Bjarmi - 01.08.1958, Page 5
BJARMI 5
Mynd þessi er ai' kínverzkum prédikara, sem er að
hefja starf sitt í nýju þorpi meðal landa sinna í Thai-
Iandi.
KOXSÓ
Hdai á áí qera?
HRINGSJÁ
iBÚUM jarðarinnar fer stöðugt fjölg-
andi. Fyrir 200 árum var íbúatalan
álitin vera „einungis" 730 milljónir
Fyrir tveimur árum var talan komin
upp í 2500 milljónir. Fólkinu fjölgar
um 70 milljónir á ári hverju.
KRISTIN kirkja reynir að fylgjast
með og eflir viðleitni sína til þess að
allir fái að heyra fagnaðarerindið. En
þrátt fyrir vaxandi starfsemi dregst
kirkjan aftur úr, miðað við fólksfjöld-
ann. Hún vex, en verður þó hlutfalls-
lega minni, því að hún vex ekki að
sama skapi og mönnunum fjölgar.
Enn eru verkefni kristniboðsins ótæm-
andi, jafnvel i þeim löndum, þar sem
unnið hefur verið að kristniboði áriun
saman. Einn kristinn Indverji kemur
á móti 97 heiðnum. Kristnir Japanir
eru 1 á móti 1000, og söm er hlutfalls-
talan í Kína. Hlutfallstalan er betri í
Afríku. Þar eru 15 af liverjum hundr-
að mönnum taldir vera kristnir. Erfið-
ast hefur kristniboðinu gengið meðal
Múhameðstrúarmanna í Afríku. Ein-
ungis 0,05% jjeirra eru kristnir. Upp-
skeran er mikil, en verkamennirnir
fáir. Biðjið þvi ...
TALIÐ ER, að 3400 lútherskir kristni-
boðar séu starfandi á meðal heiðingja.
Þeir eru á vegum 63 félaga eða kirkju-
deilda. Flestir þeirra eru frá Banda-
ríkjunum og Kanada, en næstir þeim
eru norskir kristniboðar, eða 518.
■ .■'tte1;
STÖÐUGT berast fregnir af því, að
kristniboðum mótmælenda verði vel
ágengt i liinni kaþólsku Suður-Amer-
íku. Tala jafnvel sumir um „Sigurför
fagnaðarerindisins“ í hinni fjarlægn
landsálfu. Kaþólskir prestar vestra
gera sér sjálfir grein fyrir þessu, og
eru sumir svartsýnir um hag sinn og
sinnar kirkjudeildar. Einn jjeirra Iæt-
ur jafnvel i ljósi þann ótta, að ef þeirri
þróun, sem liafin sé í Suður-Ameríku,
haldi áfram i tvær kynslóðir enn,
rnuni landið ekki verða kaþólskt leng-
ur, lieldur mótmælendatrúar. Ástæðan
til þess, að veldi kaþólsku kirkjunnar
fer þverrandi, er meðal annars skort-
ur á prestum. Einnig ber þess að
gæta, að f jölmargt fólk er kaþólskt ein-
imgis að nafninu til og hefur því ekki
fengið svalað dýpstu þörf sinni. Tala
mótmælenda var imi ein milljón um
aldamótin, en er nú fimmfalt hærri.
Trúaðir menn ættu að minnast kristni-
boðsins í þessum löndum í bænum
sinum.
EYLANDIÐ Madagaskar hefur um
langan aldur verið kristniboðsakur.
Hafa starfað þar kristniboðar margra
félaga. 1 fyrra voru 90 ár liðin siðan
Norska kristniboðsfélagið sendi þang-
að fyrsta kristniboða sinn. — Sam-
kvæmt nýjustu skýrslum yfirvaldanna
er íbúatalan á eynni 4 777.000. Af
þeim eru 37% kristnir. Skiptast þeir
til helminga í kaþólska og mótmæl-
endur. — Kristniboðsnefnd Lútherska
heimssambandsins ráðgerir að halda
Afrikuráðstefnu um kristniboðsmál
árið 1960. Verður það í annað sinn,
sem Afrikumenn víðsvegar úr álfunni
fá tækifæri til þess að hittast og ráða
ráðum sínum í sambandi við út-
breiðslu kristninnar í löndum sínum.
Gert er ráð fyrir, að þing þetta verði
haldið annað hvort á Madagaskar eða
í Eþiópíu.
