Bjarmi - 01.01.1982, Blaðsíða 14

EUGENE WALFRED var fædd- HINAR mörgu frásögur um
ur í umhverfi, sem var mjög mót- syndir og svall leikhúslífsins, sem
að af leikhúslífinu. Bæði móðir hvískrað var um, höfðu engin áhrif
hans og faðir voru leikarar, og á hann. En hann vissi, að fólkið
hann ólst upp eins og venja er til barðist um að fá sætin á fjölleika-
um böm slíkra foreldra: með ein- húsbekkjunum. Og hann hafði séð
angrunartilfinningu, eins og hann hinar miklu mannþyrpingar, sem
væri útilokaður frá venjulegu, komu til þess að hlæja og skemmta
mannlegu samfélagi. Foreldrar sér við að horfa á hinar æsandi
hans tilheyrðu sem sé leiklistinni, listir loftfimleikamannanna uppi í
elskuðu hana og lifðu fyrir hana. loftinu, og fíflalæti trúðanna niðri
Bræður hans og systur sneru sér á gólfinu.
einnig að leiklistinni, og Eugene Og það var honum nóg, þvi að
fór sömu leið, þegar tími hans hann hafði þá trú á sjálfum sér,
kom. Og hann fór hana svo, að að hann gæti látið áhorfenduma
ekki var um neitt hálfkák að ræða. standa á öndinni í ofvæni og hárin
Eftir nokkra velheppnaða samn- rísa á hörðinu á þeim við að horfa
inga við leikhúsið fór hann að á hinar fífldjörfu listir hans uppi
langa til að reyna lífið í sirkus í loftinu.
eða fjölleikahúsinu. Hann fékk Þess vegna fékk hann stöðu í
mörg góð ráð og bendingar — og fjölleikahúsinu, og hann var orð-
alls ekki fáar áminningar um að inn frægur þegar í stað.
yfirgefa ekki leikhúsið. Á einni sýningarferð sinni hitti
En hið ljómandi og ævintýralega hann Blanche — stúlkuna, sem lék
flakkaralíf laðaði rómantískar til- á móti honum og seinna varð kona
finningar hans, og það mundi vafa- hans. Um það leyti, sem þau kynnt-
laust fullnægja löngun hans eftir
flökkulífi tataranna.
aA'^X \
14