Bjarmi

Årgang

Bjarmi - 01.05.1985, Side 4

Bjarmi - 01.05.1985, Side 4
Hugleiðing eftir Valdísi Magnúsdóttur: Þú ert dýrmætur í augum Guðs „Lát engan líta smáum augum á æsku þína en ver fyrirmynd trúaðra í orði, í hegðun, í kœrleika, í trú, í hreinleika“ (1. Tím. 4,12). Á unglingsárum mínum heyrði ég oft og las þessi orð. Pau urðu mér til dóms yfir lífi mínu sem kristins unglings og um leið tyftari til Krists til að fá fyrirgefningu á misheppnuðum tilraunum mínum til að fara eftir þeim og endurnýjaða löngun til að vera fyrirmynd trúaðra til vitnisburðar um frelsara minn á heimili, í skóla og í samfélagi trúaðra. Petta atti þó aðeins við um seinni hluta versins. Fyrri hlutinn höfðaði lítið til mín og hvatning Páls til Tímóteusar var merkingarsnauð, þar til hún laukst upp fyrir mér við að kynnast af eigin raun hugsanagangi Afríku- og Asíubúa. Staða ungsfólks og gamals í hugum okkar íslendinga annars vegar og Kenýumanna hins vegar er gjörólík. Hver lítur smáum augum á það að vera ungur hér heima? Pað er einmitt eftirsóknarvert að vera ungur í anda og þó fyrst og fremst í útliti sem allra lengst. Tilhugsunin um að verða gamall er óþœgileg og ömurleg. Fjölmiðlarnir eiga drjúgan þátt í að skapa þessi viðhorf. En hjá Pókotmönnum í Kenýu erþað eftirsóknarverð- asta aföllu að verða gamall, lífsreyndur maður með vald yfir andlegum og veraldlegum málefnum. Unga fólkið getur lítið lagt til mála. Fullorðnir líta smáum augum á œskuna. Á fyrsta safnaðarfundinum í kirkjunni okkar í Cheparería var rœtt um fórnir, samskot og fjáröflunar- leiðir safnaðarins. Þá stóð m.a. upp ungur maður, tæplega tvítugur, og sagðist hafa hlustað með áhuga á umrœðurnar, en hann hefði aldrei hugsað út íþessa hluti fyrr. „Ég er bara enn svo ungur, “ bœtti hann við, „en ég lofa að reyna að hugsa um, hvað ég geti gert“. Ofangreint vers varð á þeirri stundu lifandi um leið og mér varð hugsað til íslenskra unglinga, gífurlegs sjálfsálits þeirra og allsnœgta. < Pað er „ár æskunnar“. Öll ár eru „ár æskunnar“ á íslandi. Nær allir unglingar eignast fatnað og þá muni allsnægtarþjóðfélagsins sem þeim er innprentað að séu „nauðsynlegir“ og „sjálfsagðir". Á undanförnum vikum hefur verið reynt að opna augu íslenskrar œsku fyrir neyð jafnaldra þeirra í Suður-Afríku og það er gott. Pað er þó mest þroskandi að kynnast aðstöðu fátækra þjóða af eigin raun. Unga fólkið, nágrannar okkar í Cheparería, eiga sér sína drauma um bjarta framtíð. Pau dreymir um að eignast góðan maka, börn sem deyi ekki á unga aldri, akur sem þau geti brauðfætt sig af jafnvel einhver húsgögn og, ef þau verði rík, kannski jafnvel úr og útvarp. En lífið fœrir flestumfátækt, sjúkdróma, drykkju- skap og harða lífsbaráttu og fáir komast í gegnum skólaskyldu og menntaskóla, því að það er svo dýrt að fjölskyldurnar sýna því lítinn skilning. Nei, það er engin ástæða til að líta smáum augum á œsku okkar, manndóms- eða elliár, því að Guð sjálfur mœtir okkur með elsku sinni á hverjum degi og segir: „Pú ert dýrmætur í mínum augum og mikils metinn". (Jes. 43). Valdís Magnúsdóttir. 4

x

Bjarmi

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.