Bjarmi - 01.11.1978, Blaðsíða 3
KFUM og KFUK
stofna landssamband
Stofnað hefur verið landssam-
band KFUM og KFUK hér á landi,
og hefur hið nýja samband sent
frá sér eftirfarandi frétt:
KFUM og KFUK félögin á Is-
landi hafa nýlega stofnað með sér
landssamband.
Áður hafði verið til Landssam-
band KFUM, en það verður nú
lagt niður, þar sem félög þau, sem
í því voru, hafa gengið í sameig-
inlega sambandið.
Stofnfundur var haldinn í Hafn-
arfirði laugardaginn 9. september
og sóttu hann fulltrúar allra KF
UM og KFUK félaga á landinu,
en þau starfa í Reykjavík, Hafn-
arfirði, Vestmannaeyjum, Akur-
eyri og Akranesi, auk þess sem
yngri deildir eru starfræktar í
Kópavogi, Garðabæ, Seltjamar-
nesi og Keflavík.
í byrjun næsta árs eru áttatíu
ár liðin síðan séra Friðrik Frið-
riksson stofnaði fyrstu KFUM og
KFUK félögin í Reykjavík, og mun
þess þá verða minnzt hátíðlega.
Landssambandið byggir á hin-
um upprunalega grundvelli þessara
félaga, en það er svo kallaður
Parísargrundvöllur fyrir KFUM
og Lundúnasamþykkt fyrir KFU
K. Auk þess er tekið fram í lögum
sambandsins, að það starfi á
grundvelli hinnar íslenzku evan-
gelisk-lúthersku kirkju.
Félög, sem síðar kunna að verða
stofnuð á þessum grundvelli, geta
að sjálfsögðu gerzt aðilar að sam-
bandinu.
Hlutverki sambandsins er þann-
ig lýst í lögum þess, að því er ætl-
að að efla og auka kristilegt starf
meðal ungs fólks í landinu og
auka samstarf aðildarfélaganna,
svo sem með gagnkvæmum heim-
sóknum, miðlun fundarefnis, sam-
ræmdri útgáfu- og fræðslustarf-
semi og almennri upplýsingamiðl-
un.
Fyrsta stjóm landssambandsins
er þannig skipuð: Formaður er
Ástráður Sigursteindórsson, skóla-
stjóri, Reykjavík; varaformaður
er Kristín Markúsdóttir, skrif-
stofustúlka, Reykjavík; ritari er
Jóhannes Ingibjartsson, bygging-
arfræðingur, Akranesi; gjaldkeri
er Einar Th. Magnússon, skrif-
stofumaður, Reykjavík, og með-
stjórnendur eru Gísli Friðgeirsson,
eðlisfræðingur, Vestmannaeyjum;
Margrét Hróbjartsdóttir, hjúkrun-
arfræðingur, Reykjavík, og Guð-
rún Dóra Guðmannsdóttir, hjúkr-
unarfræðingur, Garðabæ.
þeirra allra fyrstu, sem veittu
fagnaðarerindinu viðtöku. Þeim
gátum við einnig heilsað sem
bræðrum í trúnni, þegar við kom-
um til Konsó í ágúst 1957. Þessir
menn voru orðnir mjög gamlir,
þegar Jesús kom til Konsó. Þeir
höfðu lifað langa ævi í viðjum
Satans og þjónað honum.
Aldrei fyrr höfðu þeir heyrt get-
ið um Jesúm, hann, sem hafði unn-
ið sigur á Satan. Þessir gömlu
menn komu á allar guðsþjónustur,
— einnig komu þeir á kristinfræði-
námskeiðin, sem nær samfellt voru
einhver í gangi. Þeir komu oft
endranær í heimsókn til okkar og
þáðu þá kaffisopa.
