Bjarmi - 01.10.1995, Síða 30
SJÓNARHORN
Skúli Svavarsson
Erum vib
að missa fótanna?
Skúli Svavarsson,
formaöur Sambands
íslenskra
kristniboösfélaga.
Nú eru bráðum þúsund ár frá kristnitökunni
á íslandi. Undirbúningur er hafinn til þess
að fagna þessum tímamótum. Kristinn
siður og kristin menning hefur mótað þjóðlíf á
Islandi mestallan þann tíma sem landið hefur verið í
byggð. Þetta er ómetanleg blessun fyrir okkur.
Landið er harðbýlt og oft var erfitt og þröngt í búi
hjá forfeðrum okkar. Guðstrúin veitti huggun og
traust á erfiðum tímum.
Menn þekktu Drottin sinn og
frelsara og leituðu til hans.
Nokkrar spurningar hafa
leitað á mig í sambandi við
kristnitökuafmælið. Nú
þegar þúsund ár eru liðin frá
kristnitökunni, erum við þá
enn að vaxa í náð og þekk-
ingu á frelsara okkar og
Drottni? Eru kristin lífs-
viðhorf í hávegum höfð? Er
Biblían grundvöllur lífs-
viðhorfa í þjóðfélagi okkar
þúsund árum frá kristnitöku?
Hvað höfum við gert við
hinn kristna arf? Erum við
að kasta frá okkur því sem
forfeður okkar tóku á móti
og litu á sem dýrmætan fjársjóð sem dugði þeim
best?
Það er því miður ekki oft spurt hvað Biblían segir
þegar ákvarðanir eru teknar og jafnvel þótt menn
viti hvað þar stendur sjáum við aftur og aftur að
önnur leið er valin. Það er löglegt á Islandi að deyða
líf í móðurkviði. Helgi hjónabandsins er litils virt og
svokallað frálst kynlíf í hávegum haft. Samkyn-
hneigð er talin eðlilegt lífsform. Þjófnaðir, svik og
ofbeldi eykst. Guðsótti og góðir siðir eru fótum
troðnir.
Kona í Rússlandi sagði fyrir nokkrum árum: „Þeir
hafa tekið Guð minn frá mér.“ Hún var full örvænt-
ingar því henni fannst hún hafa misst fótanna,
grundvellinum hafði verið kippt undan henni.
Þar sem guðsóttinn dvínar er ekki von á góðu því
óvinur Guðs fyllir tómarúmið sem myndast við það
með því sem hans er. Þegar Guð hverfur úr myndinni
missir maðurinn sjónar á vegi Guðs. Þá magnast
siðleysi og spilling, kærleikurinn dvínar og félags-
leg vandamál aukast. I fyrsta Sálminum stendur:
„Vegur óguðlegra endar í vegleysu." Án Guðs er
ekkert öruggt að byggja á.
Hvað er til ráða? Það verður að boða Guðs orð
óskorað og hvika hvergi frá því þótt orðið samræm-
ist ekki alltaf kröfum tíðarandans. Hugsanagangur
hins óguðlega heims á ekki samleið með Guði.
Hvorki Jesús né postularnir létu tíðarandann hafa
áhrif á það sem þeir sögðu. Þeir boðuðu sann-
leikann. Hann er það sem allir þurfa að heyra. Það
er eimitt sannleikurinn sem Guðs orð llytur. Jesús
sagði þegar hann bað fyrir lærisveinum sínum:
„Helga þá í sannleikanum. Þitt orð er sannleikur“
(Jóh. 17,17). Oft er sannleikurinn óvæginn og
óþægilegur að hlusta á en hann er engu að síður það
sem allt veltur á. Að sniðganga sannleikann hefur
alltaf alvarlegar afleiðingar bæði fyrir þann sem fær
rangar upplýsingar og þann sem gefur þær.
Það er hægt að sniðganga sannleikann á marga
vegu. Einn er sá að „burtskýra" það sem stendur í
Guðs orði og túlka þannig að flestum líki vel og séu
rólegir með að lifa í syndinni.
Ég las nýlega frásögn úr kristinfræðitíma í skóla
einum. Kennarinn var að útskýra fyrir nemendunum
texta sem erfitt var að samræma ríkjandi hugsana-
gangi. Hann endurtók í sífellu: „Guð meinti þetta
ekki eins og það stendur hérna í Biblíunni.11 Þá rétti
lítill drengur upp höndina og spurði. „Já, en ef Guð
meinti ekki það sem hann hefur sagt, hvers vegna
30
J