Bjarmi - 01.03.1982, Blaðsíða 3

Hann
er upprisinn!
Hann lifirl
Páskahugleiðing
eftir Helgu S. Konráðsdóttur,
guðfræðinema
Þegar vonirnar brustu.
Það var hnípin og óttaslegin kona sem lagöi af
staö í dögun, morguninn eftir hvíldardaginn.
Margt haföi gerst undanf arna daga sem var órœtt
og óskiljanlegt, sem vakti ugg í hjarta hennar og
þyrlaöi upp óteljandi spurningum sem hún átti
engin svör viö.
Hann, sem haföi eitt sinn mœtt henni meö þeim
afleiöingum aö líf hennar umturnaöist, var dáinn,
haföi veriö deyddur á hinn smánarlegasta hátt
eins og hver annar glœpamaöur. Hún haföi eitt
sinn lifaö óhamingjusömu og tilgangslausu lífi,
en eftir aö hún kynntist honum breyttist líf henn-
ar í gleöi og friö. Hún var ekkert einsdœmi — allir
sem höföu mœtt honum uröu ekki samir aftur.
Og þau trúöu því og sannfœröust um þaö aö hann
væri Guö, Messías sem vœri kominn til aö breyta
eymd og vonleysi í gleöi og sigur.
En hvaö haföi svo gerst? Þau fylgdust meö
honum er hann var dreginn fyrir dómstóla, smán-
aöur og niöurlœgöur, negldur upp á kross, yfir-
gefinn af lionum sem hann kdllaöi fööur sinn. Þaö
virtist dllt glataö. Jesús haföi tapaö síöasta leikn-
um, hann haföi oröiö undir í baráttunni viö eyöi-
leggingaröflin í tilverunni.
Þau voru vonsvikin, þau sem höföu yfirgefiö
allt sem þau áttu, atvinnu og œttingja, til þess eins
aö fylgja honum. Og þaö fór þá svona. Hvers
vegna? Var hann þá ekki Guö eftir allt saman?
Nú var hún, ásamt tveimur öörum konum, á
leiöinni upp aö gröfinni þar sem hann haföi veriö
lagöur, til þess aö smyrja líkama hans. Ekki varö
undrun hennar og ótti minni þegar hún sá aö
gröfin var tóm og mann sem sagöi: „Hann er ekki
hér. Hann er upprisinn.“
Hvað gerðist?
Þessar hnípnu og vonlausu manneskjur uppliföu
páskaundrið og upprisuna og fengu svör við sum-
um hinna áleitnu spurninga og þær styrktust í
trúnni á Jesúm og í samfélaginu hver viö aöra. En
í hjörtum þeirra var þessi reynsla- leyndardómur,
einn hinna órannsakanlegu og óskiljanlegu vega
Guös.
3