Bjarmi - 01.12.1958, Side 1

15.—16 tbl.
Reykjavík, jólin 1958
52. árg.
En það bar til um þessar niunclir, að
boð kom frá Ágústus keisara um að
skrásetja skyldi alla heimsbyggðina.
Þetta var fyrsta skrásetningin, er gjörð
var, þá er Kýreníus var landstjóri á
Sýrlandi. Og fóru þá allir til að láta
skrásetja sig, hver til sinnar borgar.
Fór þá einnig Jósef úr Galíleu frá
borginni Nazaret upp til Júdeu, til
borgar Davíðs, sem heitir Betlehem, því
að h-ann var af húsi og kynþætti Da-
víðs, til þess að láta skrásetja sig, ásamt
Mariu heitkonu sinni, sem þá var
þunguð. En á meðan þau dvöldust þar
kom að því, að hún skyldi verða létt-
ari. Fæddi hún þá son sinn frumgetinn,
vafði hann reifum og lagði hann í jötu,
af því að það var eigi rúm fyrir þau
i gistihúsinu.
Og í þeirri byggð voru fjárhirðar úti
i haga og gættu um nóttina lijarðar
sinnar. Og engill Drottins stóð hjá
þeim og dýrð Drottins ljómaði í kring-
um þó, og urðu þeir mjög hræddir. Og
engillinn sagði við þá: Verið óhræddir,
þvi sjá, ég boða yður mikinn fögnuð,
sem veitast mun öllum lýðnum; því að
yður er í dag frelsari fæddur, sem er
Kristur Drottinn, í borg Davíðs. Og haf-
ið þetta til marks: Þér munuð finna
ungbarn reifað og liggjandi í jötu. Og í
söniu svipan var með englinum fjöldi
himneskra hersveita, sem lofuðu Guð
og sögðu:
Dýrð sé Guði i upphæðum,
og friður á jörðu með þeim mönnum,
sem hann hefir velþóknun á.
Lúk. 2, 1—14.
Við þekkjum öll kgrrðina, sem
færist yfir eftir annir og crfiði
jólaundirbúningsins,, er ástvinir
takast í liendur og segja: Gleði-
leg jól. Á sama augnabliki eru
jólin gengin í garð.
Jólin eru fyrst og fremst fagn-
aðarhátíð. Fögnuður og hrifning
heyra jólunum til. Það finna
jafnvel þeir, sem um sárt eiga að
binda um jólaleytið. Jólin konui
sem græðandi smyrsl á hin dýpstu
sár. Og þar, sem ekkert skyggir á,
læðast eftirvænting og gleði inn í
hugann mörgum vikum áður en
hátíðin hefst. Jólin eru að koma.
Og þetta er rétt. Við eigum og
megum gleðjast á jólunum.
En hvers vegna? Hvað er fagn-
aðarefni jólanna?
Fyrir mörgum er jólahaldið að-
eins gamall og góður siður. Fyr-
ir þeim verður jólagleðin háð
jólahaldinu, undirbúni ngbium,
fínu fötunum, gjöfunum og á-
nægjustundunum í hópi vina og
kunningja. Allt þetta er einnig
fallegt og gott. Ekkert okkar vill
verða af jólunum, er þau koma
í þeim búning, sem við höfum
vanizt frá barnæsku. En jólagleði,
sem einungis á rætur sínar að
rekja til hins ytra jólahalds, er
engin varanleg gleði.
Það er þá einnig staðreynd, að
menn reyna stöðugt að lengja
jólahaldið. Byrjað er mjög
snemma að skreyta götur, verzl-
anir og jafnvel heimili og undir-
búa komu jólanna á annan hátt.
Og svo er reynt að halda í hátíð-
ina eins lengi og kostur er. Þetta
stafar einmitt af því, að fjöldinn
þékkir ekki aðra jólagleði en þá,
sem fólgin er í þessum hlutum.
En okkur mun öllum vera Ijóst,
innst inni fyrir, að þetta er ekki
hin rétta og sanna jólagleði.
