Bjarmi - 01.05.1975, Blaðsíða 13

ekki lengur geta fengizt við það, hann yrði að hætta, þvi að tíminn væri
naumur. Hann hætti svo skyndilega að yrkja þessar rímur, að hann hætti í
miðju versi.
Ástæða þessi var sú, að hann hafði öðru meiru að sinna, sem mátti ekki
verða dráttur á. Hann hafði geymt ýmsar myndir af því í hjartai sínu og
hugsað sér að syngja um það regindjúp kærleika Guðs, sem var fólgið í kross-
ferli og dauða sonar hans. f raun og veru hafði margt af því, sem Hailgrimur
hafði ort, verið eins og æfing undir það, sem átti að verða aðal lífsverk hans.
Og nú, þegar hann var búinn að fá holdsveikina, var eins og hann fengi
nýjan þrótt og dýpri þrá, og hann hóf upp raust sína:
Upp, upp, mín sál, og allt mitt geö,
upp mitt hjarta og rómur meö,
hugur og tunga hjálpi til,
Herrans pinu ég minnast vU.
Sanlcti Páll skipar skyldu þá,
skulum vér allir jöröu á
kunngjöra þá kvöl og dapran deyö,
sem Drottinn fyrir oss auma leiö.
Ljúfan Jesúm til lausnar mér
langaöi víst aö deyja hér,
mig skyldi og lysta aö minnast þess
minum Drottni til þakklœtis.
GuÖ komi sjálfur nú meö náö,
nú sjái Guö mitt efni’ og ráö,
nú er mér, Jesú, þörf á þér,
þér hef ég treyst í heimi liér.
Ég hef aldrei i nokkri nauö
nauöstaddur beöiö utan GuÖ,
Guö hefur sjálfur gegnt mér þá,
GuÖ veri mér nú Uka lijá.
Innra mig loksins angriö sker,
æ, hvaö er lítil rækt í mér,
Jesús er kvalinn í minn staö,
of sjaldan hef ég minnzt á það.
Sál mín, skoöun þá sætu fórn,
sem hefur oss viö Guö, Drottin vorn,
fordæmda aftur forlikaö,
fögnuöur er aö hugsa um þaö.
HvaÖ stillir betur lijartans böl
ein lieilög Drottins pína’ og kvöl?
HvaÖ heftir framar hneyksli og synd
en Herrans Jesú blóöug mynd?
Ákvöröuö mín og mæld er stund,
mitt lif stendur í þinni hönd,
andlátiö kemur eitt sinn aö,
einn veiztu, Guö, nær skeöur þaö.
Vitnisburö þann frá eilífö átt
aö þú lijálpir á beztan hátt,
þá endast megn og mannleg stoö,
miskunna þú mér, Drottinn Guö.
um vanalyf. vistfrœði, fjölskyldu-
siðgœöi og tilhneigingar, sem eyði-
leggja samfélagið. Margir auð-
menn eru sagðir hafa ánetjazt
hreyfingunni, og það eru þeir, sem
leggja henni til þœr milljónir
króna, sem þarf til að gefa út
bœkur þeirra og blað, „Plain truth".
Hreyfingin kallar sig „The World-
wide Church of God" (Guðskirkjan,
sem er útbreidd um allan heim).
Hún kaupir dagskrártíma í útvarpi
og sjónvarpi undir einkunnarorðun-
um: „Heimur framtíðarinnar". Þeir,
sem lenda á valdi sértrúarflokks-
ins, verða að þola járnharðan aga,
og það er ekki auðvelt aö losna
aftur úr fjötrunum.
Pólland: KRISTILEGT ÚTVARP
Pólland er eina kommúnistaríkið,
sem heimilar kristnum mótmœl-
endum að vinna að eigin útvarps-
starfsemi. Evangeliskir menn í
Póllandi hafa fengið leyfi til þess
að útvarpa nokkrum þáttum,
fimmtán mínútum í senn. í hitteð-
fyrra skrifuðu 4500 manns og báðu
um að fá sent Nýja testamenti.
