Bjarmi - 01.06.1936, Page 1

11. tölublað
Reykjavík, 1. júní 1936
30. árgangur
Trinitatis (Jóh, 3. 1.—16.).
Kristur og Nikódemus.
Eftir Ingvar Árnason, verkstjóra.
Hræddur og hikandi kom
hann á fund Jesú um nótt.
Hann, sem var ráðherra og læri-
meistari, óttaðist dóm mann-
anna um ]ietta tiltæki sitt, að
leita á fund hans, sem foringj-
ar lýðsins vildu ekki taka á móti.
En spurningarnar, sem vakn-
að höfðu í hjarta hans, og þráin
eftir sönnu lífi knúðu hann til
að leita á Jesú fu,nd.
Jesús rekur engan burt, sem
til hans kemu.r. Hann gefur
skýr svör við spurningum mann-
hjartans. Hann veit hvað með
manninum býr, þess vegna get-
ur hann, svarað hinni dýpstu
þrá.
Svarið, sem Nikodemus fékk
>'ai' skýrt: Enginn getur séð
Guöts ríki nema hann endnrfæð-
ist. Ef maðurinn fæðist ekki af
vatni og anda, getur hann ekki
komizt inn í Guðs ríki;
Að endu.rfæðast, að verða hýr
maxiur. »Hvernig iná þetta
verða«, spyr Nikod.emus. Hann,
sem var lærimeistari í ísrael,
spyr nú sem arðmjúkur læri-
sveinn.
Til ])ess að skýra þetta fyrir
honum, bendir Jesús honum á
atburð, sem skeði þegar fsraels-
menn voru á eyöimerkurför
sinni til fyrirheitna landsins.
Þegar neyðarkveinið steig upp
frá, herbúðum fsraels vegna
höggpiunaplágunnar, og Drott-
inn svaraði bæn Múse með því
að bjóða honum að setja eirorm
u.pp á stöng, — »og ]>að skal
verða, að hver sem bitinn er og
lítur á hann, skal lífi halda«.
— Og það varð, og þannig stöðv-
aðist plágan..
»0g eins og Móse hóf upp
höggorminn á eyðimörkinni,
þannig á mann,s-«onu,rinn að
verða upphafinn, til þess að hver
sem trúir hafi í samfélaginu við
hann eilíft líf«, — segir Jesús.
Pessi atburður átti því að benda
á krossinn á Golgata. Merki lífs-
ins, sem upp skyldi verða reist,
inn er og lítur á eiixirminn, mun
lifi halda.«: Hverjum og einu.m
fsraelsmanni var flutt þessi
fagnaðartíðindi. Lífið sigraði,
hinir dauðadæmdu men,n fengu
lækningu.
Yfir mannkyninu hvjlir enn
þá ægilegri plága en höggornna-
plágan va,r fsraelsmönnum. Það
er plága syndarinnar. Nöðrubit
syndarinnar veldu.r dauða, og
hið banvæna eitur hefur þrengt
sér inn í hvert einasta manns-
hjarta.
Hin dýpsta orsök allrar þeirr-
Á liinn krossfesta Jesúm að líta er lif,
þar er lífið þér, maður, í té;
lít þú upp þangað, syndarí, að hljótirðu hjálp
lít á hann, sem var negldur á tré
Eins og Móse í eyðimörk höggormiwn hóf,
eins var hafinn frá> jórðu Guðs son.
Svo að sérhver sem trúir i heimi á hann
fái hjálpræði’ og eilifa von.
Eins og hver, er leit eirorminn hangandi, fekk
í höggormaplágunni líkn
eins í Jesú gegn syndinni, maður, þú mátt
njóta miskmmar, alheill og sýkn.
Ef ég Jesúm fekk séðan í synd mmwi og þraut
mér í sorginni huggun ei brást;
ég vil lita til Jesii í lífi og deyð,
þá ég lifi i sanrdeik og ást.
Þú hinn líðandi, krossfesti lávarður heims,
ég vil lifa, minn Drottinn, í þér;
þá hinn geigvæni dauði ei grandað mér fær,
þvi þú, Guð minn, ert. Ufið i mér.
til þess aö syndugir menn gætu,
íundið þar lækning og lífgjöf.
Þegar höggormsplágan geis-
aði í herbúðum ísraels og ógn
og angist gagntók alla, því að
bit höggormanna var -banvænt.
— þá hljómaði fagnaðarboð-
skapur frá Drottni til hinna
þiökuðu manna: »Hver sem bit-
ar miklu neyðar sem þjakar
mannheiminn er þetta nöðrubit.
En Guð elskaði hinn syndum
þjakaða heim, þess vegna gaf
Guðs sonur sig- í dauðann á
krossinum, til þess að hver sem
trúir, hafði í samfélaginu við
hann eilíft líf.
Síðan hefur fagnaðarboðskap-
urinn hljómað til syndugra
manna þar á meðal til mín
og þín: »Trú þú á Drottin
Jesúm og þú munt verða hólp-
inn«.
Hver sem hefur tekið á móti
]>essum boðskap, litið til hins
krossfesta frelsara, flúið inn í
náðarfaðm hans, hefur bjargazt
undan plágimni og fundið lækn-
ing og- frið fyrir sál sína.
Jesús gaf líf sitt sem lausn-
argjald fyrir synduga menn.
Blóði hans var úthellt til fyrir-
gefningar syndanna. Það hreins-
ar af allri synd. Það er heilsu-
lindjn sanna, lind hjálpræðisins.
Undir krossi Krists verður
syndarinn að nýjum manni, þar-
skeður endurfæðingin inn í Guðs
ríkið.
Jesús sagdi: Sannlega, sann-
lega, ,segi ég þér, ef maðurinn
fæðist ekki af vatni og anda,
getur hann ekki komizt inn í
Guðs ríkið. I þessum orðum tal-
ar Jesús uvn skírnina, sem hann
síðar fyrirskipaði.
Um skírnina segir Hallgrímur
Pétursson á þessa leið:
Skoöaöu hvernig skírnin hreina
slciljast nú með réttu á:
að vísu jafnan vatniö eina
vor líkamleg augu sjð,
en trúarsjónin, svo skal greina,
Sonai' Guðs blöð þar litur hjð.
Skírnin er laug endurfseðing-
arinnar, lífslindin frá Golgata
streymir þar.
Þú sem ert skírður til nafns
hius þríeina, Guðs, hafnaðu ekki
skírnarnáð þinni. Höndlaðu
lrnoss hins eilífa lífs.
Náðina finnur þú undir kixvssi
Jesú Krists.
Lít til krossins, sjá hinn opna
faðm frelsarans. Þar finnur þú
dyrnar inn í Guðs ríki. Þar er
hlið himins. Kom til Jesú, og
það mun daga í sál þinni.