Frá Ivonsó berast ýmsar fréttir
og má segja, að þær séu allar góð-
ar að því er jarðveg fyrir starfið
snertir, svo og líðan kristniboð-
anna. — Þó er þess að geta, að
Ingunn veiktist, er liún skrapp til
Addis Abeba. Varð hún mikið veik,
og vissu læknar ekki vel, iivað að
henni var. Talið var, að það muni
hafa verið slæmt mýrarköldukast
(malaría). Sem betur fór hresst-
ist hún fljótt og gat snúið aftur
til starfa sinna í Konsó nokkurn
veginn i tæka tíð.
I bréfi frá Benedikti Jaéonar-
syni, kristniboða, kom það mjög
skýrt í ljós, að ýmsir eru þeir,
sem reyndu að nota sér manna-
skipti á kristniboðsstöðinni til þess
að koma sínu fram. Hafa kristni-
boðar, sem í Eþíópíu starfa, af því
næga reynslu, að hvert sinn sem
húsbændaskipti verða, reyna inn-
lendir menn að ganga á lagið með
það að -breyta eilthvað til, og þá
ávallt i þá átt, sem síður skyldi.
Þannig var t. d. um tilraun heima-
vistarnemenda við kristniboðsskól-
ann til þess að sjóða sér áfengu
súpuna, sem áður hefur verið sagt
frá hér í „Bjarma“ i bréfkafla frá
Benedikti. Varð nemendum strax
ljóst, að að því er bruggun slíks
áfengis snerti, gilti sama regla,
liver sem húsbóndi væri á kristni-
boðsstöðinni.
. Þá er þess að geta, sem var öllu
alvarlegra, að nýr bæjarfógeti í
Bakaule ætlaði að gera tilraun lil
þess að tiefta nokkuð ferðafrelsi
kristniboðans til starfs i nálægum
þorpum. Ritaði hann Benedikti
bréf um það efni. Reyndi hann
einnig smávegis að fetta fingur
út í tijúkrunarstarfsemina á þann
hátt að gefa í skyn, að livítir starfs-
menn við sjúkraskýlið þyrftu að
vera fleiri, lil þess að starfsemin
væri lögleg. Hafði Benedikt næg
gögn í höndum varðandi það at-
riði. Lagði kristniboðinn síðan
málið fyrir innanríkisráðuneytið í
Addis Alieba, sendi því m. a. bréf
bæjarfógeta til umsagnar. Varð
auðvitað sá endir á, að bæjarfógeti
fékk tilkynningu frá þeim aðil-
um, sem hann sízt óskaði, um það,
að liann hefði farið út fyrir verk-
svið sitt með afskiptum sínum.
Héraðshöfðingjar í umdæmum
langtfrá höfuðborginnivilja stund-
um fara sinna eigin ferða. Líta þeir
á sig sem nokkurs konar kónga
í riki sínu og treysta því, að í jafn
víðlendu ríki ogEþíópía er,séuþeir
svo fjarri höfuðborginni, að þeim
sé alveg óhætt að fara sínu fram.
Stundum veldur einnig hreinn ó-
kunnugleiki á stjórnarskrá og lög-
um ríkisins því, að þeir taki þá af-
stöðu í málinu, sem þeir gjöra oft.
En sem sé: Að þessu sinni fékk nýi
embættismaðurinn að vita, hver
afstaða yfirvaldanna í Addis Abeba
er. Er það kristniboðunum mikill
styrkur.
I siðasta bréfi frá Benedikti er
talsvert fjallað um fjármál kristni-
boðsstöðvarinnar i Konsó. Kemur
þar glöggt í ljós, að fjárhæð sú,
sem starfinu berst heiman að, er
alltof lítil. Orsökin er fyrst og
fremst gjaldeyriserfiðleikarnir liér
á landi. Það er ekki unnt að fá
yfirfært jafnmikla upphæð og
æskilegt væri. Útgjöld syðra eru
það mikil — og sum svo brýn —
að hrein vandræði stafa af. Þannig
er t. d. með byggingu íbúðarliúss
þess fyrir kristniboðana, sem nú
er í smíðum. Vegna allra að-
stæðna, bæði þarfar kristniboð-
Eftirtaldar gjafir hafa borizt til
kristniboðsins síðan siðast var kvittað
fyrir gjafir hér í blaðinu: M. J. (Ve.)
kr. 300; N. N. (Ve.) kr. 100; Hjón í
Broddanesi kr. 100; G. G. (Hvítuhlíð)
kr. 100; E. R. og A. H. kr. 2000; G.
