Bjarmi - 01.09.1985, Blaðsíða 19
Krístin
boðun
Dagana milli jóla og nýárs mun
kristilegt mót sem haldið verður í
Menntaskólanum við Hamrahlíð,
tengjast umheiminum á sérstakan
hátt með hjálp tækninnar. Þessa
daga verða haldnar kristilegar ráð-
stefnur víðsvegar um heim og
tengjast þær með beinum sjón-
varpsútsendingum um gervihnetti.
Það er kristilega stúdentahreyf-
ingin „Campus Crusade for
Christ“, sem stendur á bak við
þessar ráðstefnur, en kirkjur og
kristileg félög víðs vegar um heim
sjá um framkvæmd og undirbúning
í sínu heimalandi. Mót þessi eða
ráðstefnur bera heitið “EXPLO
’85.“
Markmiðið með Explo ’85 er að
safna fólki um allan heim um það
sameiginlega verkefni að flytja
öllum þjóðum fagnaðarerindið um
Krist.
Mótið hér verður haldið dagana
28.-31. desember 1985. Skipulögð
verða morgunnámskeið þar sem
fram fer þjálfun og uppbygging til
kristilegs starfs. Síðdegis fylgjast
menn sameiginlega með kristilegri
dagskrá um gervihnött, þar sem
þekktir ræðumenn, m.a. Billy
Graham koma fram, og sjónvarp-
að verður beint frá hliðstæðum
ráðstefnum víðs vegar um heim. Á
kvöldin verða síðan almennar
samkomur.
Það er þjóðkirkjan og ýmis
kristileg félög og söfnuðir sem
annast undirbúning að Explo ’85
hér á landi.
um gervíhnött tU
íslands
Fallegt skip nægir ekki
Gamall hvalfangari gerði það fyrir
vin sinn að fara með honum og hlusta
á mælskan predikara.
.Þegar þeir komu út úr kirkjunni að
lokinni guðsþjónustunni, sagði vinur-
■nn: „Jæja, Jóhannes, var þetta ekki
Prýðisgóð predikun?“.
„Jú, skipið var svo sem ágætt, það
flaut vel á sjónum. Möstrin voru
nákvæmlega eins og vera bar, og
ekkert var athugavert við rá og reiða.
Seglin þöndust vel. En - ég sá enga
hvalabyssu á skipinu.
Þegar skip er á hvalveiðum, skiptir
auðvitað mestu máli að ná í hval. En
hvalurinn kemur ekki til okkar, þó að
við séum á fallegu skipi. Við verðum
að leita hann uppi og veiða hann.
Nú virðist mér predikari vera hvalfang-
ari. Hann er ekki sendur af stað til að
sigla um í hvalatorfunni, heldur til að
veiða.
Jesús sagði við lærisveinana: „Ég
mun gera yður að mannaveiðurum“.
Hversu marga predikara eins og þann,
sem við vorum að hlusta á, heldur þú
að þurfi til að vekja syndara af svefni,
svo að hann fari að hrópa: „Hvað á ég
að gera til þess að verða hólpinn?““
„En heyrðu mig nú, Jóhannes, nú
á dögum vilja menn ekki láta veiða
sig. Hins vegar vilja þeir heyra fjallað
um sannleikann á gáfulegan hátt.
Fólki líkar einmitt vel að hlusta á
slíkar vangaveltur, lifandi líkingar og
sögur, sem presturinn leyfði okkur að
njóta með sér í dag. Sástu ekki, hve
fólk sperrti eyrun? Það er ekki lítils
virði að geta safnað saman svona
stórum hópi manna, sem fær þá að
heyra fagnaðarboðskapinn."
„Það fær að heyra um fagnaðarboð-
skapinn, áttu líklega við. Ég hef
ekkert við vangaveltur prestsins að
athuga né heldur lifandi myndir hans
og dæmi. Það er eins og ég sagði:
Skipið var ágætt. En mistökin voru
þessi:
Þegar hann var kominn út á miðin
og hvalirnir blésu allt í kringum hann,
þá kallaði hann ekki skipshöfnina til
að veiða hvalina, heldur hneigði sig
kurteislega og sagði:
„Það er gleðilegt að sjá, hve margir
hvalir eru hér í dag. Ég vona, að þið
dáist að skipinu mínu og viljið líka
koma og blása í kringum það á næstu
ferð okkar.“
Heldur þú, að útgerðin hafi áhuga
á að láta þennan skipstjóra fara aðra
ferð á hvalamiðin í norðurhöfum?“.
19