Bjarmi - 01.11.1982, Blaðsíða 11

Að heyra og gera
Ekki eiga menn aðeins að hlusta
á orö Guös, heldur og breyta sam-
kvæmt því. Sönn giiðsdýrkun er
fólgin í miskunnsemi og hrein-
leika, 1,19-27.
Þeir, sem trúa á Jesúm Krist,
rnega ekki gera greinarmun á rík-
um og fátækum. Ef þeir vísa misk-
unnseminni á bug, kalla þeir vægð-
arlausan dóm yfir sig, 2,1—13.
Trú, sem kemur ekki fram í
verkurn, er dauð trú og getur ekki
réttlætt oss fyrir Guði, 2,14—26.
Marga fýsir að kenna öðrum. En
því fylgir mikil ábyrgð. Þeir eru
næsta fáir, sem hafa taumhald á
tungu sinni, en það verður kennari
að geta, 3,1—12. Sá, sem er öðrum
vitrari, á ekki að þrátta við þá,
‘heldur vera friðsamur og mildur,
3,13-18.
Erjur eru miklar meðal krist-
inna manna. Ástasðan er ófriður í
hjartanu, og hann stafar aftur af
tvíhyggju. En sá, sem vill vera
vinur heimsins, verður óvinur
Guðs, 4,1-10.
Bræðurnir eiga ekki heldur að
baktala né dæma hver annan,
4,lln. Trúaðir menn mega ekki
gleyma í athafnasemi sinni að hafa
Guð með í ráðum, 4,13—17.
Þegar haft er í huga, að heimur-
inn líður undir lok, ber auömönn-
um að gera iðrun í stað þess að
sanka að sér eignum, sem eyðast,
og mergsjúga fátæku bræðuma,
5,1—6. Lesendur eiga að bíða þol-
inmóðir eftir komu Drottins,
5,7—11. Þeir eiga ekki að sverja,
heldur biðja og lofsyngja og hjálpa
sjúkum með fyrirbæn og bjarga
afvegaleiddum bræðrum, 5,12—20.
Myndríkt bréf
Auðugt myndamál einkennir
Jakobsbréf, og minnir það að því
leyti bæði á Orðkviði Salómós og
Fjallræðuna, svo og hið foma gyð-
inglega helgirit, Síraksbók. 1 engu
riti Nýja testamentisins er eins oft
vitnað til orða Jesú, beint eða
óbeint, eins og hér — og í engu
er nain hans nefnt eins sjaldan,
aöeins tvisvar.
Andi Jakobs bar greinilega
merki anda Jesú, en Jakob óttaðist,
að kristnir Gyðingar notuðu sér
nafn hans og verk oss til handa
eins og hægindi.
Já, hann berst svo hart á móti
dauðri trú, að því er líkast sem
hann ráðist á kenningu Páls um
réttlætinguna af trúnni án lög-
málsverka. í því sambandi má
bera saman Jak. 2,24: „Maðurinn
réttlætist af verkum og ekki af
trú einni saman", og Róm. 3,28:
„Maðurinn réttlætist af trú án lög-
málsverka".
En hér ber að hafa ríkt í huga,
að Jakob ræðir um trú í nokkuð
annarri merkingu en Páll. Jakob á
við dauða þekkingu á sögulegum
staðreyndum, án þess að hjartað
breytist. Páll ræðir hins vegar um
trú, sem starfar í kærleika, sbr.
Gal. 5,6. Og mönnum má aldrei
gleymast, að Páll boðar skýrt og
skorinort, að menn frelsist að vísu
ekki af verkum, en séu þó skap-
aðir í Kristi til góöra verka, Efes.
2.9-10.
Hugsanlegt er, að með bréfi sínu
hafi Jakob viljað koma í veg fyrir,
að menn misnotuðu kenningu Páls
um réttlætinguna af trúnni og að
hann hafi ekki skrifað bréf sitt fyrr
en Páll hafði skrifað bréfin til
Galatamanna og Rómverja.
Þó er hitt ekki ólíklegra, að
hann hafi skrifað bréf sitt, áður en
heilir söfnuðir heiðingja urðu til
„í dreifingunni", þ.e. víðsvegar
þar, sem Gyðingar höfðu setzt að.
Allt um það er spurningin um
tengsli trúar og verka eldri en bréf
Páls postula.
Jakob var bróðir Drottins og
áhrifamaður í söfnuðinum, eins og
fram hefur komið. Hann á erindi
við oss. Bréf hans varar oss við
hirðuleysi í breytninni og bendir
oss á mikilvæga þætti, er vér
spyrjum, hvernig Guð vilji, að vér
lifum. Því skulum vér þakka Guði
fyrir bréfið. Munum, að hjálpræð-
ið í Kristi er grundvöllur trúar
vorrar. Hann er vor friður. En
hann knýr líka til góðra verka.
NOREGUR:
Norad og kristniboð
Norðmenn eru meðal þeirra
þjóða sem lóta hluta af styrktar-
fé til vanþróaðra ríkja fara um
hendur kristniboðsfélaga. í fyrra-
haust var kristniboðsleiðtogi kjör-
inn í fyrsta sinn formaður norslca
þróunarráðsins. Hann heitir Josef
Dahl. Dahl hefur lýst því yfir að
mjög gott samstarf sé á milli
þróunarhjálparinnar og félags-
samtakanna. Arið 1981 fékk
norska þróunarhjálpin, venjulega
kölluð Norad, kristniboðsfélögun-
um i hendur um 30 milljón krón-
ur. Kristniboðsíélögin safna sjálf
hundruðum milljóna króna til
starfs síns. Samt hefur þetta fram-
lag ríkisins komið að góðum not-
um, því að þau vinna margs kon-
ar hjálparstarf í kristniboðslönd-
unum. Allir stjórnmálaflokkarnir
eru samdóma um álit sitt á
kristniboðsfélögunum og dreif-
ingu þróunarhjálparinnar á síðari
árum. Josef Dahl segir að œ fleiri
viðurkenni að samtök áhugafólks
hafi til aö bera einstaka þekkingu
varðandi menningu þróunarþjóð-
anna, tungumál þeirra og lifnaðar-
hœtti.
UNGVERJALAND:
Árangur úivarps
Norrœna kristilega útvarps-
stofnunin Norea Radio og Norska
Israelstrúboðið hafa í sameiningu
sent eitt þúsund dagskrár á ung-
versku á öldum ljósvakans. Það
er fyrrverandi framkvœmdastjóri
Israelstrúboðsins, Lazlo G. Terray,
sóknarprestur, sem hefur samið
þessar dagskrár. Þeim er útvarp-
að frá ríkinu Monte Carlo, á veg-
um kristilega útvarpsfélagsins
Trans World Radio. Þúsundasta
dagskráin var send á liðnu sumrí.
Þessum þáttum hefur verið sér-
lega vel tekið í Ungverjalandi.
Það eru miklu fleiri aðilar sem
láta til sín heyra á ungversku í
Trans World Radio. En Norea-
þœttirnir fá jafnmörg „svarbréf"
frá hlustendum og allir hinir þœtt-
irnir samanlagt.
„Eg er sjálfur frá Ungverja-
landi,"segir Terray, „og þess vegna
rennur mér blóðið til skyldunnar
að gera eitthvaö fyrir landa mína.
Kristilegu dagskrárþœttirnir bœta
úr þörf. Kristnir menn í Ungverja-
landi eiga við ramman reip að
draga, en útvarpsþœttirnir veröa
þeim til uppörvunar. Auk þess vit-
um við, að menn hafa áunnist til
trúar á Jesúm Krist vegna útvarps-
starfseminnar."
11