Bjarmi - 01.11.1963, Blaðsíða 6

6 BJARMI
Krisiniboðsvika
Kristniboðssambandið hefur nú
um margra ára skeið haft
kristniboðsviku í Reykjavík
síðustu heilu vikuna í október.
Þá eru samkomur á hverju
kvöldi frá sunnudegi til sunnu-
dags. Samkomur þessar hafa
ávallt verið háldnar í samkomu-
sal K.F.U.M. og K. við Amt-
■ mannsstíg. Að þessu sinni hófst
vikayi sunnudaginn 20. október
og lauk snunudaginn 21. Rœðu-
menn á samkomunum voru þess-
ir, taldir í þeirri röð, sem þeir
töluðu: Margrét Hróbjartsdótt-
ir, kristniboði, Ólafur Ólafsson,
kristniboði, séra Magnús Guð-
mundsson, yrófastur, séra Jó-
hann Hannesson, prófessor,
Benedikt Arnkelsson, guðfrœð-
ingur, Baldvin Steindórsson, raf-
virki, Ástráður Sigursteindórs-
son, skólastjóri, Gunnar Sigur-
jónsson, guðfrœðingur, Jóhann-
es Sigurðsson, prentari, og séra
Sigurjón Þ. Árnason. Ólafur Ól-
afsson talaði tvisvar og Margrét
Hróbjartsdóttir fjórum sinnum.
Tvö kvöld voru sýndar litmynd-
ir frá Eþíópíu. Eins og oft áður
setti aukasöngur og hljóðfœra-
sláttur svip á samkomurnar, en
sá þáttur var mjög fjölbreyttur,
bœði einsöngur, tvísöngur og
blandaðir kórar. Samkomurnar
voru yfirleitt vel sóttar, nema á
miðvikudagskvöldið, þegar fár-
viðri olli því, að ekki var nema
hálfur sálur. / lok vikunnar var
gjöfum til kristniboðsins veitt
viðtaka, og bárust kristniboð-
inu í samskotum alls nálœgt kr.
70 þúsund.
Ferðastarf
Vikuna 6.—13. október héldu
þrír af starfsmönnum Kristni-
boðssambandsins samkomuviku
í Vestmannaeyjum. Voru sam-
komurnar í húsi K.F.U.M. og K.
og voru vel sóttar. Góður andi
rikti á samkomunum og fannst
starfsmönnunum gott að starfa
þar. Þau, sem að þessu sinni
önnuðust samkomuhöldin, voru:
Benedikt Arnkelsson, Gunnar
Sigurjónsson og Margrét Hró-
bjartsdóttir. Fannst þeim in-
dœlt að heimsœkja vinina þar
og voru þákklát fyrir þann góða
anda, sem á samkomunum rikti.
Enn hefur enginn starfsmanna
farið til Akureyrar, en venja
■ hefur verið undanfarin ár, að
starfsmenn Kristniboðssam-
bandsins fœru þangað fyrri
hluta vetrar. Ástœðan er m. a.
sú, að tálsverð viðgerð fer nú
fram á kristniboðshúsinu Zion,
og hefur þess vegna ekki verið
unnt að hefja samkomu- og
fundarstörf þar ennþá. Eru
vonir til, að það verði um miðj-
an nóvember. Er því ráðgert,
að Margrét Hróbjartsdóttir og
Gunnar Sigurjónsson verði á
Akureyri og hafi samkomuviku
þar siðustu vikuna í nóvember.
Þann 10. desember n. k. eru 30
ár liðin síðan kristniboðshúsið
Zíon var vígt. Verður þess vafa-
laust minnzt á samkomu þeirri,
sem venja er að hálda þann dag.
Verður viðgerð á húsinu þá von-
andi að fullu lokið. Þessi viðgerð
kostar hið litla félag, Kristni-
boðsfélag kvenna á Akureyri,
mikið fé, og œttu vinir og vel-
unnarar þess að minnast þess í
sambandi við afmœli hússins.
Konurnar hafa unnið afreksverk
með því að byggja húsið og
starfrœkja það öll þessi ár.
K.F.U.M. og K.
Samkomur í K.F.U.M. og K. í
Reykjavík hafa verið vel sóttar,
það sem af er starfsvetri. Sama
máli gegnir með aðáldeildir og
flestar aðrar deildir félaganna.
Frá starfinu
Einkum hefur verið mikil upp-
örvun að því, hve sumar ung-
lingadeildirnar hafa verið vel
sóttar. Eins og kunnugt er, eru
yngri deildir félaganna starf-
andi á fjórum stöðum í Reykja-
vík og auk þess í Kópavogi, en
unglingadeildir eru starfandi í
K.F.U.M. á þremur stöðum í
Reykjavik og þar að auki í
Kópavogi. K.FXJ.K. hefur ekki
U-D í Kópavogi.
