Bjarmi - 01.04.1996, Blaðsíða 25

VIÐTAL
Loks eru það bandarísku hjónin Jill og Stuart Brisco. Jill
lætur mjög til sín taka meðal kvenna og er einnig atkvæða-
mikil í hópi æskufólks. Maður hennar er prestur og jafn-
framt prédikari og fræðari. Hann og Gaetano frá Ítalíu hafa
boðað fagnaðarerindið víða um heim.
Þeir sem önnuðust fræðsluna töluðu bæði um trú og
siðgæði og að sjálfsögðu um að breiða út boðskapinn um
Jesú Krist. Þeir voru hreinskilnir og opinskáir enda ekki
vanþörf á í þjóðfélagi nútímans." Fjallað var á „Mission
96“ um ýmis athyglisverð efni á valstundum auk fastra
samverustunda og biblíulestra: Vilji Guðs í lífi mínu, ungt
fólk og kynferðismál, kristileg nútímatónlist, afstaðan til
yfirvalda, andleg barátta, hvernig á að biðja, meðferð á
peningum, heimskristniboð og bæn, kristniboð og börnin
o.s.frv.
„Mér varð hugstætt bæði á mótinu og eftir það úr hvaða
jarðvegi unga fólkið á Vesturlöndum er sprottið," segir
Haraldur, „hin veraldlega nútímakynslóð, eins og hún er
oft kölluð. Trúin á vísindin var afar áberandi í byrjun
aldarinnar. Hún leiddi til guðlausrar efnishyggju og til
hennar má rekja vígbúnaðarkapphlaupið og kalda stríðið á
sínum tíma. Tæknin stuðlar að því að þjóðfélagið er orðið
afskaplega flókið. Tíminn þjappast saman. Og í lífi fjöld-
ans fær Guð ekki að komast að. Þetta einkennir ungu
kynslóðina sem er óðum að taka við af eldra fólkinu.
Ég er sannfærður um að Evrópa er kristniboðsakur en
ekki einungis „heiðnu þjóðirnar" sem svo eru kallaðar. Við
þurfum að gera okkur sem besta grein fyrir hugsun og
aðstæðum fólksins, menningu þess, ef við viljum hafa
áhrif á það, leiða því fyrir sjónir hvar það er statt
frá sjónarmiði Guðs og benda því á einu lausnina
sem okkur er gefin, frelsarann Jesú Krist sem dó á
krossi fyrir syndir mannanna og reis upp frá
dauðum.“
Þegar Sigurgeir lítur um öxl er honum ríkt í
huga að í Hollandi hafi hann áttað sig betur en
áður á því hver staða hans sjálfs sem kristins
manns væri. „Ég hlaut endurnýjun í trúnni á þessu
móti. Það er ekki leiðinlegt að vera kristinn. Það
fór ekki heldur fram hjá mér hversu hamrað var á
nauðsyn þess að helga sig útbreiðslu trúarinnar á
Jesú Krist. Á bilinu milli 10. gráðu og 40. gráðu
norðlægrar breiddar á jörðinni (kallað 10/40
glugginn) eru 95 af hundraði allra jarðarbúa sem
hafa ekki heyrt fagnaðarerindið. En einungis fimm
af hverjum hundrað kristniboðum starfa á þessu
svæði.
Ég tek undir með félaga mínum að trúna á Jesú
þarf einnig að boða í Evrópu. Hvergi er
kristindómurinn á jafnhröðu undanhaldi og þar.
En ýmsir leitast við að vekja athygli á Kristi, m.a.
með óhefðbundnum aðferðum. Það var fróðlegt að
kynnast hópum sem vitnuðu með söng og
leikrænni tjáningu úti á götum og torgum í Evrópu. Við
heimsóttum kirkju eina þar sem safnaðarfólk fór inn í
verstu hverfin og reyndi að auðsýna hrjáðu fólki kærleika
og bendaþví ájesú.“
„Kirkjur í öðrum heims-
álfum eflast," segir Haraldur.
„Þær eru í æ ríkara mæli að
senda kristniboða til fjar-
lægra landa. Blökkumenn frá
Afríku koma til Kína o.s.frv.
Heimurinn er orðinn svo
lítill. Kristniboðið verður
hlutverk kristinna manna af
öllum kynþáltum.11
,Já,“ segir Sigurgeir og vitnar til kristniboðsskipunar-
innar í niðurlagi Markúsarguðspjall. „Allir eru kallaðir til
að vinna að kristniboði. Ábyrgð hvílir á okkur.“
„En stærsti kristniboðsvettvangurinn er í hversdags-
lífinu," segir Haraldur. „ Það er mín reynsla." —
Það er gleðilegt þegar trúaðir æskumenn verða gagn-
teknir af hinu mikla verkefni sem frelsarinn fól lærisvein-
um sínum, að vitna um hann i daglega lífinu — og fara
með fagnaðarerindið allt til ystu endimarka jarðarinnar.
Framtíð kristniboðsins er komin undir þvi að unga
kynslóðin taki upp merkið og sláist í för með honum sem
„fer með oss í óslitinni sigurför" (2. Kor. 2,14).
B.A.
Þaö fór vel á meö unga
fólkinu í Utrecht. Á
myndinni sjáum viö m.a.
Harald Guöjónsson
lengst til hægri.
25