Bjarmi - 01.12.1936, Blaðsíða 1
23. tölublað
Reykjavík, 1. des. 1936
30. árgangur
2. sunnudag í adventu (Lúk. 21. 25—33.)
Lausn yðar er í nánd!
Eftir Sigurd Lunde, stud. med.
Vér lifum á eirðar],au.su.m
tímum. Og tímarnir hafa sett
merki sitt einnig á oss, sem
kristnir erum, Það er svo erfitt
fyrir oss að vera ,hljóð fyrir
Guði. Þess vegna er líí' vort eins
snautt og kraftur vor svo veik-
u.r og raun er á.
Reyndu nú að vera hljóður
örlitla stund. Beygðu kné þín.
Biddu um ljós yfir orðið. Biddu.
um það, að þú verðir næmur fyr-
ir raust Guðs til þín. Taktu svo
Biblíuna *þína og flettu upp 21.
kap. Lúkasar. Lestu textann í
25.—33. versi. Lestu hægt.
Lestu oft. Því næst getur þú
lesið það, sem ég rita hér á eft-
ir,
★
Um hvað talaði Guð við þig í
þessum texta? Varðstu glaður
vió það að l,esa, að Jesús kemur
aftur? Væntir þú þess dags með
fögnuði? Lifir þú í eftirvænt-
ingu um það, að Jesús komi aft-
u;r?
Sannarlega: Þetta er evangeli-
um — fagnaðarboðskapur —
sem vér fáum í dag- .Það er Jes-
ús sjálfur, sem færir oss hann.
Það er eins og hann vilji segja
við oss: Kæru Guðsbörn! ött-
ist ekki! Ég kem bráðl,ega aft-
ur. Þá mun ég sækja ykkur! Þá
munuð þið losna, við óttann
gagnvart valdi syndarinnar og
djöfulsins. Þá munuð þið hvorki
syirgja eða gráta framar. Þá
munuð þið fá að dvelja með mér
um alla eilífð. Réttið því úr yð-
ur og lyftið höfðumi yðar, þegar
c>gtnin skellur yfir — því lausn
yðar er í nánd!<a Kæru trúuðu
vinir! Hvílíkur dagur mun þetta
veróa! Synd verður ekki fram-
ar, né sjúkdómur, eða neyð, né
þrenging, né áhyggjur, eða
dauði! Þegar manns sonurinn
kemur í skýjum himins með
mætti og mikilli dýrð, þá verð-
u,r satan að víkja. Þá verður
hann aó sleppa af oss hendinni
um alla eilífð. Hann mun aldrei
fnamar hrósa sigri, og vér mun-
um ekki einu sinni þurfa að ótt-
ast möguleikann fyrir synd. Það
verður himnaríki.-----------
Heimiurinn, sem vér sjáum í
dag, er ekki kristinn. Það er
ekki kristið land sem þið búið í.
Það er heimur og land, sem
stefnir beint út í heióni. Her
myrkravaldsins .hrósar sigri hér
á íslandi. Satatn hefir blindað
þjóðina. Menn stefna sinnulaus-
ir og sljélir beint út í eilíí'a út-
skúfun. Þeir hlæja að hinum
kristnui, að Biblíunni og að Guði.
Margir lifa einnig í hræðilegri
sjálfsblekkingu. Þeir halda að
öllu sé óhætt. Þeir eru skírðir,
fermdir og þeir sækja kirkju.
Þeir gefa eins glæsileg loforð og
þeim er unnt., Og svo treysta
þeir því, sem satan telur þeim
trú um, nefnilega að þeir séu
kristnir. Ef maður talar um
afturhvarf, um endurfæðingu,
þá fer það inn um annað eyrað
og út um hitt. öruggir, og á-
nægðir mieð sjálfa sig, halda
þeir stefnunni áfram — til út-
skúfunarinnar. —
En dag nokkurn mun ótrú-
legt gerast:, segir Jesú s. Vér mun-
um sjá teikn á sólu, tungli og
stjörnum, og á jörðinni 'angist
meóal þjóðanjna í ráðaleysi við
dpnur hafs og brimgný. Það er
fíkjutréið, sem er byrjað að
skjóta frjóöngum. Endurkoma
Jesú nálgast. Menn munu. gefa
upp öndina af ótta og kvíða fyr-
ir því, sem komamun yfir heims-
byggðina. Þá mun háðbrosið
storkna, á vörum þeirra. Þá mun
Jreim ekki takast að sofa kæru-
leysissvefninum lengur. Þegar
börn Guós hér á jörð, sem hafa
grundvaUað líf sitt á Jesú
Kristi, á blóði hans, sem hreins-
ar af allri synd, — þegar þau
sjá, með gfeði og djörfung, frels-
ara sinn koma í skýjum, þá
munu börn þessa heims ekki
biðja um náð, og ekki snúa sér
— heldur hrópa til fjallanna:
Hrynjið yfir oss, og til hæðanna:
Hyljið oss. Þau munu, flýja und-
an, þeim, sem þau spottuðu, hon-
um, sem þau hædd.u, — Þau
vöknuðú of seint. —
Hvenær munu. þessi tákn taka
að koma fram? Ég veit það ekki.
