Bjarmi - 01.01.1936, Qupperneq 4

4
B J A R M I
Carsten Line:
Viltu láta
Þeir menn eru til, sem hafa
árum saman leitað, barizt og
spurt: Hvað á ég að gera, til
þess að verða frelsað guðsbarn?-
Nokkrir hafa átt svo lengi í
baráttu, að þeir hafa misst alla
von um, aðþeir geti frelsazt. Aðr-
ir hafa hætt leitinni fyrir fullt
og aljt og hyggja, að þeir hafi
Jastmælt heilögum Anda, eða
séu ákvarðaðir til gJötunar.
Þannig hugsa margir þeir, sem
finnst syndabyrðin hvíla þungt
á sáJu sinni.
Hver er orsök þessa? Hafa
Jjeir ekki Jeitað af nógu mikilli
alvöru? Vantar þá einlægni?
Vantar þá hæfileikann til þess
að taka ákvörðun? Eða er það
einhver sérstök synd, sem er
hindrunin? Vafaláust getur þú
svarað öllum þessum spurning-
um neitandi.
Orsökin er sú, að þú beinir I
sjónum þínum ekki í rétta átt.
Augu þín eru stöðugt leitandi,
en þau hvarfla að röngum stað.
Þú skyggnist einungis inn í
sjáJfan þig. Þú sérð ekkert gott
í þínu eigin hjarta, þar finnur
þú ekkert öruggt bjarg, er þú
getir byggt frelsi þitt á. Hversu
mikið, sem þú reynir að bæta
þig, verður eðli þitt ekkert
betra. Það er sama hversu vel
þú gætir þín, það verður engin
breyting á þér. Það er sama
hvert þú snýr þér til þess að
fá hjálp, þú færð enga hjálp.
S. Á. Gíslason. Frh.
varnargarður gegn glundroða
þeim, sem hin róttæká guðfræði
hefir valdið innan kirkjunnar,
frá því um aldamótin. En ekki
hvað sízta blessun hefir blað'ð
undjr ritstjórn hans, haft fyrir
þá, sem dreifðir ern víðsvegar
um Jandið, einangraðir frá sam-
félagi við jábræður sína. Er það
fullvíst, að aldrei mun fullséð
eða þökkuð su blessun, sem
>'Bjarmj« hefir borið út um hin-
ar dreifðu byggðir landsins, og
margt hjarta mundi hafa. kéln-
að á undanförnum sinnuleys:s-
tímum, ef það hefði ekki fengið
þann styrk, sem blaðið kom með
Auk »Bjarma« hefir S. Á. G.
gefið út mikið af bókum og smá-
ritum, en því hefi ég lítið sem
ekkert kynnzt. Nokkur hefi ég
þc- séð, og bera þau flest vitni
um bardagamanninn, sem ætíð
var reiðubúinn að verja hin
helgu sannindi trúarinnar.
Flestum fullorðnum er kunnugt,
með hve miklum krafti hann
barðist gegn »nýguðfræðinni«,
þótt oft stæði hann svo að segja
einn. Þótt hann sé bar.d,agamað-
ur, er hann engan veginn deilu-
gjarn eða ósáttfús. Iiann berst
Er þetta ekki rétt? Þú svarar
játandi, að einmitt svona sé
því varið með þig.
Viltu láta frelsast?
Hvort ég vil! Það er einmitt
þess vegna, sem ég las þessa
grein. Fyrirsögnin átti einrnitt
erindi til mín„
Þú átt eftir að reyna eitt enn
þá, og roistakist það, er engin
von fyrir þig um frelsun. Hvað
ei það? Að verða sjáandi! I
allri leit þinni hefir þú aldrei
beint augum þínum á krossinn.
Þú segist hafa, gert það, en ég
segi nei. Þú hefir ekki gert það.
Þú hefir að vísu skroppið þang-
að nokkrum sinnum, en þú hef
ir ekki ákveðið að velja þér, fyr-
ir fullt og allt, skjól í skugga
krossins. Ég ræð þér því: Líttu
á krossinn! Þú ert vafalaust orð-
inn þreyttur á að horfa stöðugt
á sjálfan þig. Getur þú ekki
horft burt frá sjálfum þér og á
Jesúm?
