Bjarmi - 15.05.1936, Síða 1
10. tðlublad
Reykjavík, 15. maí 1936
30. árgangur
5. sunnudagur e. páska (Jóh,
Biðjið á
Eftir séra Sigurð P
Bænin má aldrei bresta l>i“'
búin er freisting ýmis’eg,
])á líf og sðl er lúð o,? þjáð.
lyUill er hún að Drottins náð.
Sennileg-a kannast þú. lesandi,
vjð þe.tta vers. Hitt er óvíst
íivort þú kannast við þá réynslu,
sém að baki því stendur. Þessar
línur skrifa, ég einmitt fyrir þá,
sem ékki hafa fundið það, að
bæn má aldrei bresta..
Eflaust þekkir þú freistingar
og hefur glímt við þær. Þér hef-
ur veitt erfitt að fást við þær og
hefur efíaust á endanuim orðið
að iáta undan síga fyrir þeim.
Og ég skal segja þér hreinskiln-
irlega, að þér er óhætt að leggja
árar í bát og steinhætta a,llri
baráttu. við þær, ef þú eklci bið-
nr, því bænin er eina vopnið
sem að haldi getur komið í
þeirri baráttu. Hefurðu athug-
að í hverju freisting er fólginV
Hún er fólgin í því, að þú læt-
ur ginnast til að gera það, sem
ekki er vilji Guðs. Og þú þekkir
f.i'eistinguna á því, að lögmál
Guðs, sem ritað ei- í hjarta þitt
— eins og- heiðingjanna segir,
þú mátt ekki. En freistarinn út-
skýrir lög’mál jætta fyrir }>ér,
•og skýring hans byrjar æfin-
lega. á: ef og endar á þeirri nið-
urstöðu, að samvizka þín sé
annaðhvort óáreiðanleg eda elli-
-ær. Hann rökstyður mál sitt vel.
Bendir jjér á aðra menn, vitnar
í rithöfunda og' fræðimenn og
þú hlýtur á endanum að gefast
u.pp og ganga inn á fortölur
hans. Freistingin hefu.r þá sigr-
að þig er, þú ekki hana. Þú
skilur eflaust, að það getur ekki
verið heillavænlegt að vera sigr-
aður af því, sem ekki er að Guðs
vilja, því hann er faðir lífsins
16. 23.—30.).
n afláts.
álsson, Hraungerði.
og allt, sem ekki er á hans veg-
um hlýtur að vera á helvegi.
Þegai' þú fellur fyrir freistingu
hefur da,uðinn náð taki á j>ér.
Þetta veit ég að þér er auð-
velt að skilja, ef þú átt. nðkkra
lífsreynslu og ert ekki ofurseld-
ur þverúð og heimsku, sem Guo
láti aldrei henda þig. En þó þú
skiljir þetta, með freistinguna
skilurðu ekki hvað bænin er
nema þú iðkir bæn. Nú dettur
])ér strax i hug: Það er bæn
þegar ég bið Guð að hjálpa méi-
eða öðruan. Það er rétt, en bæn-
in er meira. Nú hug-sar }>ú þig
um og svo segir þú ef til vill
með nokkrum efa: Það ei' víst
bæn þegar Guð er.lofaðuj- eða
honum flutt þakkargjörð. Petta
er líka alveg rétt, en bænin er
rneira. Bænin er hljóðlát dvöl
fyrir augliti Guðs. Þegar þú
hefur áttað þig á }>essu, þá skil-
ur þú áminningu postulans u.m
að biðja án afláts.
Sérðu nú ekki hvaða þýðingu
bænin hefur í sambandi við
freistinguna? Ef þú reikar urn
meðal mannanna án }>ess að
hafa samfélag við Guð, ert þú
ofurseldur fortölum þeirra og
masi. Náttúrlega tekur þú ]>á
ekki allt til greina, en þú beygii'
þig fyrir þeim, sem þér eru
sterkari, og ]>að eru ekki ávallt
beztu mennirnir, sem sterkastir
verða í viðureigninni við stefnu-
leysingjana. Þega,r þú ert farinn
að biðja, þá finnur ]>ú hvernig
allt, sem ágætast er í eðli þínu
þínu dafnar og vex og sver sig
í ætt við skapara þinn. Þá fyrst
vaknar kærleikurinn í brjósti
þér, sem þangað til hefur aðeins
verið skuggamynd, því þú elsk-
ar Guð og. almætti elsku hans
getur streymt inn í þína sál.
