Bjarmi - 01.09.1978, Blaðsíða 8

Þeir armar eru enn þá sterkir.
Þú kallar blessun Guðs niður
yfir okkur. Okkur finnst það vera
eins og veggur í kringum okkur,
að þú ert hér enn þá og tekur
okkur í fangið og berð okkur til
Guðs.
Börnin okkar vita, að þú bið-
ur. Við það verða þau fyrir guð-
legum áhrifum, sem þau taka
með sér á ferðinni um þennan
heim freistinganna.
Nei, öldungur, þú lifir ekki til
einskis. Guð vill, að þú sért hér
enn um sinn og innir af hendi
þjónustu við altarið, þar sem
bænirnir frá hinum heilögu stíga
upp til Guðs. Hann vill, að þú
sért hér og kallir blessun hans
yfir komandi kynslóðir.
Guð á ekki of marga slíka
öldunga. Við höfum þá ekki held-
ur of marga. Þegar þú ert far-
Á efri árum gefst mörg nœSis-
stundin. Þá er gott að lyfta hug-
anum til Guðs og þakka og biðja.
inn, verður stórt skarð á heimil-
inu og í ríki Guðs á jörð.
Kvartaðu því ekki, aldni faðir
eða aldna móðir, þó að þú sért
hér enn þá. Þú skalt ekki held-
ur líta svo á, að þú lifir til einsk-
is í ellinni. Gleðstu yfir því, að
þú færð að lifa, og þakkaðu Guði
fyrir altarið, sem þú hefur feng-
ið að reisa í einsemdinni í her-
bergi þínu.
Þegar þú gengur eftir stutta
stund yfir mörkin til eilífa lífs-
ins, þá mun frelsarinn sýna þér,
að hann heyrði bænirnar, sem þú
baðst hann.
Það má vera, að þú sért
stundum þreyttur og þráir hvíld.
En þá skaltu minnast þess, að
það eru fleiri en þú, sem eiga
að frelsast.
Meðan þú bíður þess að fara
inn í hið rétta föðurland þitt, get-
ur þú fengið að hjálpa einhverj-
um til að fylgja á eftir.
Drottinn lætur þig þá vera hér
svo lengi sem hann sér, að það
er sjálfum þér og öðrum til
gagns, og síðan fer hann með
þig heim, þegar hentar bezt.
Þá má kvöldið koma og sól síga
til viðar. Þú átt frelsarann og
þekkir leiðina, og þá getur þú
sungið í dauðanum:
Ég lifi’ í Jesú nafni,
í Jesú nafni’ eg dey,
þó heilsa’ og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti’ eg segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.
(H. Pét.).
AÐ FARA f FRIÐI
En á meðal ykkar gamla fólks-
ins, sem lesið þetta, eru eflaust
margir, sem hafa ekki höndlað
sömu hamingju og Símeon og
Anna. Þið eruð komin að fótum
fram, en eruð ekki frelsuð. Þið
vitið, að eftir stutta stund eigið
þið að mæta Guði, og samt eruð
þið róleg og hirðulaus.
Þið eigið langa ævi skráða í
bók Guðs, fulla af synd og smán
og andstöðu gegn frelsaranum.
Nú eigið þið brátt að koma til
reikningsskila og dóms, en þið
viljið ekki enn þá gjöra iðrun.
Aumi öldungur. Hugsaðu mál
þitt, áður en það er orðið of
seint! Viltu ekki láta laða þig
frá eilífri óhamingju þinni, þeg-
ar þú fær nú á ævikvöldinu að
heyra, að þú getur enn orðið
hólpinn?
Komdu nú fram fyrir frelsar-
ann með líf þitt allt. Þú ert ekki
of gamall til þess að láta frels-
ast. Hann er jafnfús til að frelsa
þig og æskumann í blóma lífs-
ins. Hann vill ekki dauða synd-
ugs manns.
Ef þú lætur nú frelsast, munt
þú líka, eins og hin öldnu Símeon
og Anna, fá að fara héðan í friði.
Þá er gott að vera gamall, og
þá er gott að deyja.
Ludvig Hope.
Síðustu orðin
Fyrir nokkru fékk Þjóöverji einn
krabbamein t tunguna. Hann var
skorinn upp t háskólasjúkrahúsinu
i Bonn. Tungan var tekin úr hon-
um. Rétt fyrir aögerðina sagöi pró-
fessorinn viö hann:
JVw gefst þér síöasta tœkifœriö
til aö tala. Viltu segja eitthvaö
sérstakt?“
Sjúklingurinn sneri sér aö hinum
stóra hópi prófessora og stúdenta,
sem komnir voru saman til þess
aö horfa á uppskuröinn, og mcelti
skýrum rómi:
„Lofaöur sé Jesús Kristur um
alla eiltfð! Amen.“
Ástæða til að kvarta?
Rithöfundurinn Tolstoj segir frá
ungum manni, sem kvartaði yfir
þvt, að Guö heföi gefiö öðrum rtk-
dóm, en sér heföi liann ekkert
gefiö.
— Ertu nú eins fátœkur og þú
telur þér trú um? spurði gamall
maöur. — Hefur Guö ekki gefiö þér
œsku og hreysti?
Ekki gat pilturinn neitaö þvt.
Gamli maöurinn tók t hægri liönd
unga mannsins og spuröi:
— Viltu selja höndina fyrir 2000
rúblur?
— Nei, þaö er nú ööru nær.
— En augu þín? Þú œttir nú að
geta fórnaö þeim fyrir svo háa
upphϚ ?
— Ertu frá þér? Ég mundi ekki
einu sinni láta annaö augað fyrir
offjár.
— Þarna séröu, hvaö þú ert rtk-
ur, sagöi öldungurinn. — Og samt
kvartar þú.
Fjórir hópar
/ hverjum kristnum söfnuöi eru
fjórir hópar kristinna manna.
Fyrsti hópurinn er eins og járn-
brautarvagn, sem stendur á hliöar-
spori og er til einskis gagns.
Annar hópurinn er eins og vagn,
sem stendur grafkyrr á teinunum
og hreyfist því aöeins, aö einhver
ýti á hann.
Þá eru t þriöja lagi þeir, sem
eru eins og eimvagn, sem fer á full-
um hraJöa, en er alveg einn.
Loks er fjóröi hópurinn. Þeir
líkjast eimvagni, sem fer á fullum
hraða og dregur marga vagna á
eftir sér.
Hvar ert þú? Þýtt.
8