»Gakk þú með í grasgarðinn«.
Sjá, beygt höfuð, andlit blóði
vætt. Lít á hann og þú munt
heyra hann segja: Ég leið þaö
vegna þín.
»Gakk þú með til Gabbata«.
Sjá, beygt bak, sundurflakandi
í sárum. Sjá,
»Þyrmkórónu þungri þeir
þrengdu að herrans enni.
báleldi heitum brenndu meir
broddar svíðandi í henni.«
af því að það er nauðsyn.
Heiðingjatrúboð og sunnu-
dagaskólastarf hefir hann ætíð
styrkt af megni, Hann er for-
seti Sambands íslenzkra kr;stni-
boðsfélaga og hefir verið það,
síðan það var stofnað. Barnavin
ur er S. Á, G. mikill, og er ekki
gott fyrir þá, sem hratt vilja
fara yfir landið, að vera hon-
um samferða, ef leiðin liggur
þar um,.sem börn eru, Ég minn
ist þess glöggt síðan í sumar,
hversu hann þurfti oft að stað-
næmast, til þess að talaviðbörn-
in og »stinga einhverju að þeim«.
Þetta er það helzta, sem ég
í svo stuttri grein, get drepið
á um starf S. Á. G. að kristin-
dómsmálum- Auk þess hefir
hann látið allskonar líknarstörf
til sín taka, og er þar helzt að
roinna á »EHiheimilið Grund«.
Mun sá minnisvarði óbrotgjarn
honum og samstarfsmönnum
hans, þótt fá sjáist merki við-
urkenningar ennþá. Islenzkt
eðli fer sínar eigin götur. »Sam-
verjinn«, »mötuneytið« og ýms
vetrarhjálp er að meira, eða
minna leyti frá honum runnin.
S. Á. G. er orðinn sextugur,
en ennþá hefir hann starfsþrek
Beyg þig niður að honum og
spyr þú hann: Jesús, hvers
vegna þjáist þú svo mjög? Hann
mun svara þér: Vegna þín.
Hann er særður yegna þinna
svnda, kraminn vegna þinna
misgjörða, hegningin, sem þú
hafðir til unnið, koro niður á
honum,
Gakk þú með eftir Via dolo
rosa til Golgata. Sér þú kross-
inn, sem hvílir á hinu sundur-
flakandi baki hans. Sér þú,
að hann ber meira en krossinn?
Sér þú ekki, að einmitt þínar
syndir komu niður á honurn.
Sér þú krossinn hafinn frá
jörðu? Sér þú Jesúm hanga þar?
Heyrir þú angistaróp hins út-
skúfaða manns? »Yfirgefinn
kvað son Guðs sig, þá særði’
hann kvölin megna,« Hvers
vegna? Hann svarar þér: Vegna
þín. Ég geld sekt þína og frið-
þægi fyrir synd þína. Jafnframc
tek ég á mig afleiðingu. synda
þinna og verð að útskúfast frá
augliti Guðs. Allt þetta hefi ég
ekki liðið mín vegna, heldur þín
vegna. Einmitt fyrir þig, sem
ekkert megnar, einmitt fyrir
þig, sem ekkert getur gefið mér.
Einmitt fyrir þá, sem eins og
þú hafa gefið upp alla von um
frelsun. Ég dó fyrir þig.
»Snúið yður til mín og látið
f relsast.«
Beyg þú þig frammi fyrir hin-
um krossfesta og bið af hjarta:
»Láttu mér hlotnast, herra minn,
hlutfall næst krossi þín,
svo dýrðarfegursti dreyri þinn
drjúpi á sðlu m!n.«
og starfsvilja,. Vafalaust á hann
enn eftir að vinna mikið aö
kirkjunnar málum, en þó að svo
yrði ekki, þá hygg ég, að bega.r
kirkjusaga Islands síðar verður
skrifuð, muni nafn og kafli
margra vinsælla kirkjunnar
manna á seinni tímu-m skráð
smæi-ra letr: en nafn »Sigur-
björns í Ási«.
B. E.
Um leið og vér rskum S. Á.
