Bjarmi - 01.02.1985, Blaðsíða 22

Hvers
virði
er
maðurinn?
„Þekktu sjálfan þig“, stóð á
musterissvæðinu í Delfí í Grikk-
landi. Mikið veltur á því að þekkja
sjálfsn sig og komast þannig að
raun um, hvað maðurinn er.
Maðurinn er ekki úr yfirnáttúr-
legu efni, heldur gerður afholdi og
blóði eins og dýrin. Þess vegna
hafa menn líka getað rannsakað,
hvaða efni eru ímanninum. Niður-
staðan er þessi:
Feiti í 7 sápustykki.
Kol í 9000 blýanta.
Fosfór í 2200 eldspýtur.
Járn i 2 pumlungslanga nagla.
Kalk til að bera á loftherbergi.
Vatn í 100 flöskur aföli.
Salt í 2 egg.
En þótt þessum-efnum sé bland-
að saman, verður þó ekki maður
úr því. Það vantar hið eiginlega í
manninum. Við verðum að leita
annars staðar.
Vitur maður sagði einu sinni:
Virðinguna fyrir vísindunum höf-
um við lært af Grikkjum, og
virðinguna fyrir réttinum af Róm-
verjum. En virðingin fyrir ein-
staklingnum hefur komið til okkar
frá Palestínu.
Sköpunarfrásagan er hluti af
arfinum frá Palestínu. í henni segir
að Guð „blés lífsanda í nasir hans,
og þannig varð maðurinn lifandi
sál. “
Leyndardómur mannsins er í
því fólginn, að Guð hefur gefið
honum af anda sínum og þar með
af því, sem er hans eigið. Þess
vegna verður maðurinn aldrei
þekktur — og metinn — án Guðs
hans. Dýrið er aðeins hold. Guð er
andi, en maðurinn er bœði hold og
andi.
Ekki fást nema nokkrar krónur
fyrir efnið, sem er í manninum,
það er átakanlega lítið. En við
skulum gleðjast yfir því, að til er
annað gildismat. Réttara. Mat
Guðs.
Hvers virði er maðurinn?
Svarið hlýturað vera, að hann er
jafnmikils virði og Guð metur
hann. Guð hefur lagt ást á mann-
inn, þetta fis í alheiminum. Hann
getur gætt hann óendanlegu gildi,
tötrum búna betlarann jafnt sem
tignarmennið. Eilífur sonur Guðs
gaflífsitt tilþess að bjarga honum.
Til að bjarga þér. Svo dýrmœtur
ertu í augum Guðs.
(Þýtt úr dönsku)
22