Bjarmi - 15.03.1936, Qupperneq 1

6. tölublað
Reykjavík, 15. marz 1936
30. árgangur
3. sunnud. í föstu. (Lúk. 11, 14.—26).
Með eda móti Jesú.
Eftir Jóhannes Sigurdsson, framkvæmdastjóra.
Hér er dreg'in upp fyrir oss
ein af liinum mörgu myndum,
er sýna oss hina. þrotlausu bar-
áttu, sem stóð á milli Jesú og ó-
vin,a hans. Og þessi barátta
heldur áfram enn þá í dag, al-
staðar þar sem Jesús kemur.
»Og hann rak út mállausan
illan a,nda.«. — Eitt af hinum
mörgu kærleiksríku góðverkum,
sem Jesús framkvæmir.
Mannfjöldinn horfir á og læt-
ur ekki standa á því að láta
skoðanir sínar í ljósi á þeim,
sem framkvæmir kraftaverkið.
Margir verða undrandi, og
hrifning grípur hjörtu þeirra
við þessa sýn. Það voru þeir,
sem minntust ritninganna og
f.vrirheitisins um hann, sem
koma átti, og þeir sögðu: »Mundi
ekki þessi vera Davíðssonur-
inn?« (Matt. 12, 23). En sum-
ir sögðu: »Með fulltingi Beelse-
buls, foringja illu andanna, rek-
ur hann illu andana út.« Það
eru blin.d augu, hatursfull
hjörtu, ofstækishugarfar, — ú-
vinir Jesú.
Mun ekki sársauki ha,fa
stungið hjarta Jesú, þegar hann
verður var við þetta hugarfar
þeirra? Hér er einn liðurinn
í pínu pg þjáningum hans í bar-
áttunni við Satan.
Með hógværð og stillingu, snýr
Jesús sér að óvinum sínum og
sýnir þeim fram á með föstum
rökum, hve fráleitt það sé, að
hann reki út illu andana með
fulltingi Satans. En ef' ha.nn
gjöri það með fingri Guðs, það
ei', Anda Guðs þá sé líka Guðs-
ríki komið yfir ])á, með sigrandi
krafti yfir valdi Satans. Hvers
vegna þá ekki að taka á móti
því með þakklæti og fögnuði?
Hér verður að taka afstöðu,
með eða móti, og sú afstaða hef-
ur eilífðar þýðingu.
»Sá, sem ekki er með mér er
á móti mér, og sá, sem ekki
samansafnar með mér, hann
sundurdreifir,« seg'ir Jesú.
Að vera á móti Jesú, ó, hve
hræðilegt. — Það er að standa
gegn sannleikanum, ljósinu, líf-
inu, hreinleikanum og kærleik-
anum. (Jóh. 14, 6; 8, 12. og 15,
13).; Það er að vera á mála hjá
foringja illu andanna, og láta
stjórnast af honum. (Jóh. 8, 44).
Það er að vera guðvana í þess-
um heimi, og að lokum að standa
um ajlla eilífð fyrir utan dýrð
Guðs, þar sem verða mun grát-
ur og gnístran tanna. (Mai'k.
8, 38; Matt. 22, 13).
— Að vera með Jesú, ó, hve
dýrðlegt.
Það er að hafa öðlast nýtt líf
og sigrandi kraft Guðs yfir valdi
Satans. (Jóh. 10, 10; Róm. 8, 37;
Jí. Kor. 1, 18; I. Kor. 15, 57).
Það er að eiga hinn sterkasta
a?5 vini og vera varðveittur af
honum (Jóh. 17, 11). Það er að
hafa. sæluríka fullvissu um
guðsbarnaréttinn. og' eiga hlut-
deild í fylling guðdómsins, og fá
að Jokum dýrðlega inngöngu i
himin, þar sem ekki þekkist
harmur eða tár, þai' sem kvöl
og vein er úti lokað, þar sem að
dauðinn er gersamlega sigrað-
ur. (Ef. 1, 3—14; Kol. 2, 9—10;
Jóh. 17, 24; Op. 21, 4).
Hvoru megin ert þú, kæri
lesari? Það er aðeins um tvennt
að ræða. Með eða móti Jesú,
að samansafna með honum eða
að sund.urdreifa fyrir honum.
