Bjarmi - 01.07.1985, Blaðsíða 3

■\
jfeniur út tíu sinnum á ári.
^tgefendur:
ttrtstilega skólahreyfingin,
Landssamband KFUM og KFUK,
^amband ísl. kristniboðsfélaga.
ttitstjóri: Gunnar J. Gunnarsson.
ttitnefnd: Ágúst Einarsson,
^enedikt Amkelsson,
t*nðni Gunnarsson,
Sigurður Jóhannesson.
^tgreiðsla: Aðalskrifstofan,
^•ntmannsstíg 2B, pósthólf 651,
Reykjavík,
síniar 17536,13437.
J'rgjald: Kr. 50Oinnanlands,
600 til útlanda.
Qjalddagi: 1. mars.
rentun: Borgarprent.
Efni:
^taldrað við — Er það úrelt? ......3
gun Drottins — Hugleiðing
eftir Guðrúnu D. Guðmanns-
úóttur...........................4
t>rennidepli: ffjónabandið og
Qölskyld an:
ijónabandið að biblíulegum
shilningi .......................5
^egar erfiðleikamir koma ..........8
jólskyldulíf ....................10
óstoð við kristið uppeldí ...... 13
arnið, sjónvarpið og mynd-
óöndin..........................14
fistilegt Qölskyldustarf ........16
aö er Guð sem læknar - spjallað
'j® Guðjón Guðmundsson,
,%kni ......................... 18
^fistniboðar flylja ..............20
“'ólíuorðabókin ..................21
^úðkaup i Cheparería ...........22
tísir - og fráhverfir ...........23
ót og þing í Vatnaskógi ........24
ra starfinu .....................25
J*eimastarf SfK ..................26
jw Biblíuskóli ...................27
ann hvarf - frásaga ............28
•ó víða veröld .................29
I*
°i'Siðumynd: A. Færevág.

ER ÞAÐ ÚRELT?
Stundum er því haldið fram að hjónabandið sé úreit. Til vitnis
um það ervísað til mikils fjölda hjónaskilnaða hér á landi og um
öll Vesturlönd. Þá er því haldið fram að önnur sambúðarform
séu heppilegrí með tilliti til nútíma aðstæðna.
Krístnir menn geta ekki fallist á að hjónabandið sé úrelt. Að
kristnum skilningi er hjónabandið heilög stofnun. Það er gjöf
Guðs til mannsins og grundvallareining í mannlegu samfélagi.
Karl og kona yfirgefa föðurhúsin og verða eitt. Þau gera með sér
sáttmála sem grundvallast á gagnkvæmu trúnaðartrausti og
heita hvort öðru ævilöngum tryggðum. Þannig mynda þau nýja
fjölskyldu sem á að skapa þeim öryggi og verða heilbrígður
vettvangur fyrir uppeldi barna.
Margt í þjóðfélagi okkar er fjandsamlegt hjónabandinu og
fjölskyldunni. Hraðinn er mikill og brauðstritið hart. Einstakl-
ingarnir eru ekki saman nema brot úr degi, áhugamál verða því
gjarnan ólík, hagsmunir togast á o.s.frv. Það er því alls ekki
sjálfgefið að hjónaband standist við slíkar aðstæður auk þess
sem einstaklingarnir sem mynda fjölskylduna eru oft mög ólíkir.
Hjónaskilnuðum hefur enda fjölgað mjög á síðustu árum.
Krístnir menn hljóta að horfa með ugg á slíka þróun, bæði í
Ijósi hins krístna skilnings á hjónabandinu og vegna þeirra
afleiðinga sem hjónaskilnaðir geta haft fyrir fjölskyldumeðlimi
og þá einkum börnin. Þeir þurfa að bindast samtokum um að
snúa þróuninni við og standa vörð um fjölskylduna og hjóna-
bandið.
Það þarf að leggja á sig erfiði og berjast fyrir því að hið nána
samfélag fjölskyldulífsins gangi. Einstaklingarnir eru ólíkir
með mismunandi áhugamál og hagsmuni. Við þurfum að læra
að virða, umbera og elska hvert annað og reynast hvert öðru trú.
Fjölskyldan okkar er eins og bygging sem við erum að reisa allt
lífið. Miklu máli skiptir að hver steinn í byggingunni sé réttur.
Þá skiptir höfuðmáli að grundvöllurinn sé traustur. Annars
koma brestir í bygginguna sem geta leitt til þess að hún hrynur.
Hugum því að grundvellinum og gætum að hvenig við byggjum
upp. Við erum með mikil verðmæti í höndunum.
GJG.
3