Sunnudagaskólinn við Amt-
■mannsstíg er hvern sunnudag
kl. hálfellefu og var vaxandi
sókn í honum állan október-
mánuð.
Kristileg
skólasamtök
Aðálfundur Kristilegra skóla-
samtaka var haldinn laugardag-
inn 12. október. 1 stjórn voru
kosnir Jón Dálbú Hróbjartsson,
nemandi i Verzlunarskólanum,
Válgeir Ástráðsson, nemandi i
Menntaskóla, og Þórður Ó. Búa-
son, nemandi i Menntaskóla. 1
varastjórn voru kosnar þær Sig-
ríður Pétursdóttir og Válgerður
Hrólfsdóttir. Stjórnin skipti með
sér verkum þannig, að Jón Dál-
bú er formaður, Válgeir ritari
og Þórður gjaldkeri. Fundir
Skólasamtakanna í október voru
vel sóttir. Þeir eru á hverjum
laugardegi. Fundirnir eru i húsi
K.FXJ.M. og K., en áætlað er
að hálda fundi og samkomur i
gagnfræðaskólum borgarinnar,
eftir því sem kostur verður á.
Þá munu samtökin og gefa út
„Kristilegt skólablað“ síðari
hluta vetrar, svo sem verið hef-
ur frá upphafi.
Tvö hundruö Jiúsund
króna gjöf
Skömmu eftir kristniboðsvikuna
voru Kristniboðssambandinu
fœrð að gjöf tvö skuldábréf,
hvort að upphæð hundraS þús-
und krónur. Með gjöfinni fylgdu
þessi orð:
,ýKæru kristniboðsvinir. Það
hefur alllengi lagzt á hjarta
okkar að leggja nokkurn skerf
til kristniboðsins. Þetta hefur
þó dregizt þar til nú. Við von-
um innilega, að framlag þetta
verði til þess að auka mögu-
leikana á því að útbreiða fagn-
aðarerindið meðal þeirra, sem í
myrkri sitja. Þetta er ofurlítill
þakklœtisvottur fyrir þá marg-
víslegu náð, sem Drottinn hef-
ur sýnt okkur frá degi til dags.
Með friðarkveðju.
Tvö sem njóta náðar DrottinsV
Þessi kœrkomna og rausnarlega
gjöf kemur sér mjög vel fyrir
kristniboðið í Konsó. Hún er
einnig i mjög hentugri mynd,
þar sem skuldábréfin verða
greidd á 10 árum og tryggja því
tálsverðar tekjur sjóðnum ár-
tega nœstu 10 árin, þar sem auk
árlegra afborgana verða vextir.
Er þvi gjöf þessi jafnframt eins
konar „vatnsmiðlun“, sem get-
ur sannarlega komið sér vel,
þegar frá liður.
Gefendurnir vilja, eins og lang
flestir þeir, sem gefa til kristni-
boðs, vera algerlega ókunnir.
Þeim eru hér með færðar þákk-
ir og þá fyrst og fremst fyrir
þann hvetjandi kærleika til
kristniboðsins, sem gjöf þeirra
ber vott.
.lörd aö jijöí
Á Sambandsþingi kristniboðs-
félaganna, sem háldið var í
Vatnaskógi 2.—ý. júlí s. 1., var
skýrt frá þvi, að frú Guðrún
Sigurðardóttir, Gunnarsbraut
26 í Reykjavik, hefði gefið
minningarsjóði dóttur sinnar,
Elínar Ebbu Runólfsdóttur,
jörðina Hurðarbák i FÍóa. Sjóð-
ur þessi, sem er eins og áður
segir stofnaður til minningar
um dóttur hennar, sem lézt i
Bandarikjunum fyrir 10 árum,
á að vera eign Kristniboðssam-
bandsins, samt undir stjórn sér-
stakrar stjórnarnefndar, sem
skipuð er samkvœmt ákvörðun
skipulagsskrár sjóðsins. Til-
gangur hans er m. a. að kaupa
jörð eða góðan stað, sem hent-
ugur sé til ýmislegs kristilegs
starfs og sé þá einnig haft í
huga, áð kristniboðar, sem
koma heim til hvíldar, geti
dválizt þar. Jörðin Hurðarbak
i Flóa er stór og mikil jörð.
Enn hefur ekki verið athugað,
hvernig hentugast sé að nota
hana, en rétt er að geta þess,
að jörðin er gefin kvaðálaust
að því leyti, að finnist annar og
hentugri staður, sem betur upp-
fylli tilgang minningarsjóðs El-
inar Ebbu, má selja jörðina.