Gíslasyni til, hamingju í tilefni
af afmælisdeginum, viljum vér
færa honum hjartanlegar þakk-
ir, fyrir góðvild þá og stuðning,
er hann hefir sýnt oss síðan það
kom fyrst til orða, að útgefenda-
slcipti yrðu á »Bjarma«. I þeim
viðskiptum hefir hann sýnt, að
það er málefnið, sem honum er
kærast. Blaðið lét hann oss eft-
ir, algerlega endurgjaldslaust,
og tók jafnframt á sig allar
skuldir þess til ársloka 1935.
Hann hefir sýnt oss traust og
gefið oss hvatningu, sem hefir
orðið oss mikillega til styrktar,
því að margir eru þeir, sem
frekar letja en hvetja,, þegar
»ungæðið« lætur á sér bæra.
»Byrjið þið bara að undirbúa
(^íthiít^i t*QÚr
t ttttftti*
Hvaðanæva.
Eins og kaupenc’ur bhftsins sjfi,
hefir broti blaSsins verið breytt frá
þessum áramótum. Að líkindum verða
menn misánægðir með þetta. Einkum
getur verið að þeir, sem hafa látið
binda inn eldri árganga, sjái eftir
eldra brotinu. En þetta ergert, afþví
að vér álítum að það sé miklu meiri
von til þess ap geta aukið kaupenda-
töluna með breyttu broti, þar sem
eru fleiri möguleikar til að gera
blaðið læsilegra að ytra útliti. Vér
væntum þess að kaupendur styrki oss
í útgáfunni áfram, þrátt fyrir hið
breytta brot.
★
Ave crux, spes unica: sem er letr-
að í geislana á höfði blaðsins er tek-
ið úr latneskum sálmi og þýðiv;
Heill þér kross (vor) einasta von.
A
Við strendur Hudsonflóa eru fiski-
mannasöfnuðir á víð og dreif. Þeir
hafa keypt sér gufuskip, endurbyggt
það og breytt I kirkju. A hverjum
sunnudegi heimsækir kirkjan 7 söfn-
uði. Og svo segja menn uppi á fslandi
að kristindómurinn sé að draga sam-
an seglin og tapa. Nei, hann sækir
stöðugt á hvarvetna og tekur æ ný
og ný tæki í þjónustu sína. Vér þökk-
um Drottni fyrir áhuga þessara fiski-
manna og biðjum þess, að slíkt líf
mætti koma á fiskveiðastöðvar þjóðar
vorrar.
★
Spurgeon sagði: »Dæmdu ekki
Biblíuna fyrr en þú hefur látið hana
dæma þig. Þá er ég viss um, að þú
hefir enga löngun til þess að dæma
hana.
★
Ég las í norskum blöðum rétt eftir
áramót í fyrra, að allar kirkjur og
ramkomuhús hafi verið full á gaml-
árskvöld. T. d. var svo mikil þröng
við eina kirkjuna, að tveim tlmu n
áður en messa hófst varð að kalla á
iögregluna til hjálpar, því kirkjan
var orðin yfirfull og fjöldinn þrengdi
ð allt I kring. Hér er dómkirkja
þjoðarinnar sjaldan þéttskipuð við
hámessu. Gætir þú ekki bjálpar til
við að fylla auðu sætin með því að
klæða þig ekki seinna en lO1^, t. d.
annanhvern sunnudag?
★
Turaji Tsjukamoto, leiðtogi krist-
ir.na manna I Japan, heldur með leyfi
hinnar heiðnu stjórnar, Biblíulestra
: útvarpið í Tokio. Hvenær skyldu
hinir kristnu fslendingar taka þern-
f;n lið upp í dagskrá slna svo hiniv
sjúku og fjarstöddu gætu sameinazt
við lestur Guðs orðs.
ykkur og haldið þið merkinu
hátt á lofti!« Þetta voru síðustu
orðin, er hann sagði, í fyrsta
sinni, er vér snerum oss til hans
með þetta mál. Vér vonum, að
vér megum reynast trúir, með-
an Guð leyfir oss að starfa að
blaðinu, svo að Sigurbjörn þurfi
aldrei að iðrast þess trausts, er
hann hingað til hefir sýnt oss.
Og svo að lokum, haf þökk fyrir
vel unnið starf í þágu blaðsins,
fyrr og síðar!
Ritstjórnin.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.