Bjarmi - 01.05.1975, Blaðsíða 4

UPPÖRVANDI SKÓLAFERÐALÚG
Osló, 22. marz 1975.,
Kæru kristniboðsvinir.
Hjartans þakkir fyrir samfélag
og bænir. Þreytumst ekki á að biðja
hvert fyrir öðru og fyrir framgangi
Guðs ríkis á meðal okkar og á
kristniboðsakrinum.
Mikið hefur verið að gera hér
í kristniboðsskólanum. Enskunám-
ið er tímafrekt, en Guðs orð vinn-
ur með einstaklinginn. „Er ekki orð
mitt eins og eldur“ — segir Drott-
inn — „og eins og hamar, sem sund-
urmolar klettana?" (Jer. 23,29).
Eftir því sem ég er lengur í skól-
anum og heyri og les meira í Guðs
orði, sé ég betur, hvað Guð er
mikill og kærleiksríkur. Það er
nauðsynlegt að taka sér tíma og
hugleiða Orðið, leyfa því að dæma
hugsanir og knýja okkur til Krists.
Um daginn fór allur skólinn í
ferðalag til Hurdal, eins af lýð-
háskólum Norska kristniboðssam-
bandsins. Langflestir tóku þátt í
skíðaíþróttum og skemmtu sér
konunglega, bæði kennarar og nem-
endur. Á samveru síðdegis var
áfram glatt á hjalla, verðlaun veitt
o.fl. Flestir kórar beggja skólanna
sungu um frelsarann. Kall tii fylgd-
ar og helgunar hljómaði svo skýrt,
að ekki var annað hægt en að lof-
syngja Guði alla leið til Fjellhaug.
Svokölluð „Fjellhaug-helgi“ var
um síðustu helgi. Þá fóru rúmlega
50 hópar með 2—5 þátttakendum
í hverjum út á land til að heim-
sækja kristniboðsvini, boða Guðs
orð, veita upplýsingar um starf
skólans og hvetja til fyrirbænar og
fórnar til viðhalds skólanum. Hóp-
urinn „hristist vel saman“ á ójöfn-
um veginum til ákvörðunarstaðar-
ins, þótt hann væri góður miðað
við flesta vegi heima. Við vorum
5 frá 3 löndum. Ein stúlknanna
er dóttir kristniboða, fædd og upp-
alin í Japan. Eins og oft á slíkum
ferðum heima æfðum við söng á
leiðinni. Mjög gott og uppörvandi
bréf hafði borizt frá vinum, sem
við ætluðum til. Þau voru ekki
mörg, en þau væntu sér virkilega
mikils af Drottni, báðu hann um
endurnýjun og frelsun sálna. Þau
eru vön að hafa „bænaboðhlaup"
fyrsta mánudag hvers mánaðar. Þá
er bænavakt frá kl. 5 um morgun-
inn til kl. 23.00, þar sem beðið er
fyrir Guðs ríki og seinast einnig
fyrir komu okkar. Guði sé lof og
dýrð fyrir trúfesti hans og kær-
leika, sem hann gefur í hjörtu
barna sinna!
Gestrisni, hlýja, fórnfýsi og
framkvæmdasemi einkenndi fólkið,
sem við dvöldum hjá í fallegri
norskri náttúru. Drengjafélag und-
ir stjórn bónda eins vann mikla
vinnu við smíði ýmissa fallegra
muna, sem seldir voru fyrir geysi-
mikið fé til ágóða fyrir kristni-
boðið annað hvert ár, á basar og
í happadrætti. Við heimsóttum líka
elliheimili og áttum þar dásamlega
stund. Alvara Guðs orð og gleði
yfir samfélaginu við Drottin, í
vitnisburði, söng og samræðum við
fólkið, átti sinn þátt í því. Ræðu-
maðurinn talaði um vandamál
gamla fólksins, ellina og dauðann,
sem margir veigra sér við og finnst
óþægilegt um að ræða. Mörgum
4