Bjarmi - 01.07.1985, Blaðsíða 12

Samvera
Til að rækta þessa þætti, og reynd-
ar marga fleiri, er mikilvægt að
foreldrar gcfi sér tíma með börnum
sínum. Eða eins og eitt sinn var sagt
eitthvað á þessa leið: Ekki er nægilegt
að gefa börnunum tíma sinn í formi
húss, eigna eða peninga að foreldrunum
látnum. Þ.e.a.s. ekki er nægilegt fyrir
þroska barnanna að þau erfi tíma for-
eldranna að foreldrunum látnum,
heldur njóti hans með þeim meðan þau
eru á lífi og börnin hafa þörf fyrir. Hafi
maður ekki tíma til að gefa börnum
sínum t.d. á unga aldri, hvernig er þá
hægt að vænta þess að börnin vilji gefa
foreldrunum tíma sinn t.d. á unglingsár-
unum.
Notaleg stund að kvöldi dags eða á
öðrum tíma, þarsem foreldrarnirsetjast
með börnum sínum, lesa og spjalla,
e.t.v. með kertaljós, sælgæti og gos,
gefur gott tilefni til að viðra við börnin
framangreinda þætti og taka þátt í því sem
þau eru að gera með því að láta þau
segja frá sínum daglegu verkefnum og
áhugamálum. Nota þennan tíma til að
miðla af reynslu foreldra og eiga saman
jákvæða, notalega stund, sem geymist í
minningunni sem jákvæð og góð
reynsla. Á slíkum stundum er upplagt
að hafa og kenna bænir og Guðs orð.
Þannig að reynslan af að umgangast
Guðs orð og bæn, tengist jákvæðri,
skemmtilegri upplifun. Dýrmætterokk-
ur öllum að enda sérhvern dag með bæn
og þakklæti og geta síðan hvílst í
fyrirheitum Guðs.
Auðvelt er að taka stund með hverju
barni fyrir sig eða enda daginn með
sameiginlegri bæn. En slík stund verður
að vera í samræmi við venjur og viðhorf
foreldranna. Trúarlíf inni á heimilinu
verður að vera í samræmi við það
trúarlíf, sem börnin sjá hjá foreldrunum
utan veggja heimilisins í daglega lífinu.
Samanber það sem áður er sagt um að
það sem ég er hrópar svo hátt, að það
sem ég segi heyrist ekki.
Breyttar fjölskyldur
Þó svo æskilegast sé að börnin vaxi
upp hjá báðum foreldrum, þá getur
margt gert það að verkum, að svo er
ekki. Þær aðstæður geta komið upp, að
leiðir foreldra skilja. En þau eru áfram
foreldrar barna sinna og bera áfram
sameiginlega ábyrgð, ef annað foreldrið
er þá ekki látið. En þá reynir oft meira
á samheldni og samkvæmni beggja for-
eldra. Það getur oft verið freistandi að
fá barnið í bandalag með sér gegn hinu
foreldrinu. Þá er mikilvægt að geta rætt
opinskátt hvort við annað unt það sem
barninu er fyrir bestu, þó það sé oft
erfitt.
Foreldrar hefja oft nýja sambúð og
eignast ný börn, bæði sín eigin og börn
nýs maka. Þetta gerir nýjar og auknar
kröfur, sem mikilvægt er að vera sér
meðvitaður um. Ekki er alltaf augljóst
hvernig rétt sé að bregðast við ýmsum
aðstæðum í lífinu. En þá er sjálfsagt að
hafa í huga, að maðurinn er ekki
framleiddur með ævilangri ábyrgð um
að vera fullkominn, hvorki sem inaður
eða foreldri. Manni getur skjátlast og
maður hefur leyfi til þess að segja: „Nú
get ég ekki meira, nú þarf ég hjálp."
Það er engin skömm eða niðurlæging að
leita hjálpar og stuðnings. Þvert á móti,
þá er það oft merki um það, að maður
er reiðubúinn og fær um að takast á við
þau verkefni, sem manni finnast um
inegn. Hægt er að leita hjálpar hjá
trúföstum vinum, en ekki síður hjá
fólki, sem hefur lært og hlotið þjálfun í
að leiðbeina fólki í tilfinningalegum
erfiðleikum. Má þar nefna til presta,
félagsráðgjafa, sálfræðinga, sálfræði-
dejldir skóla, félagsmálastofnanir og
geðdeildir sjúkrahúsanna.
Sjúk böm - barnleysi
Ekki eignast allir foreldrar heilbrigð
börn. Sjúkdómar og fötlun getur hitt
hvern sem er. Að eignast sjúkt eða
fatlað barn gerir oft meiri kröfur til
foreldra um samheldni, traust, gagn-
kvæma virðingu og opin tjáskipti. Þetta
gildir einnig um þau tilfelli þar sem
barnleysi er til staðar. Ekki geta allir
eignast börn. En á lífsleiðinni hittuni
við marga, sem við getum verið með í
að skapa skjól innan veggja heimilis
okkar. Það getur bæði verið um það að
ræða að taka börn í fóstur, en það er
ekki síður mikilvægt að vera barnlaus
frænka og frændi eða þá að vera öðrum
fullorðnum „fjölskylda". Opna heimili
sitt fyrir þeim sem eru einir og eiga enga
að. Það er reyndar líka mikilvægt þar
sem börn eru í fjölskyldum, að þau finm
að heimili þcirra standi opið gagnvart
náunganum, sem á erfitt, á sama tíma
og heimilið er þeirra griðastaður þar
sem þau eiga sinn tíma, næði og frið.
Innan fjölskyldunnar njótum við ör-
yggis, umhyggju, kærleika og virðingar
og lærum að elska hvert annað og
náunga okkar minnug orða Jesú: „Elsk-
ið hver annan á sama hátt og ég hefi
elskað yður.“
12