Bjarmi - 01.10.1995, Side 6

AÐALGREIN
/
/ margvíslegum samskiptum er stundum
þœgilegast aðfara á svig við sannleikann til
þess að gera eigin hlut betri en þá er mikil
hætta á aðfestast í neti lyginnar og ganga
óheiðarleikanum á hönd.
hvorki beint né óbeint, hvorki með orðunum né
þögninni, hagræða ekki sannleikanum á neinn hátt í
eigin þágu því það verður alltaf á kostnað annarra.
í margvíslegum samskiptum er stundum þægileg-
ast að fara á svig við sannleikann til þess að gera
eigin hlut betri en þá er mikil hætta á að festast í neti
lyginnar og ganga óheiðarleikanum á hönd.
Biblían og hei&arleikinn
Samkvæmt orðalykli að Biblíunni koma orðin
heiðarleiki og heiðarleg(ur) aldrei fyrir í Heilagri
ritningu. Þetta er einkum athyglisvert vegna þess að
Biblían fjallar mikið og víða um heiðarleika.
I spámannaritum GT er drjúgur hluti dóms-
boðskapar spámannanna tengdur óheiðarleika í ein-
hverri mynd. Þar eru ýmsar lýsingar á því hvernig
menn misnota aðstöðu sína til að hagnast á kostnað
þeirra sem verr eru settir og hagræða sannleikanum í
því skyni að komast sjálfir auðveldlegar frá hlut-
unum.
Frásagan um Davíð og Batsebu í II. Samúelsbók
11-12 er skýrt dæmi um það að óheiðarleiki er and-
styggð í augum Guðs en hann þráir heiðarleika.
Davíð girnist konu annars manns og breytir óheiðar-
lega er hann misnotar aðstöðu sína til þess að koma
eiginmanninum fyrir kattarnef og komast yfir kon-
una. Spámaður Drottins gerir Davíð grein fyrir synd
hans og Davíð tekur út refsingu en kemur fram fyrir
Guð í heiðarleika og er endurreistur.
Frásagan um Ananías og Saffíru í Post. 5:1-11 er
einnig um skelfilegar afleiðingar óheiðarleika. Þau
hjónin vilja sýnast betri og fórnfúsari en þau eru í
raun en geta ekki blekkt Anda Guðs. Óheilindi
hjónanna og iðrunarleysi kostar þau lífið.
Heilindi eiga að einkenna hvern kristinn mann. I
Efes. 6:5-8 erum við hvött til að vinna öll störf eins
og Drottinn ætti í hlut en ekki menn, ekki með
augnaþjónustu (sýndarmennsku) þess sem vill
komast auðveldlega frá hlutunum, heldur vera
gegnheil í öllum störfum okkar.
Heibarleiki í samtímanum
í 15. Davíðssálmi segir á þessa leið:
Drottinn, hver fær að gista í tjaldi þínu,
hver fær að búa á fjallinu þínu helga?
Sá er sver sér í mein og bregður eigi af,
sá er eigi lánar fé sitt með okri
og eigi þiggur mútur gegn
saklausum -
sá er þetta gjörir mun eigi haggast
um aldur.
Þarna eru fyrirheit eilífa lífsins
tengd heiðarlegri breytni. Annars
vegar meðferð fjármuna og hins vegar
því að standa við orð sín - jafnvel þótt
það kosti óþægindi.
Orð skulu standa, var sagt.
Því miður er það frekar undantekning en
regla í upplausn samtímans að hægt sé að
treysta munnlegum loforðum og pappírs-
lausum skuldbindingum.
Blekið í skriflegum samningum er oft
varla þornað fyrr en farið er að hártoga þá og túlka
út og suður - í þeim tilgangi að komast hjá að standa
við það sem lofað var í upphafi.
Það leiðir til þess að einhver annar lendir í óþægi-
legri aðstöðu og er þess vegna óverjandi frá sjónar-
miði kristinnar siðfræði.
6