Bjarmi - 01.03.1982, Blaðsíða 12

SIGUR EB
Hvernig gel ég unni^
• Er ég fyrirfram dæmdur til að bíða ósigur?
• Get ég í raun og veru kallast kristinn þegar ég fell
aftur og aftur fyrir sömu freistingunum?
• Er það raunverulega svo að ég geti ekki unnið
sigur?
Spumingar eins og þessar em al-
gengar í samtölum og sálusorgun,
og í „spumingakössum" á mótum
og „spumingadálkum" í kristileg-
um blöðum. Líklega hafa flestir
kristnir menn einhvem tíma spurt
slíkra spuminga með sjálfum sér.
Þú skalt álíta þig dáinn syndinni,
I augum Guðs lifi ég nýju lífi.
Freistingar geta verið svo marg-
víslegar. Sumum okkar hættir oft
til að ýkja, þannig að stundum er
það svo, að það sem við segjum er
ósatt. Óhreinar hugsanir eru vanda-
mál annarra, og enn aðrir eru sí-
fellt æstir og pirraðir á þeim sem
þeir umgangast, pabba, mömmu eða
systkinum. Sumir eiga við smá-
hnupl að stríða og aðrir eru alltaf
að tala illa um náungann. Við gæt-
um lengi haldið áfram að telja upp
á þennan hátt. Satan veit afar vel
hvar við emm veikust fyrir og þar
ræðst hann til atlögu!
Er kristið trúarlif þá bara svona ?
Fall — syndajátning — fyrirgefning
— fall á ný o. s. frv.? Nei, Biblían
talar einnig um frelsi undan valdi
syndarinnar. „Synd skal ekki
drottna yfir yður“, segir í Róm. 6,
14. Það er talað um að framganga
í andanum. „Þá fuilnægið þér alls
ekki girnd holdsins“ (Gal. 5, 16).
En hvernig get ég þá unnið sigur?
Ég ætla að gefa nokkur hagnýt
ráð úr Guðs orði, sem mér virðist
að hafi komið að gagni. En fyrst
vil ég undirstrika:
Þú mátt kallast Guðs
barn jafnvel þótt
þú fallir.
Það er ekki sigur okkar yfir
freistingunum, ekki árangur okkar
í helguninni, sem gerir okkur
kristin.
Satan vill að við höldum það.
Hann hvíslar að okkur: „Nei, þú
getur ekki verið kristinn eins og þú
ert. Þarna féllstu rétt einu sinni.“
Með þessu fær hann okkur til að
hætta að hafa hugfast það sem
Jesús hefur gert fyrir okkur og til
að horfa aðeins á okkur sjálf í stað-
inn. En ef frelsun okkar byggðist á
því hve vel okkur gengi að lifa sem
kristnir einstaklingar, þá væri hún
lítils virði!
Nei, við erum Guðs börn vegna
fœöingar, ekki vegna hegöunar.
Þegar við leituðum til Jesú með
synd okkar og lif okkar, þá fyrir-
gaf hann okkur synd okkar. Við
vorum íklædd réttlæti Krists og
andi Guðs tók sér bólfestu í okkur.
Biblían kallar þetta endurfæðingu.
Við fæddumst inn í f jölskyldu Guðs
— sem Guðs börn.
Sem börn getum við komið til
föður okkar með hrösun og ósigur.
Hann elskar okkur vegna Jesú!
Við missum ekki af náðinni vegna
þess að við föllum fyrir freistingu.
Við eigum á hættu að missa af
henni ef við viljum ekki játa synd
okkar og kjósum að lifa í syndinni.
Samt vill Guð að börn hans hegði
Ég hafði einblínt á freistinguna
og sagt við sjálfan mig: Nú máttu
ekki, nú máttu ekki ... og «í-
hafnaði í skurðinum.
I
12