Bjarmi - 15.08.1936, Side 1
16. tölublad
Ileykjavík, 15. ágúst 1936
30. árgangur
10. sunnud. e. trinitatis (Lúk. 19, 41. 48.).
Hví grætur hann?
Efíir Bjarna
Pað er svo undarlegt að sjá
ar renna úr augum hans, og
glitra. á vang’a hans, það er
mynd, sem þrýstir sér inn að
innstu rótum hjartans. Hún
skapar heilagar, lotningafvJlar
tilfinningar í hjartanu, og geym-
ist í sama helgiblæ og hið heil-
ag;a, hnigna, þyrnikiýnda höfuo.
Andilt Jesú, tárum vætt, hver
fær horft á það csnortinn?
Jesús grætur.
Brjóst hans bifast af ekka
af gráti — ogi tárin fylla augu
hans, svo j)au byrgja hon.um sýn.
til hinnar helgu borgar, sem
hann grætur yfir. En hann sér
hana samt, því mynd hennar er
óafmáanlega. grafin í hið kær-
leiksríka h j arta harxs. Hann
hafði lagt hana við hjarta sér
frá því fyrsta, og hann hafði
margkaJJað hana með kærleika
sínum, sem umvefur þá, sem
koma, með |>eim öruggleika og
mætti, að enginn slítur j>á úr
liendi hans. En þó hann kailaði
var kallinu ekki hlýtt, og' nú kom
liann til hennar í síðasta sinni,
til jasss gefa. lítf sitt í sölurnar
fyrir hið týnda, vanheilaga og
hrokafulla hjarta, sem dauf-
heyrðist enn við kalíinu.
Og hann grét.
Eklí i yfir hugsuninni uro, að
hann Jjyrfti að leggja líf sitt í
tiölurnar. Hann gaf ]>að sjálfvilj-
uglega. Nei, ha.nn grét yfir því,
að sjálfsjxStta og eigin-réttlátu
hjörtu borgarinnar, áttu ekki
rnm fyrir rétUœtið frá Gnði, sem
hann var kominn að gefa þeim.
Hann kom med vitjunartíma,
með friðardag' til han.da mönn-
unum, en hann sá svæfandi og
lokkandi vald syndarinnar hvíla
Eyjólfsso n.
yfir hinni afvegaleiddu borg, og
Guð fékk ekki að komast að, með
freisi sitt, en ávöxtúr sjálfsþótt-
ans og syndarinnar beið hinnar
bágstöddu borgar. Eyðing og
tortíming vaj- )>að hJutskifti, sem
féll í henna.r skaut. Jerúsalem,
sem átti að verða ljós Jieiðinna
þjóða, j>ekkti ekki sinn vitjunar-
tíma, henni var hujið það, sem
til friðar heyrði.
Árangurslaust hafði Jesús
kallað hina bJinduðu, borg, en
eyndin hafði náð svo sterku
taki, að það tókst ekki að vekja
hana. Iíún tortímdist í blindni
sinni.
Kærleiki Guðs, hinn líðandi
kærleiki elskandi föður, var ekki
; bundinn við hina helgu borg
! eina.
I Enn í dag kallar Jesús Krist-
! ur á mannslijartað til j>ess a<)
| veita því réttlæti Guðs og lif-
| andi samfélag' við hann.
Hann kemur með friðardag
1 og vitjunartíma frá Guöi mönn-
unum til handa. Hann kerour
með fyrirgefningu syndanna, af
■ því að hann hefir niðnrbrotk)
ir syndir mannanna. Hann kem-
ur og býður lúutdeild í hinu ei-
lífa lífi, sem lrann hefir áunnið !
með dauöa, sínum og upprisu.
En þá bregður svo undarlega
við, að mennirnir hafa svo Jitla
j>örf fyrir Jesúro Krist. Gjaf-
irnar, sem liann býöur, telja .
þeir sig- eiga, og fyrir hann sem
hinn lifandi hyrninga.rstein lífs
síns, hafa þeir ekki j>örf.
»Ef einnig þú hefðir á j>essum
degi vitað, hvað til friðar heyr-
ir!, en nú er það hulið sjónurn
þínum«.
Þetta. er hin grátþrungna
setning, sem Jesús sagði við
hina, heJgu borg, sem svaf í eig-
inréttlæti sínu.
Og lrið sama >111 liann segja
við þig:
Ef ]>ú aðeins vissir!
Ef j>ú vigsir san nleikann uro
hjarta þitt og um Guð! Ef þú
skyggndist inn í j>itt eig'ið hjarta
og athugaðir afstöðu þína við
Guð og' við syndjna! Hvað segir
þú þá? I íyrstu ekkert, af því
að þú ert bjindaður! Pað er l>ér
hulið. Af hverju? -— Af því
að það er aðeins eitt, sem getur
hjálpað þér tij, þess að sjá sann-
leikann u,m þig og syndina, og
j>að er, að ljós Guðs fái að skína
inn í sálu þína. Að j>ú liættir að
útiloka lrin beinu áhrif frá Guði
á j>ína eigin sál.
í?að er ekki vermandi fyrst,
heldur hrellandi, því það sýnir
þér hjartalag, sem er Gnði and-
styggð. Þaö sýnii' j>ér blekkingu
og sjálfselsku hjá sjálfum þér, og
það sýnir þér, að þú ert alls ekki
eins góður og þú reyndir að teJja
sjálfum j>ór trú um.
Ot úr I>essai'i rannsókn á
sjálfum j>ér í ljósi Guðs sleppur
þú ekki sársaukalaust. — Þaö
þýðir dauðadóm yfir sjálfum
þér og þínu synduga, lijarta. Það
þýðir vonleysi og vísvitandi ó-
sigra í baráttu við synd og
freistingar. Það táknar óróa í
iijarta, já. það kostar jafnvel
sannfæringu u.m að eins og þú
ert, án samfélags við Guð, ertu
vonlaus og útskúfaður syndari,
sem átt ekki rétt til eilífs lífs
með Guði.
En því er ég að skrifa svona?
Jíemur ]>etta. nokkuð viö textan-
i.m: Jesús grætur? Já, þetta
kemur við þungaroiðju textans,
því Jesús grét af því, að liann
Frh. á næstu sidn.
Jesúro gráta Aö sjá tárperlurn- gjöld syndarinnar fylgdu eftir
Jesús grœtur, heiniur hlær,
hisrnið auma síkátt lifir;
syndaþrœllinn séð ei fær
sverð, er liöfði vofir yfir;
sál hans viðjum vefjasl lœtur;
veröld hiær, en Jesús grœtur.
Jesús grætur, hjartað hans
hrellir mannkynsbölið sára;
sálarglötun syndugs manns
séð fær gœzkan ei án tára.
Vitnið, dagar, vottið nætur,
veröld sekri: Jesús grætur.
Jesús grætur; grátið þér,
Guð er þrátt með brotum styggið;
glötun búin yður er,
ef í synd þér fallnir liggið.
Heimur, á þér hafðu gætur,
heimur, sjáðu: Jesús grœtur.
H. H.
vald djöfulsins og friðþægt fyr-