Bjarmi - 01.03.1982, Blaðsíða 4

En hinn upprisni hefur frá hinum. fyrsta páska-
dagsmorgni veriö sannfcering og drifkraftur læri-
sveina hans. Allt frá því er konurnar hlupu í ótta
og ofboöi til aö segja öörurn frá hinurn upprisna
og í gegnum aldir pyntinga og píslardauöa til dags-
ins í dag, hefur þessi atburöur rekiö fólk út um
ötl lönd tU þess aö aUir geti fengiö aö vita: Hann
er upprisinn! Hann er lifandi!
Enn í dag er upprisan mönnum leyndardómur.
Á tímum óþrjótandi upplýsingar og fullkomnari
tækni en manneskjan hefur áöur þékkt og þegar
menn þykjast hafa svör og skýringar viö öllum
sköpuöum hlutum, er atburöurinn á páskadags-
rnorgni foröum óútskýranlegur og dœmdur helber
uppspuni, því „svona lagaö gerist ékki“. Upprisan
er leyndardómur, óútskýranleg skUningi okkar,
þótt viö höfum sannanir og vitni margra aö tómri
gröf. Leyndardómur veröur ekki nema aö litlu
leyti útskýröur, því ef hœgt er aö útskýra hann
til fulls er hann ekki lengur leyndardómur.
Gildi upprisunnar.
En þessi huldi leyndardómur hefur ekki oröiö
til þess aö kristnir menn hafi haldiö aö sér hönd-
um eöa lagt árar í bát. Þvert á móti hefur hann
veriö undirstaöa trúar þeirra, hvati til starfa og
gefiö þeim fullvissu um aö Jesús sé meö þeim allt
til enda veraldarinnar, af því aö þeir hafa reynt af
eigin raun aö hann er lifandi og gefur lífi þeirra
markmiö.
í þessu er sannleikur upprisunnar fólginn í lífi
mínu. Guö er hjá mér og meö mér og gefur tilveru
minni hamingju og tilgang. Sú hamingja er ekki
fólgin t lausn frá mannlegu ölduróti, stillu eöa
stööugri sæluvímu t daglega lífinu. Hún er fólgin
t því aö t sorgum og gleöi, mótlœti og meöbyr er
sá meö mér sem sjálfur hrópaöi: ,,Guö minn, Guö
minn, hvt hefur þú yfirgefiö mig?“, sá sem einnig
sigraöi dauöann og mátt hins illa og lifir t dag.
Þetta er kraftur upprisunnar — Jesús lifir í dag.
Hann reis frá dauöum. Hann er áfram hér,
sú helga vissa er páskagleöin sanna.
Hann gaf sitilíf, aö lifa mœttum vér,
og lífsins Drottinn vitjar állra manna.
(Sr. Magnús Guðmundsson).
Heilbrígð trú...
Bænheyrsla
FRAMH. AF BLS. !!
Það er einkenni á kristnum manni, að hann er sannur.
Það er einkenni á sönnum manni, að hann er raunsær. Það,
sem er einfalt og hversdagslegt, á ekki að gera rómantískt
og kalla kraftaverk.
Sá, sem sækist sífellt eftir sérstæðri bænheyrslu, á líka
á hættu, að spenna og eirðarleysi setji svip á bænalíf hans.
Ef hann öðlast ekki þessa merkilegu bænheyrslu, heldur
hann, að bænir hans séu máttvana og bornar fram í veikri
trú. í staðinn fyrir trúnaðarsamfélag bænarinnar við Guð
tekur við taugaveiklun og harðasprettur í bæninni. Öðlist
hann enga stórfenglega reynslu, koma viðbrögðin, og bar-
átta bænarinnar víkur fyrir sljóleika og uppgjöf.
Þegar þetta viðhorf ríkir, hættir okkur einnig til að missa
sjónar á því, sem er hinn eiginlegi ríkdómur og blessun
bænarinnar. Hið stórkostlega við bænina er ekki það fyrst
og fremst, að ég öðlast einmitt það, sem ég bið um, heldur
þau óskiljanlegu réttindi, að ég, syndarinn, má vera í návist
Guðs.
Djörfung okkar til að biðja er ekki háð því, hvort við
kunnum að segja frá mikilli og merkilegri bænheyrslu eða
ekki, enda hverfur hún ekki, þó að við getum ekki sagt
neinar sérstæðar bænheyrslusögur. Djörfung okkar er
byggð á þeirri vitund barnsins, sem Guð hefur tekiö að sér,
að fá að njóta umhyggju hins himneska föður.
4