Bjarmi - 01.11.1963, Blaðsíða 5
BJARMI 5
„VITLAUSI MAÐURim 4
FllA KWONG SAIVG
„Þarna kemur vitlausi maður-
inn!“
Litlu börnin æptu og flýðu af
skelfingu, þegar þau sáu Lee Sang
Won með tryllingsleg augun reika
dauðadrukkinn niður þorpsstrætið
með látlausum formælingum. Jafn-
vel hundarnir skutust skelfdir
burtu, þegar ölóði maðurinn
skjögraði óstöðugur áfram áleiðis
til vínkrárinnar.
Enginn íbúanna átti nokkurt
vingjarnlegt orð handa brjálaða
manninum — því að hver getur
ávarpað mann, sem er skilnings-
laus og eingöngu svarar með blóts-
yrðum? Eini staðurinn þar sem
„brjálaða manninum“ fannst hann
velkominn og finna svolítinn vott
huggunar var á vínkránni, þar sem
hann kvöld eftir kvöld lifði í
drykkjuskap og siðleysi.
Lee Sang Won hafði átt betri
daga. Hann erfði „ættaróðalið“,
eign sem þrjár kynslóðir höfðu
verið hreyknar af. Þessi landskiki
sá 7 manna fjölskyldu hans vel
farborða. Won var vel þekktur og
naut virðingar meðal 500 íbúa
Kwong Sang, lítils þorps, sem var
nær þvi hulið inni milli fjalla
Suður-Kóreu.
örvænting knúði Lee Sang Won
út í drykkjuskapinn. Dóttir hans,
sem var stolt hans og fögnuður,
dó þremur árum áður, og líf Lee
Sang Wons varð þá logandi und,
tómleiki og sorg. Þegar hann
horfði á hljóðu, þöglu myndina,
brunnu augu hans af tárum og
angist fyllti hjarta hans, þangað
til hann varð allur stór logandi
und. Hann mundi aldrei framar
sjá ljómandi, leiftrandi brún aug-
un. Varir hennar voru kyrrar og
kaldar, og aldrei framar mundi
hann heyra fagnandi hlátur henn-
ar kveða við undir hellulögðu þak-
inu. Hann gat ekki afborið hugs-
unina um morgundaginn án fagn-
andi umgengni hennar. Hann
mundi aldrei framar geta talað við
hana. Hún var farin . . . Hafði
runnið út í myrkrið fyrir handan
. . . dáin! Ekkert eftir skilið nema
minningarnar.
Ekkert gat hjálpað honum, þeg-
ar sorgin virtist ætla að svelgja
hann. Drykkjuskapur hans varð
hamslaus. Peningarnir, sem hann
þurfti á að halda til þess að tryggja
fæðu handa vanhirtri fjölskyldu
hans, fóru í hrísgrjónavínið, sem
hann svelgdi í sig.
Áður en langt um leið var heilsa
hans á þrotum eins og peningarnir.
„Gerðu það fyrir mig, gerðu það
fyrir mig, hættu að drekka,“ grát-
bændu kona hans og móðir. „Við
elskum þig. Við óskum þess, að þú
verðir sami maður og þú varst.“
Drykkjuskapurinn hafði lagt
hann í hlekki, sem hann gat ekki
brotið. Áfengið breytti honum í
öskrandi, reitt villidýr, sem byrj-
aði hvern dag með formælingum
og gerði hvert kvöld að hreinni
martröð fyrir fjölskyldu hans.
Þá gerðist dálítið. Öldunga-
kirkjan í þorpi þar skammt frá
samþykkti að taka þátt í herferð
til þess að ná til sérhverrar fjöl-
skyldu. Dreift skyldi kristilegum
ritum inn á hvert heimili í Kwong
Sang. 27. maí var hafizt handa um
framkvæmd áætlunarinnar, og rit-
unum var dreift nákvæmlega eftir
áætlun.
Þessir kristnu Kóreumenn komu
inná hvert heimili og þar með tal-
ið heimili Lee Sang Wons. Full-
orðin kona gaf honum smárit, sem
hét „Ertu hamingjusamur?“.
Heiti ritsins náði haldi á Lee
Sang Won, sem ákvað, að hann
skyldi lesa þennan ritling. „Ef til
vill sýnir hann mér, hvernig ég á
að verða gæfusamur — ef til vill
flytur hann mér von í allsleysi
mínu,“ hugsaði hann.
