Bjarmi - 01.05.1978, Blaðsíða 10

Er það rangt að vera ,,bara
húsmóðir" og helga sig heimil-
inu? Já, stundum mætti sannar-
lega láta sér detta það í hug.
Þegar dagblöðin eru lesin og
hlustað á útvarp og sjónvarp,
skilst manni helzt, að við, sem
erum bara húsmæður á heimilum
okkar, séum afætur á þjóðfélag-
inu og gerum heilmargt, sem
ekki sé ýkja mikilvægt.
En er það sannleikurinn?
Nei, á engan hátt.
MARGÞÆTT VERKEFNI
Húsmóðirin gegnir miklum og
mikilvægum hlutverkum. Hún er
matreiðslumaður og næringar-
sérfræðingur, sem sér um, að
ðll fjölskyldan fái góðan og dýr-
mætan mat.
Hún er forskólakennari og
iðjuleiðbeinandi, sem hjálpar
börnunum við gagnleg og
skemmtileg tómstundastörf.
Hún er sjúkraliði, sem gætir
þess, að hitinn í öllum sé mæld-
ur á réttum tíma og að þeir fari
til læknis og tannlæknis, ef
nauðsyn krefur.
Já, hún hefur meira að segja
sína eigin fataverksmiðju með
einkatízku haust og vor.
Hún er kennarinn, sem að-
stoðar við lexíulesturinn, og við-
gerðarmaðurinn, sem annast stór-
ar og smáar viðgerðir.
Hreingerningarfyrirtækið henn-
ar er alveg einstætt og getur
leyst af hendi alls konar störf,
allt frá gluggatjaldaþvotti til
vasaklútaþvotta.
Ennþá mikilvægara er þó það
starf, sem húsmóðir vinnur með
beinum samskiptum við fólk;
börn, sem þarfnast öryggis og
uppörvunar; aldrað og einmana
fólk, sem þarfnast hlýju og skiln-
ings.
Já, þannig gætum við haldið
áfram. Húsmóður skortir sannar-
lega ekki uppörvandi verkefni,
ef augun eru opin og að er gáð.
FYRST HEIMILIÐ,
SfÐAN ÞJÓDFÉLAGIÐ
Það eru börnin, sem gera
mestar kröfur til ungra hús-
mæðra, bæði hvað snertir tíma
og vinnu, og þau eru líka strits-
ins og erfiðisins verð.
Barnasálarfræðin getur frætt
okkur á því, að það mikilvægasta
í þroska persónuleikans hjá
Heimilið og fjölskyldan - 9
Er rangt
að vera
„bara hús-
móöir“?
Heimilisstörfin eru fjölbreytt og
styrkja líkama og sól, þegar unnið
er meö gleöi og þjónslund.
barni gerist í fyrstu bernsku, þó
að öruggt og traust heimili sé
auðvitað mikilvægt vexti og
þroska, alveg til fullorðins ára.
Sumir fullyrða, að sérstaklega
fyrstu sjö árin séu grundvall-
andi.
Við skulum því hvetja hver
aðra til þess að annast um börn
okkar þannig, að þau fái beztu
vaxtarskilyrði, sem völ er á. Og
við skulum ekki haga okkur þann-
ig, að hin rannsakandi orð Páls
í 1. Tím. 5,8 hitti okkur:
,,Ef einhver sér eigi fyrir sín-
um, sérstaklega heimilismönn-
um, þá hefur hann afneitað trúnni
og er verri en vantrúaður.1'
Biblían segir okkur hér greini-
lega, að það séu verkefnin og
þarfirnar á heimilinu, sem verði
að meta meir en störf í hinu
stærra samfélagi.
FRAMTÍÐ
KRISTINDÓMSINS
Við vitum einnig, að áhrifin
af kristilegu uppeldi og boðun
í bernsku geta borið varanlegan
ávöxt í lífi manna. Heimilið er
eins og sérstakur kristniboðs-
akur, og orðin, sem Jesús sagði
við mann, sem hann hafði lækn-
að, geta ef til vill verið eins og
köllun til okkar:
„Far þú heim til þín og þinna
og seg þeim, hve mikla hluti
Drottinn hefur gjört fyrir þig
og hversu hann hefur miskunnað
þér“ (Mark. 5,19).
Kristin heimili eru mikilvæg,
bæði fyrir þá, sem alast þar upp,
og þá, sem búa í nágrenni við
þau. Carl Fr. Wislöff álítur meira
að segja, að kristin heimili séu
mikilvægari fyrir útbreiðslu
kristindómsins en allar hugsan-
legar útbreiðsluherferðir saman-
lagðar.
EVA KVEINKAR SÉR
Stundum heyrast frá hálfu
þeirra, sem ekki eru kristnir,
bituryrtar athugasemdir um, að
húsmæður fórni sér algerlega.
Þær hugsi bara um aðra, en sýni
ekki, hvers þær séu megnugar.
Við kveinkum okkur, þegar
slíkt heyrist, og — svo sannar-
lega — rekur ekki gamla Eva
upp höfuðið, síngjörn á svip,
og spyr: ,,Er þetta ef til vill
rétt?"
10