Bjarmi - 15.06.1936, Side 1

12. tölublað Reykjavík, 15. júní 1936 30. árgangur
2. sunnud. eftir Trínitatis (Lúk. 14, 16.—24.).
Hin mikla kvöldmáltíð
Eftir séra Fridrik Fridriksson, Reykjavík.
Giuðspjallið um hina miklu
kvöldmáltíð er fyllt djúpri al-
vöru off er þess vert, að menn
í>efi fullkominn «-aum að því,
sem þar ea' sett oss fyrir sjónir.
Jesús beindi þessari dæmisögái
fyrst og- fremst til hinnar ijt-
völdu, þjóðar, sem fyrst fékk
boðskapinn um Guðsríkið. Pað
voru böi'n sáttmálans, sem
boðnir voru. Jesús sýnir þeim
fi-am á, að þeir hafi nú fengið
boðskapinn um það, að nú væri
allt tilbúið. Nú væri undirbún-
ingstíminn liðinn, nú stæðu
hlið Guðsríkis opin. En han,r.
sýndi þeim jafnframt hættuna,
sem fólgin væri í því að hafna
nú þessu, náðarboði, ng taka til
að afsaka sig á ýmsa lund, og
vilja ekki g'jöra alvöru af þvi
að ganga inn; þá gæti svo farið,
að þeir yrðu útilokaðir. En
þessi dæmisag-a sýnjr líka að
sama hætta vofir yfir þeim nú
á dögum, sem boðnir eru til
samfélagsins 1 Guðsríki, börn-
um hins nýja sáttmála, joeim,
sem í skírninni hafa fengið til-
ixx> Guðs náðar til þess að koma
og njóta gæðanna í ríki Guðs og
Krists. - - Ef .hinir boðnu, taka
til aö afsaka, sig með ýmsu. móti
og láta allt sitja í fyrirrúmi, og
náðarboð Guðs sitja á hakam
um, þá getur svo farið, að þeir
fái aldrei fæi'i á að komast inn.
.. Dæmisagan sýnir, að það er
ekki nóg að vera boðinn, held-
ur verði menn að koma í raun
©g veru og gjöra aivöru, af því
að verða virkilegir jiátttakend-
ur í Guðsríki og gæðum jiess.
Margur skirður maður, sem við
ferminguna hefur fengið skýrt
náðarboð, að taka á móti skírn-
arnáðinni og gjöra alvöru af
því, hefur á takteinum ótal und-
anbrögð og afsakanir, jiess
vegna verður oft svo lítið úr
hrifningu fermingardagsins.
Unglingurinn lætur flekast af
ginningum umhverfis síns og
tekur trúanlegt það, sem heim-
urinn og hans eigin ástríður og
eftirlanganir gylla fyrir honum.
— Tilboðið frá Guðs hendi er
oft endurtekið, og kemur til
unga mannsins á margvíslegan
iiátt, en ýmist teku.r hann ekki
eftir þeim bendingum, eða lít-
ur undan og læzt ekki skilja. Joá
rödd, sem er að laða hann inn
á Guðs brautir. Og svo fjarlæg-
ist hann meir og meir, og á stöð-
ugt erfiðara með að taka á inóti
náðinni, dregst lengra og lengra
ut í léttúð og kæruleysi um hin
andlegu mál. Það þarf því
sterkari og' sterkari átök til Jies^
að vinna hann fyrir Guðsríki,
Þetta er mjög hættuleg braut
að komast á, og sú brau.t endar
í vegleysmef ekki er í tíma
horfið að tilboði náðarinnar. Þvi
leng'ur sem maðurinn daufheyr-
ist við kallinu, þess erfiðara
veröur honum að snúa sér til
Guxfe. Þetta er reynsla lífs-
ins. Þú sem lest jxjtta. hugs-
aðu, þig vel um, hvort jiú sért á
jxjssari leið, burt frá Guðsríki,
op; snúðu huga þíntun alvarlega
að því að prófa sjálfan þig,
vertu einlægur við sjálfan þig
og reyndu ekki að villa sjálfum
þér sýn. Verið getur að þessi
dæmisaga Jesú eigi nú eftir
ráði Guðs sérstakt erindi til þín,
sé endurnýjað náðarboð hins al-
máttuga til sálar þinnar. Verið
getu.r að Guð hafi sent jiessar
fátæklegu. hugleiðingar í veg
fyrir þig til liess að fá j>ig tii
að nema staðar á flóttanum frá
Guði svo að guðsröddin innra.
með þér geti náð í hið dýpsta í
sálu þinni og vakið jn’g af and-
varaleysis svefninum. Ef þú
finnur í Jiér eins og sting í sál
þinni og samvizku þá taktu
ekki til að afsaka þig með önn-
um jiínum né atvinnu, né með
skemmtunum jjínum eða sam-
kvæmislífi heldur horfstu í
augu við Jjína eigin ódauðlegu
sál og sjáðu hina eilífu hættu
hennai', ef þú spyrnir á móti
náðartilboði Drottins.
