Bjarmi - 14.10.1958, Blaðsíða 2

2 BJARMI
KRISTUR OG ÆSKAN
Mtréf nm hihlíuntímskciðið í I Vitn uskétfi
„Farsælt er lífið í nærveru hans“
Þessi1 fallegi æskulýðssöngur sr.
Friðriks Friðrikssonar var mjög
mikið sunginn á biblíu- og kristni-
boðsnámskeiðinu. í .Vatnaskógi,
sem sagt er frá hér á síðunni.
Ég veit Ijós, sem lýsir yfir
lífsins dulin ölduföll
og í heimsins huldu rúnum
Herrans birtir ráðin öll.
Og það skín á djúpra dala
dældir sem á hæstu fjöll.
Það ljós er lífsilns sól.
Kór: Heill þér, lífsins sólin sanna,
sáttarteiknið Guðs og manna!
Hállelúja, hósíanna,
vér heilsum þér Guðs son!
Ó, það ljós ég litið hefi
lýsa af drengsins hreinu brá,
þá er augun ungu skinu af
innri fró og jólaþrá
við þá fregn, að fæddur væri
frelsarinn oss mönnum hjá.
Það ljós er lífsins sól.
Og ég guðdómsgeislann hreina
greini oft á bjartri stund,
í þeim æskulýð, sem leggur
leiðir sínar Guðs á fund,
eins og sól í daggardropum
dýrðleg skín um árdags mund,
svo lýsir lífsins sól.
0, að sérhver prúður piltur
prýða vildi Drottins hjörð
og af kærleiksbirtu bera
blessun fram og þakkargjörð,
eins og döggin endurlýsa
ásján Guðs og vitna’ á jörð
um lífsins sönnu sól.
Reykjavík, 8. október 1958.
Kæri vinur.
Þakka þér innilega jyrir síðast, svo
og fyrir allt gamált og gott. Ég ætla
nú að efna loforðið, sem ég gaf þér
um daginn, og rita þér fáeinar línur.
Vona ég, að þetta bréf hitti þig heil-
an heilsu, bœði andlega og líkamlega.
Sjálfur er ég hress og endurnœrður
eftir yndislegar samverustundir á
helgum og unaðslegum stað. Það hef-
ur lokizt enn betur wpp fyrir mér,
hversu yfirgnœfandi náð Guð hefur
látið okkur í té í sínum elskaða syni,
sem hefur lagt sjálfan sig í sölurnar
fyrir okkur.
Jæja, en það er nú ef til vill bezt
að fara að byrja á því, sem ég ætlaði
að skrifa þér að þessu sinni. Að vísu
geri ég fastlega ráð fyrir, að þú vitir,
hvað það er. Ekki satt? Jú, einmitt.
Þú hittir naglann á höfuðið í fyrstu
tilraun. Það er Biblíu- og kristniboðs-
námskeiðið í Vatnaskógi á því Herr-
ans ári 1958.
Þegar ég rifja upp fyrir mér þessa
yndislegu viku, þá fyllist hjarta mitt
þákklæti til Guðs, sem er faðir állra,
yfir öllum og með öllum. Því að
sannarlega var hann mitt á meðal
okkar á þessu námskeiði. Kraftur
Orðsins vann sitt undursamlega verk
í hjörtum okkar, og við fengum að
sjá svo greinilega, að það er ekki eig-
in verðleikar, sem við réttlœtumst
fyrir, heldur eingöngu náð Guðs fyr-
ir trúna á Jesúm Krist.
Það var falleg hjörð, sem dvaldist
við hugleiðingu Guðs orðs á þessum
heilaga stað, þar sem amstur og há-
vaði hrjá mann ekki og þar sem ys
og þys hins hversdagslega lífs truflar
ekki. Á þessum stað, þar sem maður
finnur svo vel til nálœgðar Guðs,
er svo sœlt að eiga helgar og kyrr-
látar stundir með honum. Hin djúpa
kyrrð gerir hinn fjarlæga nið foss-
anna enn unaðslegri og minnir okk-
ur á raust hins himneska föður, sem
sífellt heldur áfram að kalla á menn
til fylgdar við sig.
Hópurinn í Vatnaskógi einkenndist
mest af ungu fólki, og er það vissu-
lega þakkarefni. Það var margt
skemmtilegt, sem átti sér stað á með-
al okkar, margt álveg grátlega hlœgi-
legt, og sumt svo skoplegt, að
þegar ég hugsa um það á þess-
ari stundu, liggur við að ég skelli
upp úr. Og þú veizt, að það þarf
mikið til, þar sem ég á í hlut. En ég
œtla samt að sleppa að segja þér frá
gríninu. Annars var það svo á þessu
biblíunámskeiði eins og svo oft áður,
að vikan var liðin, daginn eftir að
við komum uppeftir! Þú veizt, hvað
ég á við: hún leið, án þess að við
hefðum hugmynd um það. Við höfð-
um alltaf nóg verkefni og nœg um-
hugsunarefni, og orð Drottins bjó
ríkulega hjá okkur með allri speki
til sáluhjálpar.
Tímanum var skipt niður, eins og
venja hefur verið. Benedikt Arnkels-
son las með okkur sjö fyrstu kafl-
ana í Rómverjabréfinu. Það var
eins og rauður þráður í gegnum þessa
kafla, þetta: Maðurinn getur á engan
hátt réttlætzt af eigin verðleikum,
það er aðeins af náð Guðs, sem við
verðum hólpin, fyrir trúna á Jesúm
Krist.
Gunnar Sigurjónsson fór yfir sjö
fyrstu kaflana í spádómsbók Daníels.
Þar fengum við einnig að heyra margt
uppbyggilegt, sem staðfesti svo vel,
að Guð er trúr og réttlátur og bregzt
ekki þeim, sem setja allt sitt traust
á hann og láta því ekki hugfallast.
Það kom greinilega fram í þessum
köflum, um leið og mikilleiki Guðs
kom í Ijós og sýndi okkur það enn
betur, að hann hefur allt váld á himni
og jörðu.
Ólafur Ólafsson sagði okkur frá
Páli postula, undirbúningsárum hans
og kristniboðsferðum og öðru því,
sem menn vita um seinustu œviár
hans. Það var gaman að fá þannig
að fylgjast með hinum mesta kristni-
boða allra tíma, sem aldrei lét bug-
ast eða hugfallast í þrengingum, held-
ur treysti Guði og lagði allt í hans
hendur.
Myndir þessar voru teknar á biblíunámskeiði fyrir nokkrum áriun. Að ofan til
vinstri sjást nokkrir „nemendur“ í „kennslustund“. Til hægri er skálinn í Lind-
arrjóðri. Á neðri mynd til vinstri hefur fólk safnazt við arininn til kvöldvöku.
Til hægri: kaffihlé. Og á miðmyndinni sjáum við einn af „kennurunum“.