Mér varð starsýnt á þessi gömlu,
hrukkóttu andlit. Um Korbeido
var það sagt, að hann hefði verið
vondur maður. Annað vissi ég ekki
um fortíð hans. Hann var mikilúð-
legur á svipinn og mjög dökkur á
hörund. Ég gat alveg gert mér í
hugarlund, að augun, sem voru
stór og dökk, hefðu einhvem tíma
getað skotið gneistum. Nú ljóm-
uðu þau af innri friði og gleði. Af
svörtu andliti hans stafaði birtu.
Hún var eins og endurskin af því
ljósi, sem hann hafði veitt viðtöku,
Jesú sjálfum. Vitnisburður hans
var sannur og einlægur, þegar hann
vitnaði um mátt Jesú í lífi sínu.
Korbeido verður okkur, sem
kynntumst honum, sérstaklega
minnisstæður, einmitt vegna þess,
að hann var svo glaður í Drottni
Jesú. Hann hafði svo mikið fyrir
að þakka. Honum hafði verið mikið
fyrirgefið, þess vegna elskaði hann
mikið.
Nú er Korbeido kominn heim til
Drottins, Konsjúlla líka, hinn gamli
maðurinn, sem var tekinn inn í
söfnuð Krists þennan sama dag.
Sá þriðji í sjö manna hópnum,
Kiffele, er líka heima hjá Drottni
Jesú, hann dó ungur.
Tveir í þessum hópi eru fyrstu
prestarnir í Konsó, þeir Barrisja
og Bóraie. Þeir hafa reynzt trúir,
þeir þjóna Drottni Jesú. Biðjum
mikið fyrir þeim. Á þeim hvilir
vandasamt starf og ábyrgðarmikið.
En Guð áleit þá trúa, er hann fól
þeim á hendur þjónustu sáttar-
gjörðarinnar. Og trúr er sá, sem
hefur kallað þá, — hann mun koma
því til leiðar í lífi þeirra og þjón-
ustu, sem þóknanlegt er í hans
augum.
Já, Guð er trúr, á því byggir
kirkja Krists um viða veröld.
En hann, hinn trúi og sanni,
segir líka við mig og þig: „Vertu
trúr allt til dauða, og ég mun gefa
þér lífsins kórónu“ (Op. 2,10b).
Þetta gildir um okkur, og þetta
gildir um söfnuð kristinna manna
í Konsó og Eþíópíu allri í dag —
á dögum þrenginga og ofsókna.
Gleymum ekki aö biöja fyrir trú-
systkinum okkar í Eþíópíu.
Margrét Hróbjartsdóttir.
KFUM í Danmörku 100 ára
Á þessu hausti, nánar tiltekið
16. september, voru liðin 100 ár
frá stofnun KFUM í Kaupmanna-
höfn. Var afmælisins minnzt með
myndarlegri dagskrá dagana 15.,
16. og 17. september, og fóru há-
tíðahöldin að mestu fram í hús-
næði danska heimatrúboðsins, Be-
thesda, en þar hóf KFUM starf
sitt, og þar kom séra Friðrik Frið-
riksson fyrst á UD-fund í KFUM,
sem var kveikjan að áhuga hans á
starfi KFUM.
Sigurður Pálsson, formaður KF
UM í Reykjavík, og kona hans,
Jóhanna G. Möller, tóku þátt í
þessum fagnaði fyrir hönd KFUM
í Reykjavík. Var KFUM í Dan-
mörku færður að gjöf veggskjöld-
ur með mynd af séra Friðrik Frið-
rikssyni og áletrun með kveðjum
og þakklæti. Myndina gerði Sigur-
jón Ólafsson, myndhöggvari.
Fram kom á hátíðahöldunum, að
nafn séra Friðriks er órjúfanlega
tengt sögu KFUM í Danmörku,
bæði fyrir þátttöku hans í UD-
starfinu með Olfert Richard og
ekki síður vegna frumkvæðis hans
að stofnun YD í Kaupmannahöfn
árið 1901.
Danskir tóku hinum íslenzku
fulltrúum forkunnar vel og báðu
fyrir kveðjur og þakkir til KFUM-
félaga á íslandi.
3