Því hvað gagnaði þér Jxjtt þú
ynnir allan heiminn en glataðir
sál Jjinni? Nú hljómar náð-
artilboðið: Komd,u nú, nú er allt
tilbúið. Það er ennjjá rúm, jjér
var ætíað rúm í Guðs ríki, jjeg-
ar þú varst skírður; Guð lét
undirbúa. sjálfan þig á margvís-
legan hátt meðan Jjú varst á
bernsku skeiði; ef þú hefur enn
jjá ekki g'jört alvöru af því, að
nota rúm jjitt, þá býður það
eftir jjér og- stendur tómt. —
Hversu lengi sem þú hefur
dregið þaö hingað til þá er það
tilbúið nú og' Guðs rödd kallar
á jjig'. Þú veizt ekki, hve lengi
náðin stendur til boða. I dag-,
meðan þú heyrir rödd Drottins,
þá forhertu ekki hjarta þitt
]jví: »Hver veit nema sé nú í
nótt náðin á burtu tekin«. —
Og sú nótt kemur fyr eða síö-
ar, er rödd hins heilaga Guös
unarlausa synd.ara: »Heimsk-
ingi, í nótt verður sál þín af jjé>-
heimtuð«. Um síðir, ef þú þv: j
stöðugt hafnar tilboði náðarinn- !
ar og fyrirlítur gæzku Guðs og
langlundargeð; um síðir
»skellur ú nrttt og hliðum harðlæst er,
hræðilegt 6p þá berst að eyrum þér:
Rúm, rúm, ekkert rúm!
Þú varðst of seinn, of seinn«.
Láttu ekki jjá fásinnu. henda
þig að þú verðir of seinn. Nú er
nóg rúm fyrir þi’g, ef Jjú vilt
taka. á móti tilboði náðarinnar.
Þetta ætti.r Jjú að athuga vel og
vandlega. Og ef þú hefur tek-
ið á móti Guðs náð og ert jjegar
genginn inn til hins eilífa gesta,
boðs í Guðs ríki, þá sjáðu til, að
þú farir út að kunngjöra boð-
skap herra þíns jjeim, sem enn
reika á strætum og gatnamótum
veraldarinnar, eða farðu. út á
jjjóðvegina og bjóð öilum, sem
j)ú fær færi á, að gjöraþað, eftir
leiðbeiningu heilags anda, en bið
stöðugt um vísdóm frá hæðum,
að {jú lærir í auðmýkt og- takti
kærleikans að vinna. menn fyrir
liinn milda meistara þinn, hann,
sem allt va,ld á himni og jörð
er gefið, og vill nota alla sína
trúföstu menn sem verkfæri sín
til jjess að efla guðsríki á jörð.
Ef þú vilt vera honum hlýðinn,
rill hann vera með þér alla daga
og- styrkja þig til jjess að þú
skiljir betui' ákvörðun þína, og
getir gefið þig enn mfeir honum
á vald í fullu trausti til hans,
sem hefnr sent þig, Og æðrastu
ekki jjótt menn oft og- einatt
daufheyrist viö boöskap jjínum
og mundu eftir að þú ferð ekki í
eignn, erindum, heldur hans, sem
sendi þig. Það er hann sem á-
vöxtinn gefur.
Þótt gangi tregt, ei lamast lát,
en lifðu Guði og- bið og vinn.
—- Já, sér í lagi bið og- þá
muntu á hans tíma sjá hans
dýrð ljóma á jjitt litla starf
i fyrir hann. Þess vegna, bræður,
sem viljið vinna fyrir Guð, verið
hughra,ustir, vitandi að erfiði yð-
ar er ekki árangurslaust í
Drottni.
Ef þú vilt tvöfalda erfiðleika þína
og fækka vinum þínum, þá skaltu
fjöiyröa sem mest um mótlæti þitt
og erfiðleika.
★
Það er sannleikurinn, sem breytir
tímunum, en ekki tímarnir, sem
! breyta sannleikanum.