Bjarmi - 01.03.1985, Blaðsíða 14

Um
hversdags-
krístindóm...
eftir sr. Lárus Halldórsson
Ég á mig ekki hér
í veröldinni.
Drottinn, ég eign þín er
af miskunn þinni.
I heiminum, en ekki af heiminum.
Eign Drottins, aldrei sjálfs sín herra.
Verði keyptir, til þess að lífið vegsami
Jesúm Krist.
Á þessa lund er þankagangur Nýja
testamentisins, þegar það lýsir stöðu
kristins manns hér í heimi. í aldanna
rás hefur ytra borð mannlífsins ásamt
öðru tekið sífelldum breytingum.
Samt er mannlegt eðli óbreytt. Og
fagnaöarerindið hefur ekki tekið
breytingum heldur. Þar með er sú
ályktun rökrétt, að lífsköllun kristins
manns sé hin sama, hverjar sem ytri
aðstæður verða.
Enn er hann til þess kallaður að
bera Drottni vitni með þeirri kynslóð,
sem hann lifir í.Sá vitnisburður trúar-
innar skal sjást og vera lifandi í
hugsun, orðum og verki. Því það sem
ekki er iðkað, stirðnar, dofnar eða
deyr út. — Þetta á við um allt líf og
hverja lífstjáningu, einnig trúarlífið.
Trúarlífið — það líf, sem lifað er í
trú og nærist af henni — er aldrei
henni óviðkomandi. í lífi hins kristna
lærisveins er ekki neitt, sem trúnni
kemur ekki við.
Því verður aldrei of oft á það bent,
að öllum er þörf að vaka, því að
barátta trúarinnar á sér stöðugt stað
og tekur engan enda hér í heimi.
Öllum er full þörf á að spyrja sjálfan
sig: Hver er ég? Hverjum tilheyri ég?
Hver er staða mín og hlutverk sem
lærisveins Jesú Krists?
F
n þótt þú hafir hugleitt þetta
áður eða einhvern tíma, skaltu samt
vita, að eitt megineinkenni okkar
tíma er, hversu örar og stanslausar
breytingarnar verða bæði í umhverfi,
viðhorfum og hugsun.
Við þetta myndast sífelld spenna. *
14