Bjarmi - 01.09.1985, Page 10

flokka en þeir eru næstum allir músl-
imar. f norð-vesturhluta landsins er
ástandið svipað. Túrkana, Sambúru
og Pókotmenn eru enn í hópi þeirra
þjóðflokka sem ekki hefur náðst til
nema að litlu eða engu leyti. Nýlendu-
yfirvöldin leyfðu ekki kristniboð í
héruðum sem lágu að Úganda og
Eþíópíu vegna ættlfokkaóeirða og
landamæradeilna. Nú eru þessi svæði
opin fyrir kristniboði.
Aldrei fengið
tækifæríð...
Neyð þessara gleymdu þjóðflokka
er mesta neyð á jörðu. Þeir hafa
aldrei hafnað fagnaðarerindinu,
aldrei snúið baki við Jesú. Þar sem
þeir búa eru engar kristnar kirkjur
þar sem fagnaðarerindið er boðað og
sakramentin höfð um hönd. Þeir hafa
enga möguleika á að frelsast því að
eini boðskapurinn sem getur frelsað
synduga menn hefur ekki enn verið
fluttur á þeirra máli.
Stórt og krefjandi
hlutverk
Þessir gleymdu þjóðflokkar eru ein-
hver mesta hvatning kristinnar kirkju
nú á dögum. En um leið er þetta mjög
krefjandi verkefni. Sá sem ætlar að
starfa á meðal slíks þjóðflokks verður
að vera tilbúinn að læra nýtt og e.t.v.
erfitt tungumál, setjast að á framandi
stað, setja sig inn í menningu og
hugsunarhátt sem er gjörólíkur hans
eigin og hefja það erfiða verkefni að
lifa með þessu fólki til að öðlast traust
þess. Kristniboðinn þarf sífellt að
leita eftir leiðum til að gera fagnaðar-
erindið skiljanlegt í menningarheimi
sem er e.t.v. án ýmissa grundvallar-
hugtaka sem hann þarf að koma til
skila. Hér er þörf á fólki sem
sérstaklega er þjálfað til slíkrar þjón-
ustu og er tilbúið að helga líf sitt jjjóð
og menningu sem þekkir ekki boð-
skapinn um Jesúm.
„Gjörið allar þjóðir að lærisvein-
um!“ Þetta voru síðustu orð Jesú.
Hver þjóðflokkur og þjóðarbrot er
innifalið í hjálpræðisáætlun Guðs.
Tækifæri þeirra til frelsunar er háð
því að einhver flytji þeim fagnaðarer-
indið í búningi sem þeim er skiljanleg-
ur. Það er hlutverk kristniboðsins.
(Credo)
Ragnar Gunnarsson:
Farið
og kennið...
Kagnar Gunnarsson, kristinboði.
Seint verður næg áhersla lögð á það
hve uppfræðslan er mikilvægur þáttur
í því að „gera menn að lærisveinum."
Peter Cotterell, einn af fremstu
kristniboðsfræðingum Breta og áður
kristinboði í Eþíópíu í um 20 ár,
hefur skrifað bók sem heitir „Lifandi
kirkja" (Church Alive). Einn kaflinn
fjallar um það að gera menn að
lærisveinum og hefst hann með þess-
um orðum: „Of mikið er um að
boðuninni ljúki við afturhvarf". Með
því á hann við að oft er unnið ötullega
að því að leiða menn til trúar á Jesúm
Krist, en svo gleymist að fylgja starf-
inu eftir og gera þá að lærisveinum
með því að kenna þeim. Afleiðingin
er sú að margir falla frá þar sem þeir
hafa enga rótfestu (sbr. Lúk. 8:13).
Hvernig staðið er að uppfræðslu
innan kristins samfélags er því lykill-
inn að vexti og viðgangi þess um
ókomin ár. Þetta á alls staðar við og
ekki síst úti á kristniboðsakrinum,
þar sem þekking fólks á kristindómin-
um er víða mjög takmörkuð. Ýmsa
fýsir e.t.v. að vita hvað við gerum í
Cheparería, eða Pókot í því að gera
fólk að lærisveinum með því að kenna
því. Hér skal því reynt að gera grein
fyrir því helsta sem við leggjum
áherslu á í starfi okkar.
Skíríð þá
Enginn er skírður eða fermdur
nema hann hafi fyrst gengið á skírnar-
og/eða fermingarnámskeið. Þar á sér
stað grundvallarfræðsla í því til hvaða
Þátttakendur á biblíunámskeiðl sem haldið var á stöðinni í Cheparería í nóvember a
síðasta ári.
10