Bjarmi - 01.10.1985, Blaðsíða 7

fyrirgefningu syndanna hjá kærleiks-
ríkum Guði.
Trúin skal bera „ávöxt í öllu góðu
verki“ (Fil. 1:10). Við skulum hafa
það hugfast í allri boðun, líka meðal
barna, að „ávextirnir“ eru ekki til að
þóknast Guði, heldur eru þeir andsvar
okkar við miskunn og gæsku Guðs
sem viðurkennir okkur eins og við
erum; elskar syndarann en hatar synd-
ina.
Gamall boðskapur - böm
nútímans
Meginverkefni kristinnar boðunar
í dag er að flytja gamlan boðskap,
sem ákvarðaðist af atburðum í þjóðfé-
•agi sem okkur nútímafólki er fjarlæg-
ur, inn í aðstæður sem voru ekki til
staðar þegar boðskapurinn var
skráður. Verkefnið er að skapa brú
milli fortíðar (boðskapar Biblíunnar)
og nútíðar (líf barna í dag). Hvernig
geta börn skilið og tileinkað sér
boðskap sem skráður er af fólki sem
bjó við aðrar þjóðfélagsaðstæður og
lifði í voninni um Messías? Barn í dag
þekkir ekki til þeirra væntinga sem
felast í orðinu Messías og þess vegna
verður að nota ný orð til að koma
merkingu messíasarorðsins til skila.
Til að börn tileinki sér boðskap, játist
honum, trúi, þarf hann að vera merk-
ingarbær fyrir þeim. Forsenda þess er
að þau skilji inntak þeirra orða sem
mynda skilaboð. Skilningur barna
ræðst m.a. af tvennu, en mjög erfitt
er þó að gera algjöran greinarmun þar
á milli. Það er þroski þeirra og
reynsla. Til þess að börn geti tileinkað
sér boðskap verður að flytja hann á
þann hátt að þroski þeirra hamli ekki
skilningi og eins að hann fái hljóm-
grunn í reynslu þeirra.
Þroski
„Þegar ég var barn, talaði ég
eins og barn, hugsaði eins og barn
og ályktaði eins og barn“ (l.Kor.
13:11).
Barnsárunum heyrir til öðruvísi
hugsun en fullorðinsárum, en hugsun
barnsins er samt fullgild. Barnshugs-
unin hæfir barninu og er því gefin af
Guði. Það skiptir því máli í boðun
Guðs orðs að skilja hugsun barna, því
forsenda þess að þau skilji er að
hugsun þeirra greini merkingu orð-.
anna, tungutak orðræðunnar. Ást er
t.d. eitthvað áþreifanlegt fyrir
börnin, t.d. að leiðast, kyssast, snerta,
en ást sem tilfinningaleg, gagnkvæm,
jákvæð tengsl milli karls og konu er
utan þess sem ég held að börn geti
skilið vitrænt og tjáð þannig. Hins
vegar finnst mér líklegt að ef börn
upplifa kærleiksrík tengsl milli for-
eldra sinna eða við þá, þá skilji þau
merkingu framangreindrar skilgrein-
ingar á ást, þó svo að þau geti ekki
tjáð það með þeim orðum sem við
fullorðnir notum.
Eg álít að það skipti miklu máli að
flókin hugtök (t.d. synd, frelsi) séu
útskýrð á sem áþreifanlegastan hátt
og notuð dæmi sem gætu tengst dag-
legu lífi barna. Þá eru líkur á skilningi
hvað mestar, mannlega talað. Eins er
ástæða að varast að nota margræð orð
nema að útskýra þau í hverju tilviki.
Einfalt dæmi um misskilning barna á
orðum heyrði ég einu sinni hjá
kennara. Hann hafði verið að kenna
kvæði og bað börnin að skrifa það í
vinnubók og myndskreyta. Kennar-
inn gekk á milli barnanna og tók eftir
að eitt þcirra var að teikna fuglsunga
við kvæðið. Spurði hann barnið hvers
vegna það teiknaði unga við kvæðið.
Svaraði barnið þá: „Ungum er það
allra best...“ Kennarinn hafði verið
að kenna heilræðavísur Hallgríms
Péturssonar.
Reynsla
Öllu meira vandamál í kristinni
boðun er mismunandi reynsla, lífs-
Bodun í kristilegu bamastarfl lýtur
að því að koma skilaboðum til bama
— fagnaðarerindinu um Krist.
að þau em elskuð af Guði og geti
verið böm hans fyrir skím og trú.
7