Bjarmi - 01.11.1928, Page 10

234
BJARMI
aldrei, hitt mann, sem eins og hann
ann öllu því sem íslenskt er, þótt
ekki skilji hann íslensku.
Hann er búsettur í Búdapest og
ók hann með okkur hjónin heim til
sin. Heimili hans er einkar vistlegt
og vinalegt, og kona hans, hin elsku-
lega frú Marta María, sem er slav-
nesk prestsdóttir, tók við okkur opn-
um örmum; og Guðrún litla Espolín,
prestsdóttirin 5 ára gömul, fagnaði
okkur með þeirri blíðu og einlægni,
sem bernskan ein á yfir að ráða.
Það var vissulega hvíld að setjast
inn i vandaða og rúmgóða bifreið,
eftir langa dagleið með hraðlest, sem
hvorki hlífir sjálfri sjer eða öðrum;
og skemtilegt var að þjóta eftir upp-
ljómuðum borgarstrætum fram hjá
skrauthýsum, myndastyttum, gos-
brunnum, aldingörðum og öðru því,
sem menningarborg nútímans skreyt-
ir sig með. Kvöldblærinn bar með
sjer sætan blóma-angan, en frá dimm-
bláum himni blikuðu ótal stjörnur;
hjer var engin björt júnínótt.
Íslendíngar eru sjaldgæfir, en kær-
komnir, gestir á heimili síra Gísla
og konu hans. »Yst á Ránarslóðum«
á hann sitt draumaland; land feðr-
anna er honum kært og talið barst
brátt þangað heim, — hugurinn
bregður sjer úr harki stórborgar-
innar alla leið heim til íslands. —
Það yrði of langt mál að rekja
nákvæmlega alia fundargerð alheims-
mótsins. Verk og viðfangsefni K. F.-
U. K. eru svo mörg og margvísleg í
heiminum, að um það mætti rita
stóra bók. Dagskráin bar það og
með sjer. Til dæmis voru þar sett
ofarlega iðnaðar- og uppeldismá).
Fjelagið starfar að því, eftir megni,
að leiða anda kristindómsins inn á
þau svæði. Til þess eru ýms ráð
notuð, svo sem kristileg starfsemi
fyrir verksmiðjuslúlkur, þar sem þeim
er hjálpað bæði í andlegum og líkam-
legum efnum.
Rað var fróðlegt að hlýða á mál
manna um þessi efni, og kom það
greinilega í ljós, hversu sú starfsemi
er mikilvæg og verður vel ágengt,
þótt sumstaðar sje við ramman reip
að draga. Fjelagið annast um að
verksmiðjustúlkur, sem ella mundu
alveg fara á mis við alla tilsögn, fái
notið kenslu bæði til munns og
handa, ýmist gefins eða fyrir örlítið
gjald. Má nærri geta hvilíka þýðingu
þesskonar starfsemi hefir í stórborg-
unum. Farna eiga fátækar og um-
komulausar stúlkur örugt athvarf,
þar sem vinahendur eru fram rjettar
og þeim eru gefin góð ráð í hvívetna;
eru dvalarstundir á slíkum stöðum
margri stúlkunni styrkur og stuðn-
ingur í lífsbaráttunni.
Alheimsmótið hófst 10. júní. Voru
þar saman komnir fulltrúar frá 34
löndum, auk fjölda margra fjelaga
úr K. F. U. K., víðsvegar að. Það
var álitlegur kvennahópur, sem safn-
aðist saman í hinum fagra og rúm-
góða fundarsal stórhýssins »Vigado«
(»gleðihúsið«), þar sem mótið fór
fram.
Frú Parmoor, ensk hefðarfrú,
kvekaratrúar, sem um mörg undan-
farin ár hefir verið forseti í alþjóða-
sambandi K. F. U. K., setti fundinn
með skörulegu ávarpi til fundar-
kvenna. — Frú Parmoor er kona
hnigin á efri aldur, svipmikil og
sköruleg, og talar kvenna best; rödd
hennar er skýr og þó einkar hljóm-
þýð. Var hún sjálfkjörin forseti
fundarins.
Úr ávarps-ræðu hennar minnistjeg
þess er hún mælti meðal annars á
þessa leið:
»Frá suðri og norðri, frá austri og
vestri erum vjer hingað komnar, all-
margar konur, til þess að ræða