Hlutlaus getur þú ekki verið. —
Þú ert ef til vill einn af þeim
mörgu í mannfjöldanum, sem á
þessum föstutíma ert snortinn
af kærleika Jesú, píslum hans
og þrautum, og finnur til með
honum, þegar á hann er ráð-
izt, og þegar hann er hæddur,
hrakinn og hrjáður. Ef til vill
liefur hann fengið að reka ein-
hvern illan anda út úr hjarta
þínu, og þú reynir að halda því
fáguðu, sópuðu og prýddu. -
Það er tími vakningarinnar. -
En sjá, þetta er ekki nægilegt.
Hinn illi andi mun aftur leita
síns fyrri bústaðar, og finni
hann hjarta þitt tórot, þá mun
hann fara og sækja sjö anda sér
verri, og þeir munu ajlir taka
sér bústað í hjarta þínu, og þá
verður hið síðai'a ástand þitt
verra hinu fyrra. Þess vegna
veltur á svo miklu fyrir þig, að
þú látir ekki staðar numið við
hrifninguna eina saman. Heldur
að þú takir þá ákvörðun, af heil-
um huga og með óskiptu hjarta,
að snúast í fylgd með Jesú, »til
þess að Kristur fyrir trúna bv.i
? hjarta þmu, svo að þú rótfest-
ist og grundvallist í kærleika.
svo að þú fáir ásamt öllum hei-1-
ögum skilið hver sé breiddin,
lengdin, hæðin og dýptin og
komist að raun u.m kærleika
Krists, sem yfir gnæfir þeklc-
inguna, og náir að fyllast aJlri
Guðs fyllingu« (Ef. 2, 17—19).
Þegar þú ert snúinn í lið með
Jesú, og hann hefur tekið sér
bústað í h,jarta þínu, og' þú ert
farinn að samansafna með hon-
um, af því að andi hans knýr
þig til þess, þá hefst baráttan,
því óvinirnir munu ekki láta
standa á sér, með háði, spotti
og ofsóknum; þá skaltu gleðjast
og fagna, því að þú ert á réttri
leið, og Drottinn seg'ir við þig:
■ Öttast ])ú eigi, því að ég er
I með þér; lát eigi hugfallast, því
Biblían mælir
með sér sjálf.
Prófessor einn, Aage Bentzen
að nafni skrifar eftirfarandi orð
um Biblíuna:
Þegar ég var stúdent, stóð ég
langt tímabil gagnvart þessari
spurningu: Er Guð raunveru-
leiki? Þá fór ég að lesa guð-
spjöllin frá upphafi, og hélt end-
urminningin um orð Jesú á leið-
inni til Golgata mér hugföngn-
uro við mynd guðspjallamann-
anna af honum. Hafði hann á
röng'u að standa, þegar hann tal-
aði svo augljóslega um Guð sem
sjálfsagðan raunveruleika? Það
var einmitt ræða hans um föð-
ur sinn á himnumv sem kom
honum út á veginn til Golgata.
Og svo varð það spurning fyrir
mér, hvort hann eða dómarar
hans höfðu á réttu að standa, og
spurningin um það, hvort Guð
væri raunveruleiki, varð að
spurningunni til mín: Hvað virð-
ist þér um Krist? Og ég fékk
æ meiri löngun til þess að gefa
þetta svar: Ef þér hefir skjátl-
azt, þá vil ég' láta mér skjátl-
ast með þár. Og því raunveru-
iegri sem hann varð fyrir mér,
því vissari varð ég um það, að
honum skjátlaðist ekki um Guð.
Á þann hátt er Biblían orðin
sú bók, sem ég get ekki verió
án. Við lestur hennar hafa orð
hennar ritazt svo í hjarta mitt,
að þau koma upp í huga mér
á örlagaríkum stundum og gefa
þá leiðbeiningu, sem ég' þarf á
að halda. Þess vegna ráðlegg' ég
yður að lesa Biblíuna i-eglulega.
Byrjið einungis að lesa. hana,
eins og þér lesið hvei’ja aðra bók.
Þér þurfið ekki að byrja með
því að spenna greipar. Ég er
sannfærður um, að bókin sjálf
mun einn góðan veðurdag koma
yður til þess.
að ég' er þinn Guð; ég styrlci
þig, ég hjálpa þér, ég styð þig
með hægri hendi réttlætis míns«
(Je.s.41,10). Veldu ])á Jtsú í dag.