Kristniboðsvinum mun nánar
skýrt frá málum, þegar frekari
upplýsingar er unnt að gefa.
1 stjórn minningarsjóðs Elínar
Ebbu Runólfsdóttur eiga nú
sæti frú Guðrún Sigurðardóttir,
séra Jónas Gíslason og Ólafur
Ólafsson, kristniboði.
| Hvað gerðist...?
::] Framhald af 3. síðu
III heimsfundur og þessi er ekki
jii heppilegur til þess að ræða vanda-
Íij söm guðfræðiefni — ef ætlunin er
Íij sú að geta orðið sammála um orða-
jjj lag, sem allir geta viðurkennt.
jjj Margir guðfræðinganna voru tals-
jjj vert frjálslyndari í ummælum sín-
jjj um en kunnir norskir nýguðfræð-
jjj ingar á fyrri hluta aldarinnar,
jjj eftir því sem norskur blaðamaður
ijj segir. —
Meðferð sú, sem aðalefni þings-
jjj ins hlaut, var á ýmsan hátt óþægi-
jj; leg og lamandi. Krossinn og end-
jjj urlausnin — og afstaða einstakl-
jjj ingsins fyrir afturhvarf og trú —
jjj fékk lítið rúm. Það er ekki unnt
jjj að sjá annað en að Lútherska
jjj heimssambandið sé tilneytt að
Íjj birta opinberlega eitthvað um rétt-
jjj lætinguna, sem sýni opinbera skoð-
jjj un heimssambandsins og afstöðu
jjj þess til þessa mikilvæga kenning-
jjj aratriðis.
„Ég hef haft sérstakan áhuga á
Íjj umræðuhópunum. Leikmennirnir,
jii einkanlega þeir yngri, gagnrýna
jjj guðfræðiprófessorana harðlega.
jjj Þeir vilja fá ljóst og einfalt svar
Íij við spurningunni um það, hvernig
jjj maðurinn verði hólpinn, en um-
jjj ræðurnar hafa verið svo guðfræði-
jjj legar, að þær hafa ekkert svar
jjj gefið. Það er einkennilegt, að þeir,
jjj sem staðhæfa, að kenninguna um
jjj réttlætinguna verði að framsetja
iji á máli, sem nútímamaðurinn skilji,
Íjj tala þannig, að enginn ,,nútíma“-
jjj maður skilur þá!“ (Ummæli Wis-
jjj kari ritstjóra „New York Times“
jjj á blaðamannafundi á meðan á
jjj þinginu stóð.)
Vér álítum, að það, sem fyrir
jjj oss virðist vera hreinustu mistök,
jjj geti orðið dyrnar að nýjum tíma
jjj skýrrar Kristsboðunar, ef lúth-
jjj ersku kirkjurnar ganga veg auð-
jjj mýktarinnar og í reyndinni hegða
jjj sér samkvæmt háleitri játningu
jjj sinni. —
iii _ Þegar aðstaðan er óljós í and-
jjj legum máium — þar sem almenn
Íjj trúhneigð ræður allt of miklu, og
Íjj þar sem á óviðeigandi hátt er
jjj daðrað við kaþóiskuna — þurfum
jjj vér að hamra inn í meðvitund
iji fólksins: Ritningin ein! Náðin ein!
jjj Trúin ein!
Það er ekki nóg, að forseti, sem
jjj er að láta af störfum á fundinum,
jji hljóti kröftugt lófatak mannfjöld-
iii ans, þegar hann slær fram þeirri
jjj fullyrðingu, að það hafi aldrei ver-
jjj ið um það að ræða á aðalfundin-
jjj um að ráðast á sameiginlega lúth-
jjj erska játningu.
„Frelsa oss frá æði Normana!"
iij Þannig var beðið í frönskum, ka-
jjj þólskum kirkjum, þar sem grimm-
jjj ir víkingar frá Norðurlöndum
Íjj rændu og rupluðu. I dag er ástæða
Íjj til þess að breyta orðunum svo-
jjj lítið og biðja — einnig í lúthersku
jjj kirkjunum: „Frelsa oss frá glund-
jjj roða guðfræðinganna!“
Vilja lúthersku kirkjurnar í
iii fullri alvöru átta sig á háleitri
jjj játningu sinni og hefja baráttu
jjj gegn nýtízku musterisræningjum
Íjj — sem að vísu hlífa líkneskjum,
jjj myndum og heilögum kerum, en
jjj sem ræna þvi, sem er enn dýrmæt-
jjj ara — kjarnaatriði trúar vorrar?
j|| „Frá þessari grein,“ segir Lúther
:;;J: uitl kenninguna um réttlætinguna,