Bjarmi - 01.11.1928, Síða 26

250
B J A R M 1
hún megi vaxa í kristilegum kær-
leika og staðfestu í öllu góðu.
Með kærri kveðju og bestu óskum.
Yðar einlægur
Bogi Th. Melsted.
Kaupm.höfn, 6. sept. 1928.
Viðból ritsljórans. — Hvernig líst hin-
um mörgu áheita-mönnum Strandarkirkju
á þetta? Hvort vilja peir nú heldur
»heita á sandinno, eöa rjettara sagt: sand-
græösluna umhverfls Strandarkirkju, eöa
á »Prestalaunasjóð« þenna, sem á aö
reyna aö búa svo um í Söfnunarsjóðnum
að Alþingi taki hann aldrei til jarðabóta?
Eru það ekki fleiri en ritstj. Bjarma,
sem viröist aö magister Bogi Melsted
hafl stigið hjer gott spor að fleiru en
einu leyti?
Prestar vorir eru yflrleitt svo settir
efnalega, aö þeim er enginn kostur að
verja öllum tima sínum við andleg störf
og vísindaiðkanir ókleyfar.
En hjer er bent á ráð til að islensk
kirkja fái smám saman tækifæri til að
veita góð laun fáeinum góðum prestum, án
þess að verkahringur þeirra sje svo stór,
að litill tími verði afgangs til bóklegra iðk-
ana og gagnlegra utanferða.
Ekki væri það óliklegt að einhverjum
kæmi i hug að stofna samskonar »Presta-
launasjóð« handa a. m. k. Hóla- og Skál-
holts-kirkju. Væri t. d. þeim, sem þetta
ritar, harla kært að mega vera i hóp
þeirra Skagfirðinga, sem vildu stofna
slíkan sjóð fyrir Hóla-kirkju. Pví að aldrei
hefi jeg verið beðinn að flytja jafn rauna-
lega tilkynningu frá prjedikunarstól eins
og þá: »Pað verður ekki messað hjer í
Hóla-kirkju fyr en að 7 vikum liðnum«.
En svo fer, og þaðan af ver, í samsteypu-
brauöunum, ef ein kirkja fær messugerð
2 sunnudaga i röð.
Mjer flnst óþarfl að kenna slíkar gjafir
við áheit. Sumum finst að þeim hjátrúar-
bragð, og öðrum óþarfi að »versla svo
við lán á þræði grönnum«, sje þarft fyrir-
tæki fjárvana.
En þar sem »Prestalaunasjóður
Strandarkirkju« er nú stofnaöur, verða
þeir, sem senda þeirri kirkju gjafir, að
taka fram, hvort gjafir þeirra eigi að
renna í hann eða i gamla sjóð kirkj-
unnar, sem rikið hefir tekið i sinar hendur.
Bjarmi tekur ekki á móti neinum öðr-
um gjöfum til Strandarkirkju framvegis,
en þeim sem eiga að renna í »Presta-
launasjóð« hennar. En er mjög fús til að
greiöa fyrir þeim, og bætir þegar 5 kr.
við hann austan úr Skaftafellssýslu.
Ferflaminningar rltstj. - Framh. frá bls. 232.
safnið« bauð í það 10 þús. mörk,
en treysti sjer ekki, vegna fjárskorls,
að bjóða bærra. t*á hjeldu aðrir
áfram, og loks hrepti umboðsmaður
Pierponts Morgan, auðmanns í Banda-
rikjunum, brjefið fyrir 125 þús. mörk
(þá jafnt og 112 þús. fsl. kr.). —
Nokkru siðar hitti Morgan keisara
Þjóðverja og gaf bonum brjefið, en
hann gaf það aftur Lútbers-búsinu.
— En þar sem jafn gömul brjef
Lútbers eru þarna í tuga, ef ekki
hundraða tali, má nærri geta að
safnið alt er ótrúlega mikils virði.
— í »bibliu-sa)num« eru ekki að
eins Nýja testamentis þýðing Lúthers
frá 1522 og bibliuþýðing frá 1534,
heldur og 15 eldri bibliuþýðingar
þýskar. — Þá eru í einu herberginu
ýmsar útgáfur af öllum bókum Lút-
bers, og mun flesta furða á að hann
skyldi fá tómstundir til að rita önnur
eins fádæmi.
í herberginu, sem gestirnir skoða
oftast siðast, er eiginlega ekkert »safn«.
Það er dagslofa fjölskyldu Lúthers,
gamla borðið, bekkirnir, stólarnir og
ofninn, alt með sömu ummerkjum
og á dögum Lúthers. Jeg minnist
ekki að bafa sjeð trjególf jafn slitið
og þar. — í Búdapest sá jeg á höfuð-
stöðvum lúterskrar kirkju þess lands
»Lúthers-herbergi«, þar sem sjá mátti
eftirlikingar þessara húsgagna, og
auk þess af rúmi Lúthers og ýmsra
muna úr búi hans. — En það var
alt nýlegt og ekki nema svipur bjá