Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 15.09.1936, Blaðsíða 1

Bjarmi - 15.09.1936, Blaðsíða 1
18. tölublað Reykjavík, 15. sept. 1936 30. árgangur 15. sunnud. e. trinitatis (Matt. 6. 24.—34.). Guð eða mammon Kftir Gunnar Sigurjónsson, stud. theol. »Enginn getur þjónað tveim herrum, því að annaóhvorí. mun hann hata annan og elska hinn, eða aðhyllast annan og lít- ilsvirða hinn. Þér getið ekki þjónað Guói og mammon«.: Þannig talar Jesús ávaJJt slrýrt og skorinort. Hann segir t. d. á öðrum stað, (Lúk. 14, 33): Þannig getur þá enginn af yður er eigi sleppir öHu, sem hann á, verið lærisveinn minn. Það er hér ekki um aö ræða bæði — oy, heldur annaðlivort eða. Guð vill ekki hálfa þjónustu' manns- ins heldur alla., Kristindómurinn gerir þá kröft. til mannsins, að hann gefi sig Guði algerlega og þjóni honum einum. Gríska orðið,.sem notað er yfir »að þjóna«, þýðir í raun og veru »að vera þræll«. Það orð sýnir glögglega afstöðu mannsins til Guðs annars vegar og til mamm- ons hinsvegar. Húsbóndi þrælsins hefir ótak- markað vald yfir honum, því að þrællinn er eign hans. Þess vegna er ómögulegt fyrir þræl- inn, að skipta sér milli hans og' einhvers annars húsbónda, því að báðir húsbændurnir vilja liafa l'ull umráð yfir þrælnum. Þess vegna mundi brátt koma að því, ef þrællinn reyndi að skipta sér, að hann tæki að hata annan og elska hinn. Á sama hátt er ómögulegt fyrir mann aö þjóna (vera þræll) bæði Guði og' roammon, Það er ekki hægt að eiga fjársjóðu bæði á himni og jörðu, »því að þar sem fjársjóð- ur þinn er, þar mun og hjarta þitt vera«, (Matt. 6, 21). Og ef maður vill reyna til þess að eiga fjársjóðu bæði á himni og jörðu þá er hjartað tvískipt, - en Guð vill ekki tvískipt hjarta. Krafa Guðs er algjör: Gef mér aiJt hjarta þitt, — þig állan. í huga þeirra. Þá hafa þeir ekki ] tíma til þess að vera að hugsa ] um Guð, því að hugsun þeirra j snýst mest um það, hvernig þeir i geti auðga.zt sem mest í þessum heimi. Fyrir þessu gleyma menn- irnirf að þeir eiga fyrir sál að j sjá, sem er ódauðleg, og' sem eftir líkamsdauðann getur hreppt tvennskonar örlög, eftir þeirri afstöðu sem þeir hafa tek- ið hér í lífi til Guðs og Jesú Krists. Þeir gleyma því einnig, »að ekkert höfum vér inn í heinv l>ú, sem tveimur þjónar herrum, þú átt aldrei sæla stund. Heimur kallar þig að þjóna, þegar Guð sinn hoðar fund; augun heimsins laðar Ijómi, lífs þú gleymir helgidómi. Þegar sál þín þreytu kennir, þú á Drottins leitar fund. Þegar kraftar þverra, dvína, þú um síð vilt fórna stund. 1 hann skilið allt það versta, eftir kærleiksverkið mesta? Þú ert ungur, þig liann kallar, þjóna honum strax i dag! Engum máttu öðrum vígjast á hans náðar fel þig hag. Þér er nóg að þjóna honum það er dýrð, með sœluvonum. M. R. Þetta finnst mörgum hörð krafa og ósanngjörn; og þeir eru margir, sem hafa reynt — og reyna að fara, einhvern meðalveg og skipta. sér milli Guðs og' heimsins. Þeir fa.ra ef til vill í kirkju, til þess að þjóna Guði á sunnwdögum, en hina sex daga vikunnar kemur þeim Guð varla í hug, því að þá er mammon efst mn flutt, ekki heldur getum vér fluitt neitt út þaðan«. (I. Tím. 6, 7). Þótt vald auðæfanna sé mikið og- menn haldi, að hæg't sé að gera svo að segja, a!l,t með. þeim, þá geta þeir ekld kcypt sér aðgang að himnaríki meö þeim. Það eina gjald, sem þar gildir, er ekki silfur eða gull, heldur, hið heilaga og dýrmæta blóð Jesú Ki'ists, sem vér erum keypt með þangað inn, ef vér viljum þig'gja þá náð Guðs Það hjálpar ekki heldur, þótt menn reyni að friða samvizku sína, með því að sækja kirkju: eða krístilegar samkomur, eða gefa sa^o og svo mikið til kristi- legs stai’fs af auðæfum sínum, — ef hjartað er ekki með, og maðurinn heiðrar Guð aðeins með vörunum. Nei, maðurinn hlýtur að velja, hvorum hann vilj þjóna, hinum lifandi Guði eða mammon, sem er guð heims- ins barna. Líf þess manns, sem valið hefir að þjóna Guöi, er auð- ugt, en líf þess manns, sem ekki þjónar Guði, er fátækt, þótt hann hafi allsnægtir af {ressa heims gæðum. Lúther segir á einum stað: »Að eiga peninga eða eignir, er engin synd, ef þú lætur þá ekki verða drottnandi yfir þér, held- ur lætur þá þjóna þér, og vert þú herra þeirra«. Sá maður, sem er þræll, auðæfanna, er illa staddur. Jesús segir: »Hversu torvelt mun verða fyrir þá, sem treysta a.uðæfunum, að ganga í guðsríkið. Auðveld.ara er fyrir úlfalda að ganga í gegnum nál- arauga, en fyrir ríkan mann að ganga inn í guðsríkið«. (Mark. 10, 24—25). Hvorum vilt þú þjóna, hinum lifanda. Guði eða mammon? Velj- ið nú í dag, hvorum þér viljiö þjóna, en atJiugið: Hvaö gagnar það manninum l>ótt hann eign- ist allaiii heiminn en fyrirgjöri sálu sinni? — Það er um það að velja, að vera þræll heimsins og mammons annarsvegar eða þræll Guðs hinsvegar. — Hefir þú ekki oft sungið versiö eftir Hallgríro Pétursson: Kong minn, Jesú, ég kalla þig; kalla þú þræl þinn aftur mig. Hefir þú nokkurntíma sungið þetta af hjarta, þannig að þú hafir í raun og veru meint það, að þú vildir vera þræll Jesú j ■ Frh. á öftustu síðú.

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.