Þá ferð þú að elska meðbræö-
ur þína vegna hans, og gjörvallt
lífið verður nýtt í augum þínum,
og' í mesta máta elskuvert. En
freistingin kemur sanit sem áð-
ur, adeins et' sá munur, að hafir
þú beðið, kemst hún ekki í há-
sæti hjarta þíns sem sigurveg-
ari. Þar er annað fyrir. Auð-
vitað sérð þú nú hvað það er,
það er lögrnál Drottins. Og' nú
þykir þér bann þess ekki leng-
ur kerlingarlegt, þvert á móti,
]>að er lifandi og máttugt, því
]>að er hinn eilífi sannleikur.
Þú ert máske hraustur og
gerir ekki ráð fyrir að líf þitt
og' sál verði lúð og þjáð. Hjá
því kemst þú þó ekki. Það get-
iu' orðið með mörgu, móti. Hugs-
aðu, þér að þú lig'gir vanheill,
vonsvikinn og þreyttur. Enginn
tnegnar að hjálpa þér. Þá ert
]>ú aumur. En ef þú biður get-
ur þú samt átt gleði og' næg-
an þrótt öðrum til styrkingar.
Einnig' ]>að hefur bænin þig
yfir. Nú má vera. að þú hafir
verið örþreyttur og þjáður og
hafir beðið en ekki þótt þér lið-
sinnt. Það er af því að þú hef-
uj' ekki beðið í Jesú nafni. Þú
heíur ekki getað sagt umfram
allt: verði þinn vilji. Þú hefur
sag't: »Guð gjör þú nú minn
vilja, fyrst ég fæ honum ekki
framgengt með öðru móti«. At-
hugaðu bæn Jesú í grasgarðin-
um og- berðu hana saman við
þína bæn. Hvor þeirra finnst
þér betri?-
Margt gæti ég enn sagt um
bænina við þig, bæði með fjölda
dæma, með mýkri orðum og há-
fleygari setningum en hér er
gert, en ég ætla ekki að gera
það núna. Ég vil aðeins bæta
því við til frekari glöggvunar
fyrir því, að án bænar er trú
þín dauð, starf þitt einskis viröi
og líí þitt bein braut til hjns
ægilegasta dauða.
Nú ofbýður }>ér og ]>ú hugs-
ar til þinna heillandi hugsjóna.
sem eru svo undur fagrar og
ljúfar og ólíkar þessu sti'anga
tali um óskiljanlegan hlut. Ég
efast ekki um að hugsjónir þín-
ar eru fagrar. En þú veizt }x>,
að þær eru ekki fegurri en hug-
ur þinn. Og þykir þér ekki lík-
legt, að til sé eitthvað feg'urra
en hann? Sé svo þá er um að
gera að höndla það því að hyer
maður vill eiga, hið dýrmætasta
sem til er. Annað er og víst urn
hugsjónir þínar og það er, að
þær eru fyrir utan ]>ann veru,-
leika, sem þú lifir í, þú getur
elt þær svo lang-t sem kraft-
ai þínir leyfa en þær verða allt
af jafn langt frá þér.
Þetta veit ég að þú sér ein-
hverntíma ]>ó þú sért ekki bú-
inn að sjá það og þá bið ég
þig að minnast þess, að þarna
er hinn mikli munur á hugsjón-
um þínum og bæninni. Bænin
sýnir þér dásemdir, sem aldrei
gátu í huga þinn komið án
hennar, og hún veitir krafti inn
í líf þitt, starf og' strit, sem
gerir þig að sigurvegara yfir
allri mannlegri eymd. Því bið
ég þið að prófa í einlægni og'
með JxJinmæði orð Krists er
hann segir: »Biðjið og yður mun
gefast«.
Frá Englandi og Ameríku, J)ar seni
í mörg ár hefir veriö hægt að rann-
saka og- fylgjast nieð sunnudagaskóla-
starfinu, berast gleði-fregnir. Hðr
um bil 19 tuttugustu hlutar hinna
núlifandi enslcu heiðingjatröboða
urðu fyrir afturhvarfi I sunnudaga-
skólanuin, og h. u. b. 2/ hlutar af
hinum truuðu prestum í Knglandi
liafa fundið ltfið þar. I hinum miklu
vakningum í sömu löndum hafa menn
venjulega tekið eftir því, að það er
séi-staklega æskulýðurinn, sem hrífst
meö, og- að mikill meiri hluti af
þeim, sem komust yfir til lifandi
trúar hefir ávallt verið fyrrverandi
sunnudagaskólabörn.
★
Það hallast margir upp að brjósti
Jesú en það er einnig rúm i'yrir
þtg.
★