Bjarmi - 01.09.1985, Page 14

Kristjana I. Svavarsdóttir
Pá fór að
birta
Kristjana I. Svavarsdóttir er hús-
móðir og skrifstofúmaður og
starfar ■ KI UK á Akureyri.
Jesús segir: „Ég er Ijós heimsins.
Hver sem fylgir mér, mun ekki ganga
í myrkrinu heldur hafa Ijós lífsins. “
Þessi orð eru mér sérlega kær. Og
þau eru mér minnisstæð á sérstakan
hátt vegna þess að þau voru mér
„gefin“ þegar ég gekk í KFUK fyrir
meira en 20 árum.
Það var búið að orða það við mig
nokkuð oft, án árangurs, að koma í
þetta félag. Ég taldi mér trú um að ég
hefði svo mikið að gera og í svo
mörgu að snúast að ég hefði lítinn
tíma til þess að sinna félagsstarfi.
En að lokum varð mér ljóst, að
KFUK var ekki venjulegt félag. Það
var meira. Það var samfélag sem ég
átti heima í og hafði þörf fyrir. Ég
þarfnaðist félagsins miklu fremur en
félagið þarfnaðist mín. Og afstaða
okkar til Guðs er e.t.v. ekki ósvipuð.
Við álítum að hann þarfnist okkar en
gleymum svo oft að það eru fyrst og
fremst við sem þörfnumst hans. En
okkur er þetta ekki alltaf ljóst.
Ég var búin að Iifa nokkuð lengi í
þeirri trú, að það væri aðeins Guð
sem þyrfti á mér að halda. Ég vissi að
hann var til og ef eitthvað var Ieiðin-
legt eða sorglegt, eða þá að ég var
hrædd, þá var gott að vita af Guði og
jafnvel biðja til hans. En annars gat
ég hjálpað mér sjálf, fannst mér.
Ég bað bænirnar mínar á kvöldin
eins og ég hafði lært sem barn en ég
bað vélrænt og af skyldurækni en ekki
af reglulegri þörf. Mér leið hvorki vel
né illa en ég sá enga sérstaka þörf fyrir
breytingu. Þetta var svo sem bærilegt
eins og það var.
Þannig var afstaða mín um það
leyti sem ég fór að fara á fundi í yngri
deildinni í KFUK og á samkomur. Á
þessum stöðum heyrði ég Guðs orð
sem talaði til mín á þann veg að ég sá
og fann að ekki var allt eins og það
átti að vera í mínu lífi. Guðs orð
talaði til mín og dæmdi mig.
Og ég tók Biblíuna og fór að lesa.
Og smátt og smátt sá ég og fann að ég
hafði gengið í myrkri, verið blind.
En nú fannst mér vera að birta. En
það var ekki sársaukalaust því að
ljósið frá Guðs orði opinberaði syndir
mínar. Það var óskaplegt að sjá þær
allar í sinni réttu stærð, í ljósinu frá
Guði. Og þá var gott að vita um hann
sem hafði gefið sjálfan sig í dauðann
fyrir mig og syndir mína. Ég fékk að
reyna það, að blóð Jesú, Guðs sonar,
hreinsar af allri synd.
Þegar mér varð þetta ljóst þá
virkilega þarfnaðist ég þess að biðja,
ekki vélrænt og af skyldurækni, held-
ur þörf. Ég þekkti líka fyrirheitið um
bænheyrslu þeim til handa sem biðja
um fyrirgefningu og iðrast. Og ég
treysti þessu fyrirheiti.
En þetta gerist ekki í eitt skipti fyrir
öll. Aftur og aftur verð ég að koma
fram fyrir Guð og biðja um fyrirgefn-
ingu. Ég get tekið undir með Páli þar
sem hann segir: „Það illa, sem ég ekki
vil, geri ég, en það góða, sem ég vil,
geri ég ekki.“
En ég veit að Jesús Kristur er í gær
og í dag sá sami og um aldir. Hann
fyrirgefur syndir nú eins og þá, því
megum við treysta.
Geta mín til að vitna um mína
veiku trú er lítil, en orðin: „Allt
megna ég fyrir hjálp hans, sem mig
styrkan gjörir,“ eru uppörvandi og
hjálpa mér að koma þessum orðum á
blað. Og ég veit, að við eigum ekki að
þegja.
Okkur hafa hlotnast stórkostlegir
hlutir og við eigum að segja öðrum
frá. Við myndum ekki þegja um það
ef t.d. forsetinn kæmi í heimsókn til
okkar. Ætli við værum ekki dálítið
upp með okkur og hreykin? Jú»
sjálfsagt, en hvað gerðist ekki með
okkur sem eigum trúna á Jesúm
Krist? Kom þá ekki sonur Guðs,
Jesús sjálfur, og vildi taka sér bústað
í hjörtum okkar? Þetta var það sem
gerðist og við eigum að vera hreykin
en eigum ekki að þegja um þá stór-
kostlegu hluti sem okkur hafa verið
gefnir.
Að lokum eitt vers úr Fyrra Tímó-
teusarbréfi 1. kafla og 15. vesti: „Það
orð er satt og í alla staði þess vert að
við því sé tekið að Kristur Jesús kom
í heiminn til að frelsa synduga menn
og er ég þeirra fremstur."
nOREGUR:
Kristileg fréttastofa
Kristllega fréttastofan í Noregl,
KPK, er orðin 70 ára. Hún sendlr
vikulega efni til 89 dagblaða og kristi-
iegra rita. og 189 safnaðarblöð fá
fréttir frá henni einu sinni í mánuði.
Eigendur stofnunarinnar eru 25
kristileg samtök.
Meginsjónarmið KPK er að efnið
sem hún sendir frá sér sé jákvætt og
uppbyggilegt. Fréttastofan er ekki
„fréttafulltrúi" trúaða fólksins í land-
inu heldur einmitt fréttastofa. Hún
tekur fyrir ýmis efni sem eru á dag-
skrá og fjallar um þau að hætti frétta-
manna, bæði í grelnum og viðtölum:
Fréttir af vettvangi kristilegs starfs.
hugmyndir og hugsjónir. mannlíf
o.s.frv. KPK vlll lita á sérhvert mái sem
hún ræðir um frá kristilegu sjónar-
miðl.
Eigendur fréttastofunnar eru allir
innan þjóðkirhjunnar en lútherska
frikirkjan er einnig meðeigandi. Sam-
tókin standa sjálf undir kostnaðinum
af rekstri fréttastofunnar og þeir sem
fá sent efni greiða gjald fyrir. „Rit-
stjórar" KPK eru Aud og Asbjörn
Kvalbein.
14