Bjarmi - 01.11.1982, Blaðsíða 15

Á ferð sinni
um Eþíópiu
hitti Helgi
marga góða
vini sina frá
þeim tima er
hann var
að störfum þar
St- syðra.
berum himni áttum við eftirminni-
lega stund um orð Guðs, orð Drott-
ins var boðað, það var sungið, vitn-
að og beðið.
— Nú kemur þarna stór hóp-
ur af fólki. Hafði það getað hist
reglulega þennan tíma sem erf-
iðleikarnir höfðu steðjað að?
— Það kom mér á óvart að sjá
samheldni fólksins og mér skildist
að þetta væri ekki eitthvað nýtt,
heldur hefði hópurinn komið sam-
an meira og minna öll þessi ár.
Fólkið hafði reynt að halda hóp-
inn. Ég tók líka eftir því, að þeir
sem voru eins konar leiðtogar þess-
ara hópa, voru menn sem höfðu
verið nemendur hjá okkur í skól-
anum á sínum tíma. Einn þeirra
kom mér sérstaklega á óvart, því
ég hefði aldrei trúað því að hann
hefði orðið slíkur leiðtogi, því hann
bar það ekki með sér þegar hann
var hjá okkur í skólanum. En
þarna sýndi það sig að Guð getur
valið sér leiðtoga, sem okkur dett-
ur ekki í hug að hafi neitt til
brunns að bera í því efni. Þegar
erfiðleikarnir koma rísa þeir upp
sem andans menn. Þessir leiðtogar
eru ekki á launum hjá kirkjunni.
Þetta eru menn sem Guð hefur
kallað til þessa hlutverks.
— Voru þá engir kristniboð-
ar eða innlendir prestar á þessu
svæði?
— Nei, á þessu svæði höfðu engir
slíkir verið þessi sjö ár sem liðin
eru síðan ég var þarna. Það voru
því margir þarna sem höfðu beðið
eftir tækifæri sem þessu. Það fór
fram skírn og voru rúmlega þrjá-
tíu skírðir, en það gerðist reyndar
á tveim stöðum þannig að um sex-
tíu manns hlutu skírn til samans.
Þetta var ákaflega sérstæð reynsla
að vera þarna þegar þessi skírn
var, í raun yfirþyrmandi reynsla
sem ég gleymi seint. Ég tók líka
eftir því, að sumir þeirra sem
þarna voru skírðir, grétu af gleði.
Textinn sem mér þótti eðlilegast
að nota við þetta tækifæri er ef til
vill undarlegur fyrir okkur heima,
sem ekki höfum verið í sömu að-
stöðu, en hann er úr Opinberun
Jóhannesar 2,10: „Kvíð þú ekki því
sem þú átt að líða. Sjá, djöfullinn
mun varpa nokkrum yðar í fang-
elsi, til þess að yðar sé freistað og
þér munuð þrenging hafa í tíu
daga. Vertu trúr allt til dauða og
ég mun gefa þér lífsins kórónu."
Ég valdi þennan texta vegna þess
að þetta var staðreynd fyrir mörg-
um þeirra sem þarna voru og því
vildi ég leggja áherslu á þetta:
„Vertu trúr allt til dauða og ég
mun gefa þér lífsins kórónu."
— Nú hafa nýlega verið send-
ir kristniboðar héðan til Eþiópíu
og áformað að það fari fleiri.
Hvernig virðast starfstækifærin
vera fyrir kristniboða í Eþíópíu
eins og málum er nú komið?
— Ef litið er á heildina, eru
dyrnar, að því er virðist, opnar
upp á gátt fyrir kristniboðið,
enda eru margir kristniboðar að
störfum í Eþíópíu, flestir norsk-
ir. Það er rétt að skjóta því inn
hér að það sem ég var að segja
frá varðandi Hara Kalló og Wadd-
era er í algjörri sérstöðu, því þar
hafa ekki verið kristniboðar lengi
og þar hefur verið skæruhernaður
og annað því um líkt. Ég held
samt að þar sé núna að myndast
tækifæri til að senda þangað
kristniboða á ný. En í Konsó t.d.
er ástandið allt annað sem betur
fer. Ég veit ekki betur en að í
Suður-Eþíópíu séu opnar víðar og
verkmiklar dyr íyrir kristniboðið
og ég álit að við, sem hér erum
heima á Islandi, séum kölluð til
að fara inn um þessar dyr meðan
þær eru opnar. Við vitum ekki
hve lengi þær verða það.
SHópíu s ekkibe*uren A
c,yreUf °^r viðna?ð 1 Suöur.
** að Jg [yrir *ristnibor °9 verk.
Islandj ’ em hér ð °9 é,
r *°""s lil aa ta '
u °Þnar.