Nýr hópur skírður í Konsó
\'T('
Mánaðasamkomur eru nú haldn-
ar reglulega til skiptis úti í þorp-
unum. Síðasta mánaðarsamkoman
var haldin í Nagúllí. Þeir voru
búnir með kirkjubyggihguna, þ. e.
a. s. safnaðarmeðlimir hjálpuðust
að við að ljúka við þakið. Þessar
mánaðarsamkomur hafa verið til
mikillar gleði og uppöi-vunar. Það
______________ hafa æ fleiri, þ. e.
a. s. fulltrúar frá
æ fleiri þorpum,
tekið þátt í þess-
um samkomum.
Auðvitað geta þessar þorpskirkj-
ur ekki tekið á móti ótakmörkuð-
um fjölda, þess vegna hefur það
verið tekið upp, að þrír eða fjórir
fulltrúar frá hverju þorpi mega
koma síðdegis á laugardag og taka
þátt í umræðum um starfið og um
erfiðleika þess, um það sem betur
má fara og hvað unnt er að gera
til þess að efla starfið í hinum
einstöku þorpum. Á hverju kvöldi
er svo höfð guðræknisstund og
einnig snemma á sunnudags-
morgni. Síðan er haldin almenn
samkoma kl. 10. Hafa þessar sam-
komur orðið til mikillar gleði og
uppörvunar og þeim fjölgar sifellt,
sem leggja þá leið sina út í þessi
þorp til þess að vera á sunnudags-
samkomunni þar. I júlí höfðum
við slika samkomu inni á kristni-
boðsstöðinni. Það var mjög hríf-
andi að sjá, þegar fólkið var að
koma á laugardagseftirmiðdegi.
Þá stóðu heimavistardrengirnir
með smjörlíkisdósir fullar af vatni.
Jafnóðum og samkomugestir komu
settust þeir á bekki og piltarnir
þvoðu fætur þeirra. Starfsmenn-
irnir höfðu undirbúið allt. Stúlk-
urnar höfðu soðið „rúgbollur“ og
piltarnir höfðu einnig tekið þátt í
því að hafa teið tilbúið. Klukkan
hálfsjö söfnuðumst við saman
niðri í námskeiðshúsinu, enda þótt
þakið sé ennþá ókomið á húsið,
notum við það fyrir samkomusal.
Áður höfðu piltarnir komið bekkj-
um þar fyrir og fremst var gras
og þar ofan á voru lagðar bast-
mottur, því að bekki áttum við
ekki nægilega marga fyrir alla þá,
sem þátt ætluðu að taka í þessum
samverustundum. Samverustund-
irnar voru allar mjög góðar á all-
an hátt. Kennararnir höfðu orð á
því, að það hefði verið þægilegt.
og gott að tala og að vitnisburðar-
stundin, þegar þeir voru að segja
frá þvi, sem hafði gerzt í þorpun-
um, og einnig almennu vitnisburð-
irnir.
Á sunnudagssamkomunni fékk
ég svo að skíra 12 fullorðna og
14 börn. Það er stórkostlegt að
fylgjast með, hvernig Guð sjálfur
er með í þessu starfi, og þótt okk-
ur finnist oft ávextirnir verða ef
til vill heldur litlir, miðað við það
sem þeir fá 'að þreifa á á öðrum
kristniboðsstöðvum, er þetta þó
mikið þakkarefni. Guð er einnig
með í starfinu í Konsó. Þetta fólk
hafði reyndar verið á námskeiði
um margra vikna skeið. Að vísu
hafði þetta orðið dálítið slitrótt,
einkanlega eftir að þessi málaferli
hófust, því þá urðu þau að vera
að heiman allmikið. En það hafði
sem sé þá þekkingu til að bera,
sem tilskilið er, og umfram allt
vonum við, að það hafi öðlazt þann
skilning, að það hafi í sannleika
skyggnzt inn í fagnaðarerindið og
það skilji, að Jesús kom í þennan
heim til þess að frelsa okkur. Eitt
er víst, að þau hafa fengið að
reyna, að djöfullinn hefur ekki það
vald á þeim, sem hann hafði áður.
Auðvitað mæta þau freistingum
og hafa fallið fyrir ýmsum freist-
ingum, en þau vita þó, að Jesús
er reiðubúinn að taka við þeim,
og ef þau gera sér far um að lifa
í nánu samfélagi við hann, þá mun
hann leiða þau til sigra.
Það var stórkostlegt að fá að
skíra þessa 12 fullorðnu, börn
þeirra og nokkur nýfædd börn
annarra safnaðarmeðlima. Fyrr á
árinu hafði ég skírt þrjú börn.
Svo að það sem af er þessu ári
hafa 29 verið teknir inn í söfnuð-
inn í Konsó. Það er mikið þakkar-
efni. Og í haust gerum við ráð fyr-
ir, að unnt: verði að skíra 8—10.
