Bjarmi - 01.04.1985, Síða 5

UPPRISAN
Páskablað Bjarma er helgað upprisunni. í brennidepli
ætlum við að gaumgæfa nokkur atriði varðandi upprisu
Jesú og hvaða þýðingu hún hefur fyrir okkur. Nýja
testamentið er þrungið af þeirri vissu að Jesús reis upp
og lifir. Lærisveinarnir sáu Jesúm upprisinn. Páll postuli
tekur svo sterkt til orða aðsegja að ef Jesús hefði ekki
risið upp væri trú okkar ónýt. Ýmsir hafa þó andmælt
upprisunni og sagt að slíkt geti ekki átt sér stað eða þá
að þeir gera hana eingöngu að einhverri andlegri reynslu.
Nýja testamentið talar um allt annað. Við skulum byrja
á því að athuga hvað það hefur að segja um málið.
Frásagnir riýja testamentisins af
upprisu Jesú
Allt Nýja testamentið einkennist af
P^irri vissu að dauðinn hélt Jesú ekki.
Uann reis upp í raun og veru. Hann
nir og opinberar sig í heimi efans,
reistinganna og dauðans.
Þessari vissu er lýst á margs konar
uutt- Einn elsta vitnisburðinn um
Páskana er ekki að finna í guðspjöll-
Ur>um, heldur í fyrra bréfi Páls post-
u|u til Korintumanna (15,3-5). Hér
''hnar hann til gamallar hefðar sem
efur e.t.v. verið mótuð fyrir árið 40
e Kr. Hann hafði sjálfur meðtekið
ana og bar hana nú áfram til
Safnaðarins. Þar að auki nefnir hann
sJonarvotta sem enn voru á lífi þegar
ann skrifaði fyrra Korintubréf. Þessi
e SÚ vitnisburður lýsir því ekki hvern-
ig Jesús opinberaðist. Hann segir að
Drottinn birtist tilteknum mönnum. í
huga Páls er sannleiksgildi páskatrú-
arinnar fólgið í reynslunni af hinum
upprisna, hann birtist. Páll greinir hér
skýrt á milli opinberana hins upprisna
og allra síðari sýna (sbr. 1. Kor. 9,1
og 2. Kor. 12,1-6).
Guðspjallamennirnir greina frá því
að Jesús birtist Pétri og hinum læri-
sveinunum. En öðru fremur greina
þeir frá konunum sem Jesús birtist
fyrst (Matt. 28,9; Jóh. 20,11; Mark.
16,9). Lúkas er einn um að segja frá
opinberuninni fyrir lærisveinunum á
leiðinni til Emmaus. Þar að auki er að
finna ýmsan mun á frásögnum guð-
spjallamannanna varðandi opinber-
anir Jesú, vottanna sem urðu að þeim
og staðina sem þær urðu á (Jerúsalem
eða Galílea).
Mikil áhersla er lögð á að forða
misskilningi (t.d. að um vofu hafi
verið að ræða). Ýmsar af frásögn-
unum draga skýrt fram að upprisu-
líkami Jesú hafi verið ólíkur venju-
legum líkama (hann kemur t.d. inn
um læstar dyr, Jóh. 20,19 og 26).
Aðrar árétta að hér hafi ekki bara
verið um eitthvað andlegt að ræða
(t.d. neytir Jesús matar til að leggja
áherslu á að hann er líkamlega upp-
risinn, Lúk. 24,42-43). öll guðspjöll-
in fjögur greina frá tómri gröf. Gamli
vitnisburðurinn í 1. Kor. 15,3nn talar
þó ekki um hana. Það er ljóst af
5