Þýzkaland: MAÓ BLEKKIR
Vesturþýzk kona, Edda Groth, hef-
ur verið prestur í söfnuði í Ham-
burg-Bramfeld. Hún var nýlega lát-
in víkja úr starfi um óákveöinn
tíma. í predikun hafði hún komizt
svo að orði, að „vegna alls þess,
sem Maó Tse-tung hefur gert fyrir
kínversku þjóðina, er hann nœr
Guði en allir páfar og biskupar síð-
ustu hundrað árin." Kvenprestur-
inn reiddist svo, þegar henni var
sagt upp, að hún ákvað að ganga
úr kirkjunni, landskirkjunni í Slés-
vík-Holtsetalandi.
Afríka: SENN KRISTIN?
Um aldamótin síðustu voru kristn-
ir menn i Afríku fjórar milljónir.
Nú eru þeir orðnir 150 milljónir.
Kristnir menn í Svörtuálfu eru því
40,G% íbúanna. Múhameðstrúar-
menn eru 41,7%, en djöfladýrkend-
ur eru taldir vera 17,4%. Annars
sýna athuganir, að múhameðs-
trúarmönnum fjölgar um 2,8% á
ári, en kristnum mönnum fjölgar
mun örar, eða um rúmlega 5%.
Það er sérstakt einkenni á hinu
andlega ástandl í Afríku á þess-
um árum, að þar fara öflugar
vakningar um meðal fólksins eins
og eldur í sinu, á ýmsum stöðum.
Segja má, að hin mikla sigurför
kristindómsins í Afríku sé í nánu
sambandi við þessar vakninga-
hreyfingar. Vakningar þessar hafa
orðið allvíða, og þœr hafa hrifiö
Hvar fær þú glöggvar, sál mín, séö
sanna Guös ástar lijarta geö,
sem faöir gæzkunnar fékk til min,
framar en hér i Jesú pín?
Árin liðu. Veikin óx og gerði honum smám saman erfiðara fyrir. Hann hélt
samt áfram að vinna að þessu verki sínu, sem spratt fram úr djúpi hjarta
hans. Það er talið, að hann hafi á 4 árum lokið við Passíusálmana. Þeir eru
merkilegasti kveðskapur andlegs eðlis, sem Islendingar hafa nokkru sinni
eignazt. Engin þjóð mun eiga eins stórkostlegt verk í bundnu máli um píslir
Krists. Þar fer allt saman bæði það, hvað vel er ort, hve fallega er lagt út
af píslarsögunni og hve margt er í Passíusálmunum af hollum og góðum ráð-
um til hjálpar í daglegu lífi okkar mannanna.
Engin bók hefur komið líkt því eins oft út á íslenzku og Passíusálmarnir.
Það er alltaf verið að gefa þá út í nýjum útgáfum og alltaf seljast þeir
jafn mikið. Nú, nær þrem öldum eftir dauða höfundarins, eru þeir meira að
segja á föstunni lesnir í sjálft útvarpið.
VII.
Matthías Jochumsson hefur séð hið deyjandi sálmaskáld í stórkostlegri sýn,
sem hann lýsir í minningarljóði sínu fræga um Hallgrím Pétursson: „Atburð
sé ég anda mínum nær.“ Það ljóð er ort í tilefni af því, að tvær aldir voru
liðnar frá dauða Hallgrims Péturssonar. 1 Ijóðinu lýsir hann því, er hann sér
Hallgrím berjast við dauðann, þar sem Hallgrímur liggur í Ferstiklukoti. Það
var dimmt inni í bænum, svo að ónóg ljós voru fyrir þá, sem þar voru inni,
en það kom ekki að sök fyrir sjúklinginn, sem lá þar í fleti sínu. Holdsveikin
herti sífellt tökin á honum, og sjónin var farin að gefa sig, svo það skipti
ekki mestu máli fyrir hann, hvernig birtan væri inni. Rödd hans, sem áður
hafði verið hrjúf og óþýð að vísu, var nú orðin hás og hrygluleg. Hann var
orðinn einmana.
Hann fann dauðann nálgast og hóf oft upp raust sína, þar sem hann bað
Guð um hjálp í dauðastríðinu og lausn. Loks hóf hann upp rödd sína til söngs
og nú í síðasta sinn. Hann söng andlátssálm sinn:
13