Bjarmi - 01.11.1928, Síða 11
BJARMI
235
áhugamál vor og starfsemi vora sem
fjelags. Frá mörgum þjóðum og
löndum, með ólíka lifnaðarháttu og
lífsskilyrði, og mismunandi á svo
mörgum svæðum, en þó sameinaðar
í því, sem er best og mest af öllu —
sameinaðar um málefni Drottius vors
og frelsara Jesú Krists. Fyrir hann
viljum við allar starfa, í hans nafni
viljum við lifa og breyta þannig, að
hans nafn megi verða dýrðlegt á
jörðunni. Ungar stúlkur fgrir Krist,
er kjörorð vort. Við helgum lionum
störf vor, vjer felum honum strið
vort. Án hans megnum vjer ekkert.
Biðjum um blessun hans«. —
Margar ágætar ræðukonur tóku til
máls, á þinginu, og mátti sjá, að
hjer voru saman komnar konur,
sem vanar voru margbrotnum fund-
arstörfum.
SóknarnefndafuDdurian í Rvík
17.—19. október 1928.
Hann hófst, eins og ætlað var,
miðvikudaginn 17. okt. með guðs-
þjónustu í dómkirkjunni f Rvík, þar
sem síra Ólafur Magnússon, prófastur
í Arnarbæli, steig í stólinn. Ræðu-
texti hans var Jóh. 15., 26—27.
Á eftir var fundurinn settur i húsi
K. F. U. M. og stóð hann til kl. 7
siðd., þar með talið þó »fundarhlje«
til kaíTidrykkju, þar sem Kvenfjel. frí-
kirkjunnar í Rvík veitti. — Fundarstjóri
var kosinn Sigurbjörn Á. Gíslason,
og til vara sira Guðm. Einarsson;
en fundarskrifarar Ásmundur Gestssou,
ráðsmaður fríkirkjunnar í Rvík, og
síra Sveinn Ögmundsson í Kálfhoiti.
Aðal-erindin þenna dag voru tvö.
Biskupinn, Dr. Jón Helgason, sagði
frá reynslu sinni á vísitasíuferðum
af safnaðarlífi þjóðarinnar, — og frú
Guðrún Lárusdóttir talaði um störf
kvenna, fyr og síðar, að andlegum
málum. — Auk þess sagði Jóhannes
Sigurðsson, forstöðumaður Sjómanna-
stofunnar f Rvík, frá heimsókn sinni
til sjómannamissiónar i Noregi, Dan-
mörku, Hamborg og Hull. — Við
umræðurnar sagði t. d. frú Ingunn
Einarsdóttir, Rvík, frá hvernig fund-
um væri hagað í Trúboðsfjel. kvenna
í Rvik, og Sighvatur Brynjólfsson,
tollþjónn í Rvík, sagði frá sjómanna-
lífi á Siglufirði; kvað hann sjer hafa
þótt raunalegt að sjá íslendinga þar
sækja meir slæma skemtanastaði og
gæta miklu síður sunnudagshelgi en
Norðm.mn. Norsku skipin væru hóp-
um saman inni um helgar og skips-
hafnirnar við guðsþjónustu, en ís-
lensku skipin gerðu sjer flest engau
dagamun, og þegar skipshafnir þeirra
væru í landi, væri sjaldan þær að
hitta við kristilegar samkomur. —
Um kvöldið kl. 8l/a flutti ólafur
Ólafsson, kristniboði, erindi i dóm-
kirkjunni um afturhvarf og endur-
fæðingu, en samtimis flutli síra Ólafur
Ólafsson á Kvennabrekku guðsþjón-
ustu í Hafnarfjarðar-þjóðkirkju að
tilhlutun fundastjóra.
Á fimtudaginn stóðu fundarhöldin
frá kl. 9 — 12 árd. og kl. 2—7 síðd.
— »Kafliblje« í fundarsalnum þó
með talið. — Fyrst var talað um
aflurhvarf og endurfæðingu, voru þar
háalvarlegar umræður, og á það bent
af fundarstjóra sjerstaklcga, að ekk-
ert atriði kristindómsins hefði jafn-
alment verið vanrækt í ræðu og riti
meðal þjóðar vorrar, í langan aldur,
eins og afturhvarfsboðunin, og afleið-
ingar þess ekki litlar, þar sem þar
væri að ræða um byrjunar- eða
grundvallar-atriði í kristnu trúarlífi.
Erindi Ólafs Björnssonar, kaup-
I manns á Akranesi, um ríki og kirkju,