Til þess að eignast þá gleði,
verðum við að sjá það, sem hirð-
arnir sáu yfir Betlehemsvöllum
forðum, og heyra það, sem þeir
lieyrðu í kyrrð hinnar fyrslu
jólanætur:
„Sjá, himins opnast hlið,
lieilagt engla lið,
fer með boðun blíða."
„Sjá, ég boða yður mikinn fögn-
uð — Yður er frelsari fæddur."
Sanna jólagleði þekkir sá einn,
er af hjarta getur tekið undir
játningu allra kynslóða krisin-
innar: „Ég trúi á Jesúm Iírist,
Guðs einka son, Drotlin vorn, sem
gelinn er af Heilögum Anda,
fæddur af Maríu mey ...“
Og er við nú enn á ný fáum að
lialda heilög jól, þá felur það í
sér stórkostlegt náðartilboð. Guð
sjálfur beygir sig niður að hrjáðu
mannkyni og segir: Yður er frels-
ari fæddur. Og liann lætur það
enduróma í hjarta hvers ein-
staklings, sem þarfnast hans:
Frelsari þinn er fæddur.
Er nokkuð dásamlegra fagn-
aðarefni til? Er nokkur varan-
legri gleði til, en sú fullvissa
hjartans, að „sá Guð, er öll á him-
ins hnoss, varð hold á jörð og
býr með oss?“
„Með oss“, Immanuel. Það er
jólagjöf Guðs til mín og þín.
Syndugi maður, þreytta sál, þú
sem ekki finnur fullnægju í hinu
ytra jólahaldi einu, þetta er fyr-
ir þig. Finnur þú til smæðar
þinnar? Er þér orðið Ijóst, að þú
færð eigi staðizt frammi fyrir
hinum heilaga? Taktu þá eftir:
„t dag er Kristur Drottinn
fæddur
í Davíðs hclgu borg.
Hann fjötrum reifa fast er vafinn
í frelsi barna Guðs svo þú
sért hafinn."
Hann gerðist maður, til þess að
þú gætir orðið Guðs barn. Hvers
þarfnast þú frekar?
Yfir öllu þessu gleðjumst við.
Við skelfumst ekki, þótt sorti
jbýrí
óe
Cjucii
Sjá, himins opnast hlið,
heilagt englalið,
fylking sú hin friða
úr fagnaðarins sal,
fer með boðun blíða
og blessun lýsa skal
:,: yfir eymdadal. :,:
í heimi’ er dimmt og hljótt,
hjarðmenn sjá um nótt
ljós í lofti glæðast,
það ljós Guðs dýrðar er,
hjörtu þeirra hræðast,
en Herrans engill tér:
:,: Óttist ekki þér. :,:
Með fegins fregn ég kem:
fæðzt í Betlehem
blessað barn það hefur,
er birtir Guð á jörð,
frið og frelsi gefur
og fallna reisir hjörð.
:,: Þökk sé Guði gjörð. :,:
Já, þakka, sál min, þú,
þakka’ og lofsyng nú
fæddum friðargjafa,
því frclsari’ er hann þinn,
seg þú: hann skal hafa
æ hjá mér bústað sinn,
:,: vinur velkominn. :,:
Ó, Guðs hinn sanni son,
sigur, líf og von
rís með þér og rætist,
þú réttlætisins sól,
allt mitt angur bætist,
þú ert mitt ljós og skjól.
:,: Ég held glaður jól. :,:
Á hæstri hátíð nú
hjartafólgin trú
honum fagni’ og hneigi,
af himni’ er kominn er,
sál og tunga segi
með sælum englaher:
:,: Dýrð sé, Drottinn, þér. :,:
Björn Halldórsson frá Laufási.
hvíli yfir mannkyninu. Guð er
með sínum lýð. Við höldum jól
í Drottins nafni og fögnum hon-
um. Við tökum undir englasöng-
inn og gefum honum dýrðina. Og
svo réttum við hvert öðru hönd-
ina og segjum af sannfæringu og
í trú: Gleðileg jól.