Ef til vill eru þau þeg'ar tekin
að búa um sig. Það er margt,
sem bendir t;il þess, að mikill,
óskapnaður nálgist. Þjóð rís
gegn þjóð. Já, bróóir gegn bróð-
ur. Þjóðirnar vígbúast hver í
kappi við aðra. Þjóðirnar eru
sundraðar og dreifðar. Árang-
urslaust er talað og ritaó um
frið. Frið!! Það er næstum því
hlægil.egt að nefna þetta orð,
þegar vér tölum um heiminn,
eins og hann er í dag.
Margir hafa reynt að reikna
út hveinær Jesús komi aftur.
Þeim hefir ekki tekizt það. Og
Ritningin leyfir oss það heldur
ekki. Þaó er aðeins Guð, sem veit
daginn og stu.ndina, En vér eig-
um að gefa gætur að teiknun-
um'. Vér eigum að lifa. í eftir-
væntingu. Vér eigum að lyfta
höfðum vorurn með djörfung og
horfa. fram á við. Lausn vor
er í ná:nd. Sá kem,ur skjótt, sem
koma á.. Guós orð segir það. Og
Guðs orð mun alls ekki undir lok
líða. Það er það orð, sem á að
dæma heiminn. Því orði skjátl-
ast aldrei.
Ég þekkti gamla konu heima í
Noregi. Hún dó fyrir nokkur-
um mánuðum. Hún var lifandi
trúuð. Einu sinni sagði hún mér
það, að þegar hún lægi andvaka,
þá hcrfði hún út um gluggann,
sem sneri í austur. Hún vænti
Jesú, komandi í skýjunum.
Sérhver trúaður maður ætti
að bera þessa eftirvæntingu í
brjósti. Ef hann hefur hana
ekki, er eitthvaó athug-avert við
hann. Vér eigum að lifa sérm
hvern <lag í eftirvæntingu. Það
má ekki misskilja mig. Ég á
ekki við að vér eigum aðeins að
sitja aðgerðalausir og bíða.
Nei, alls ekki. Vér eigum að
leitast ennþá frekar við að bjarga
mönnum frá eilífum dauða. Allt
líf vort á að mióast að þessu
einu: Að vinna sálir fyrir Guð.
Guðs orð segir, að það muni að-
eins vera lítíU flokkur reióubú-
inn,, þegar Jesús kemur. En vér
eigum að gera a,llt, sem í voru
valdi stendur, til þess að sá hóp-
ur verði eins fjölmennur og
t'rekast er unntí, — —
Lestu síðasta versið í 21. kap.
Lúkasar. Breyttu, samkvæmt því
orði: Vaktu og bíddu!
Vér skul,um að lpkum minn-
ast síðustu oróa Jesú, á öftustu
síðu. Biblíunnar:
»Já, ég kenii skjótt!«
Guð gefi að vér getum öll
svarað:
»Amein. Kom þú, Drottinn
Jesú!«
Sigurd Lunde.
Finnska Biblíufélagið er 125 ára
um þessar nrundir. Það var Englend-
ingurinn dr. John Paterson, sem 1811
hóf starfið að þvi að dreifa fagnað-
arerindinu út á finnska tungu. Hann
hafði einnig mikil áhrif í Rússlandi.
Rússneska Biblíufélagið seldi um 700
þús. Bibliur árlega, fram að stjórnar-
byltingunni.
★
Trúaðir verkamenn í Osló, senr eru
atvinnulausir, hafa myndað samtök
sin á milli. Peir hafa opnað skrif-
stofu til þess að útvega sér atvinnu.
Þetta félag hefir starfað í 2 ár hg
orðið trúuðum atvinnuleysingjum til
mikillar hjálpar. Það hefir aflað sér
viðurkenningar fyrir að útvega áreið-
anlega og duglega verkamenn.