Bjarmi

Ukioqatigiit

Bjarmi - 01.11.1928, Qupperneq 20

Bjarmi - 01.11.1928, Qupperneq 20
244 B J A R M I aður maður fari sinn í hvora áttina i lífinu. Því það sem er aðal-atriði fyrir öðrum er auka-atriði fyrir hin- um, og öfugt. Þó þeir sjeu báðir menn og bræður, er þeim alt lífið jafn ólíkt farið og þeim systrunum Mörtu og Maríu, kvöldið sem Jesús gisti þær. En þegar svo er komið, stendur það skýrt fyrir hinum leit- andi manni, að honum er nauðsyn- legast alls að vita hvor þeirra, trú- maðurinn eða sá trúlausi, fer rjettu leiðina. Hann hugsar eitthvað svipað þessu: Ef Guð er til, þá verð jeg að vita það með vissu. Ef sál mín er eilif, má jeg tíl að kunna að þroska hana. Sje til æðri veröld, má jeg til nú þegar í þessu lifi að taka aðal-tillit til hennar. í einu orði: Það nauðsynlegasta fyrir mig er ekki að ráða fram úr líkam- legu vandamálunum, en að fá svör við spurningum sálar minnar, og vita undir hverju velferð hennar er komin, »því hvað stoðar það manninn, að eignast allan heiminn og fyrirgera sálu sinni?« Skyldu ekki prestarnir vera færir um að vekja svo þessar spurningar í sálum sóknarbarna sinna, að þær krefjist svars? Og munu ekki sóknar- börnin leita þá til prestanna í þeirri trú, að þeir geti verið þeim bestu leiðbeinendurnir, sem völ er á, til að vita hið eina nauðsynlega? Prestarnir eiga að vera mönnum vörðurnar á veginum til Guðs. Með rjettu á hver söfnuður að geta gert þá kröfu til prestsins, að hann sje fær um að hjálpa þeim að finna Guð, sem ekki hafa fundið hann, og styrkt hina i trúnni, sem þess þurfa með. En getum vjer það prestarnir? Sóknarbörnin geta svarað því, en ekki vjer. En eitt er víst, þau geta það ekki að óreyndu. Þá fyrst veit sjúkl- ingurinn hvort læknirinn getur veitt honum meinabót, er hann hefir leitað hans, — og farið að hans ráðum. Það siðara má síst gleymast. Framh. Til vina blaðsins. Nú líður að áramótum og þá er harla áriðandi að enginn vanræki að greiða árgjald sitt. Þótt allur þorri kaupendanna standi prýðilega í skilum við blaðið, eru peir samt of margir, sem skulda eitt eða tvö árgjöld. Bætið úr pví sem allra fyrst, sem par eigið hlut að máli. — f*ó eru peir undanskildir, sem eru svo fátækir að peir geta ekki borgað, en pá ættu peir að láta ritstjórann vita, svo að ekki sje verið að bæta við árangurslausum auka- kostnaði með póstkröfugjaldi. Jafnframt er öllum vinum Bjarma bent á, að nú er hentugasti tími til að fá nýja kaupendur. Það eru ekki til hjá af- greiðslunni nema 40 eintök af Passíu- sálmunum með nótum, óbundnura, og alveg hætt að selja pá, en pessi eintök verða gefin peim 40 nýju kaupendum að næsta árgangi, sem fyrstir borga hann. — Árgangurinn verður a. m. k. 32 tbl. — Til er dálítið af 6 siðustu árgöngum, og geta kaupendur blaðsins fengið hvern peirra innheftan á kr. 2,00. Vilji nýr kaup- andi fá pá alla, getur hann fengið pá á kr. 1,00 hvern. Með öðrum orðum: Fyrir kr. 12,00 fær hann Bjarma 1923—1929 og Passiusálma, eða hækur sem kostað hafa alls kr. 37,50. — Ef senda parf með pósti greiðir kaupandi 2 kr. í burðargjald að auk. Vestan hafs fær nýr kaupandi petta alt, 7 árganga Bjarma og Kaupbætisbók, fyrir 5 dollara að meðtöldu burðargjaldi, (eldra verð 12 dollarar). Pegar Passíu- sálmarnir eru farnir, verður hin stór- merka bók: »Postuli Japana« (Páll Kana- mori) gefin nýjum kaupendum. Er hún bæði fróðleg og ákveðin trúvarnarbók. Munið eftir að geta um pessi kjara- kaup við nágrannana.

x

Bjarmi

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.