Bjarmi - 01.02.1985, Blaðsíða 12

Öll kristileg boðun þarf að miða að því að leiða synduga
menn til trúar á Jesúm Krist og hjálpræðisverk hans. Með
lögmálinu sannfærir Guð einstaklingana um synd þeirra, sekt
og dóm. í fagnaðarerindinu er þeim bent á leiðina til
fyrirgefningar og sátta við Guð. Báðir tónar hljóma skýrt
aðgreindir í sannri kristilegri predikun. Þá veitist friður og
lausn og samviskan verður frjáls. Þetta ber að hafa í huga
hvort sem talað er við börn eða fullorðna.
Um þetta er rætt í eftirfarandi grein. Hún er þýdd úr norska
tímaritinu Fast Grunn.
Káre Eidsvág:
TRÚ
Sannarlega frjáls
Biblían ræöir um frelsi sem fagnað-
arerindið eitt getur komið til vegar-
Jesús vék að því þegar hann talaði urn
að verða sannarlega frjáls. EngirU1
getur leitt menn til þessa frelsis nema
Jesús.
Biblían talar líka um að í hóp*
kristinna manna á jörðinni séu margU
sem eiga ekki þetta frelsi er fagnað-
arerindið veitir. — Það er því unnt að
lifa kristilegu lífi, biðja Guð og leggj^
Iið í ýmsum starfsgreinum í guðsríki a
jörðu og vera samt í þrældómi.
Þannig var því háttað um daga
Jesú: „Jesús sagði því við þá Gyð'
inga sem tekið höfðu trú á hann,“
já, hvað sagði hann við þá? HanU
sagði: „Ef sonurinn gjörir yður frjálsa
munuð þér verða sannarlega frjálsir
(Jóh. 8,31,35).
Sú hætta er ætíð fyrir hendi að
menn verði gerðir að þrælum í stað
sannra barna Guðs. í Gal.4,22 og
næstu versum er rætt um að Abrahafl1
hafi átt tvo sonu, annan við ambátt'
inni og hinn við frjálsu konunni- j
„Þetta hefur óeiginlega merkingu þvl j
að þær merkja þá tvo sáttmála“ (v-
24).
Til er sáttmáli sem fæðir menn til
ánauðar og hann heldur börnum !
sínum í ánauð. Þessi sáttmáli elnt I
börn sem ekki eiga að vera í húsinu til j
frambúðar. Þeir eru ekki erfingjar (v- í
30).
Þessi sáttmáli er til orðinn á Sína>
og kemur til okkar í lögmálinu. Það
segir okkur hvað okkur ber að gera.
En einnig er rætt um annan sátt'
mála sem ekki er stofnaður á Sína>
heldur hvílir á fyrirheiti frá Guði-
Barnakjör og hjálpræðisvissa eru
byggð á fyrirheiti frá Guði.