B. kr. 50; Margrét og Axel (áheit) kr.
100; G. V. (Hf.) áheit kr. 1000; S. V.
kr. 850; A. J. kr. 75; L. J. kr. 300; Ó.
S. kr. 10; V. J. kr. 50; S. J. (Ve.) kr.
75; G. S. (áheit) kr. 25; G. S. (áheit)
kr. 65; ónefndur kr. 850; Perla kr. 250;
N. N. kr. 1000; Þ. H. G. kr. 500; S. G.
(baukur) kr. 55,74; A. M. J. kr. 200;
I. B. kr. 500; G. I. S. kr. 100; G. G. kr.
100; G. V. G. (áheit) kr. 100; vextir
af skuldabréfi kr. 100; S. S. kr. 100;
Siguringi kr. 100; M. J. kr. 500; K. G.
kr. 50; G. Ó. kr. 500; Ó.E. kr. 86,85;
N. N. kr. 500; M og E kr. 800; Davíð
litli kr. 200; S. V. kr. 100; S. O. (úr
bauk) kr. 94,63; frá gömlu Þ. Þ. kr.
100; N. N. (afh. I. Þ.) kr. 2500; Til
kristniboðs afh. Ó. Ó.: Minningargjaf-
ir Akranesi, Sv. Sverrisson og frú kr.
2992; K. D. kr. 600; S. og H. kr. 1000;
Björg kr. 300; M. 1. kr. 300; N. N.
Akranesi, til sjúkraskýlis kr. 150; ó-
nefndur til ritsins Kynnisför til Konsó
kr. 10,000 (fyrir bæklinginn); K. D. kr.
600; til kristniboðs frá Drottni „frá
honum fyrir hann og til hans eru allir
hlutir. Honum sé dýrð. Róm. 11,36,“
(H. G.) kr. 5000; J. P. og frú kr. 1000.
Félög og samkomur.
Kvenfél. Fjóla kr. 100; afh. F. Ó. á
fundi (stúkunni „Víking" kr. 110)
„Frækornið" (kristniboðsdeild í Skaga-
firði) kr. 1212; Innk. á mótinu í Vatna-
skógi kr. 11,486,32; Innk. í Útskála-
kirkju kr. 784,50; selt á mótinu rit
Ól. Ól. „Kynnisför til Konsó“ kr. 485,95.
anna og einnig vegna hætiu á
skemmdum sé smíðinni ekki lokið
á sem stytztum tíma, varð að
hraða byggingu hússins allt hvað
tök voru á. Fé að heiman er hins
vegar af svo skornum skammti,
vegna yfirfærslu örðugleika, að
slíkt var ekki unnt. Þá brugðu
bræður vorir og samstarfsmenn í
norska kristniboðinu skjótt við og
ákváðu að aðstoða íslenzku kristni-
boðana með lánsfé. Vegna þessa
hefir verið unnt að vinna eins
fljótt í þessu máli og þörf var, en
auðvitað er afleiðingin sú, að vér
erum komnir í skuld við vini vora
í norska. kristniboðsstarfinu.
Það er ekkert launungarmál, að
þörfin fyrir gjaldeyri er mun meiri
en það, sem íslenzlc gjaldeyrisyfir-
völd liafa séð sér fært að láta úr
hendi rakna. Hér er því mikið um-
hugsunarefni og fyrirbænarefni
fyrir alla þá, sem af alhug unna
kristniboðinu í Konsó. Starfið þar
vex, og hver liður þess, hjúkrunar-
starf, skóli, byggingar og prédik-
unarstarf þarfnast meiri fjár eins
og skiljanlegt er. Látum það vera
daglegt bænarefni vort, að Drott-
inn greiði úr vanda þessum.
I bréfi, sem Benedikt kristni-
boði ritar um, hve féð sé miklu
minna en þörf er á, segir m. a., er
liann hefir minnzt á fjárþörf ein-
stakra starfsgreina:
„Til livers er þá að staglast á
þessu? Til þess að bænabyrðin
livíli þyngra á herðum okkar en