
fengið fæði, gott og hentugt, fyrir
afar sanngjarnt verð. — Atvinnulaus-
um stúlkum er útveguð atvinna, og
fátækum, umkomulitlum stúlkum,
sem ferðast til útlanda, eru látnar í
tje góðar og gagnlegar leiðbeiningar,
sem geta komið þeim að verulegu
gagni. — Á járnbrautarstöðvum stór-
borganna er ennfremur veitt ýmis-
konar leiðsögn og ráðlegging ókunn-
ugum aðkomustúlkum. — Þar að
auki heldur fjelagið alstaðar uppi
reglubundnum guðsþjónustum innan
fjelags, og eru allar ungar stúlkur