Bjarmi - 01.04.1985, Side 19
finning fyrir Islending úr litlu, fá-
mennu landi en fyrir aðra, að fá að sjá
og þreifa á því, að Guð er Guð hinna
mörgu og ólíku, allra í senn, nálægur,
talandi, lifandi veruleiki. Að upplifa
Guð þannig í mannmergð og óró-
leika, er á vissan hátt enn stærra en að
upplifa hann í einveru og kyrrð.
Að vera þar
Jerúsalem, Jórdan, Jerikó, Galí-
lea, Golgata, Getsemane... Hversu
mörg ætli þau nöfn í ísrael séu, sem
við kunnum og þekkjum vel? Þau eru
mörg, og þau eru okkur jafnvel kunn-
ugri og nærtækari en staðarnöfnin í
okkar eigin landi.
Þar að auki hafa þau á sér helgiblæ,
af því að þau standa á blöðum sjálfrar
Biblíunnar, og af því að við þau eru
tengdir atburðir, sem við höfum lesið
og heyrt svo oft.
Það eru forréttindi að fá að lifa það
að sjá þessa helgu staði, að vera þar
sjálfur.
Galílea — Víst hafði mér áður
veist auðvelt að lifa mig inn í atburð-
ina og fylgja Jesú, þegar hann gekk
meðfram Galíleuvatni og fólk
streymdi að úr öllum áttum til að sjá
hann, hlusta á hann, snerta hann og
láta hann lækna veika vini.
Galílea, Galílea!
Gráti nær ég hleyp afstað.
Einmitt þar var allt það besta,
upp í hugann rifjast það.
Par fyrst mannsins soninn sá ég,
sólu fegri mynd sú er.
Par við sólfáð vatnið var það
við mig sagði hann: „Fylg þú mér“.
Þetta og fleiri erindi söngs Bjarna
Eyjólfssonar „Sjá hann fer á undan
yður“, hafði oft gert myndina af
landinu helga lifandi ásamt með text-
um Biblíunnar. Frásagnir guðspjall-
anna greina mjög vel frá stöðunum
sem Jesús var á, svo að þær verða
lifandi og raunverulegar og laða
mann til eftirfylgdar á heimaslóðum
hans.
Við sólfáð Galíleuvatn eru enn
menn á ferð þótt með öðrum hætti sé.
Enn veiða menn þar fisk og selja hann
ferðamönnum, sem æða frá einum
stað til annars, sigla á ferjum yfir
vatnið, synda í því og sóla sig.
Kapernaum, þar sem Jesús dvaldist
mikið og sumir lærisveina hans
bjuggu, liggur að mestu óhreyfð sem
aldagamlar rústir. Brekkurnar í
kring, sem halla til suðurs niður að
vatninu, gefa svo lifandi mynd af
stöðum Nýja testamentisins, að það
liggur við að maður fari að aðgæta,
hvort ekki sjáist til ferða Jesú. Út-
sýnið er unaðslegt, en hitinn, jafnvel
í september, óbærilegur.
Vatnið er um 200 m neðan við
sjávarmál, svo að þetta er eins og
heitur pottur. Hér var það sem Jesús
mettaði þúsundirnar og hér streymdi
mannfjöldinn að úr byggðunum til að
sjá hann og heyra. Hér kallaði hann
lærisveina, sem yfirgáfu heimili og
starf og fylgdu honum upp frá því.
Jórdan — áin sem liðast um landið
endilangt, fellur bæði í Galíleuvatn
og úr því, og rennur síðan í mörgum
bugðum suður Jórdandalinn og í
Dauðahafið sunnan við Jeríkó. Á þess-
ari löngu leið er hún þó að mestu
hulin gróðri, svo að hún sést lítið.
Auk þess er hún víðast hvar landa-
mæri, svo að menn eru þar ekki á ferli.
Þetta er samt áin sem er sannkölluð
lífæð landsins og veitir vatni um stór
svæði sem eru ræktuð, en væru ella
eyðimörk. Og þetta er líka áin sem
Jóhannes skírði í. Skírn Jesú mun
hafa átt sér stað syðst í Jórdan, ekki
langt frá Dauðahafinu.
Við grátmúrinn í Jerúsalem, mesta helgidóm gyðinga.
Karlamir eru fjær, handan við þilið.
' ‘SWf'J
OlíuQalIið séð frá Jerúsaiemmúmum. Pieðst til hægri er
..Kirkja allra þjóða". Trjáreiturinn til vinstri við hana er lelfar
Srasgarðsins Getsemane með átta iujog gömlum olíutijám.
19