Það er fólkið, sem hefur verið á
námskeiði hjá Lamitta í Fasja og
nokkrir þeirra, sem hafa sýnt
mestan áhuga i Nagúlli. Það er
stórkostlegt að hugsa sér, að Guðs
ríki eflist á þennan hátt á meðal
Konsómanna. Það er mikið þakk-
arefni, og við biðjum Guð um, að
hann vilji áframhaldandi sýna
okkur þá náð að taka þátt í starf-
inu. Við megnum ekki að kveikja
þetta líf. Við getum sáð, en það er
Guðs að gefa ávöxtinn.
Kvöldhúmið hafði lagzt yfir
Kwong Sang-þorpið. Þar var ekk-
ert rafmagn. Lee Sang Won þurfti
því að kveikja á kerti og lesa smá-
ritið við dauft skin þess. Hann las
það einu sinni. Veikur vonarbjarmi
tók að skína inn í hjarta Lee Sang
Won. Hann las það annað sinn.
Hann hafði það einkennilega á
meðvitundinni, að Guð væri að
tala við hann. Hann varð að lesa
það í þriðja sinn.
Einkennilegur ylur smaug inn í
hjarta Lee Sang Won. Hann las
smáritið hægt og vandlega einu
sinni enn. „Þetta mun leiða þig á
gæfuveginn . . . Þú verður afdrátt-
arlaust að iðrast allra synda þinna.
Játa þær algjörlega og með ein-
urð. Þá mun líf þitt breytast og
endurnýjast. Guð býður iðrandi
mann velkominn, af því að það
var tilgangur komu Krists í þenn-
an heim að kalla syndara lil iðr-
unar og hjálpræðis."
Þessi undursamlegi sannleikur
smaug inn í hjarta Lee Sang Won.
„Þú getur orðið gæfusamur, ef þú
veitir Jesú Kristi viðtöku í hjarta
þínu. Jesús mun fyrirgefa syndir
þínar. Hann mun slíta fjötra
drykkjuskaparins, sem hefur hald-
ið þér sem þræli sínum nótt. og dag.
Þá þarft þú ekki að óttast það að
deyja.“ Lee Sang Won hélt þessu
dýrmæta riti í höndum sínum, leit
upp til Drottins társtokkinni
ásjónu sinni. „Guð, fyrirgefðu mér
hræðilegar syndir mínar. Ég tek
við syni þínum sem.frelsara mín-
um. Ég veit, að hann mun gjöra
mig gæfusaman. Amen.“
Á sömu stundu umvafði friður
og sæla sálu Lee Sang Wons. Hann
fann, að hlekkirnir höfðu losnað.
Hann var nýr maður. Hann dró
andann djúpt að sér — hann var
frjáls!
Nú er Lee Sang Won, maðurinn
sem nær því hafði svipt sjálfan sig
lífi vegna örvæntingar og beiskju,
gæfusamur maður. Sama má segja
um fjölskyldu hans. Drykkjuskap-
ur og formælingar föðurins eru
liðin tíð. Hann á aðeins tvær heit-
ar óskir: Að vitna fyrir hverjum
sem hann mæti um Krist og að
reisa kirkju í þorpinu sínu.
Það ætti ekki að skorta aðsókn
að kirkju hans. Sérhver þorpsbúi
veit, hvað komið hefur fyrir mann-
inn, sem það áleit einskis vert úr-
hrak. Þeir hafa gefið Lee Sang
Won, vitlausa manninum^ nýtt. við-
urnefni: „Torahon Sahram“, sem
blátt áfram þýðir „afturhorfni
maðurinn“. Lee Sang er aðeins
einn af milljónum sálna, sem'bíða
þess að verða frjálsar. Milljónir
annarra stynja og andvarpa undir
skelfilegum fjötrum drykkjufýsn-
arinnar. Satan lætur þær reika i
heimi myrkursins, þar sem þær
hrasa, renna, falla, sviptir allri
sjálfsvirðingu, berast óðfluga út í
hringiðuna, nema einhver rétti út
hönd sína og stöðvi þær, svo að
þær verði frjálsar.
Þær eru hvíldarvana, þreyttar,
þungt um hjarta og ganga hægt
en örugglega út í vonlausa eilífð,
nema Kristur frelsi þær. Sjáðu
fyrir þér milljónirnar. Það er ein
leið til þess að hjálpa þeim, og þú
getur tekið þátt í þvi með því að
biðja og fórna og með því að boða
þeim og kynna þeim Jesúm Krist.
(Þýtt úr ensku).