Bjarmi - 01.02.1997, Page 12
að þekkingu og allri dóm-
greind svo að_______geti
metið þá hluti rétt, sem máli
skipta og_____ sé hrein(n)
og ámælislaus til dags
Krists...“
Það er sannarlega er ekki
vanþörf á að biðja þessarar
bænar nú á dögum mikilla
þjóðfélagsbreytinga og um-
róts á öllum sviðum. Kær-
leiksleysi og óeining vegna
mismunandi uppeldis kyn-
slóðanna og skortur á hæfl-
leika til að greina aðalatriði
frá aukaatriðum, form frá
innihaldi, ætti að knýja okkur á knén til
að biðja þessa bæn. Páll bað í bréfum
sínum fyrir hinum kristnu að þeir fengju
við andleg öíl sem okkur er hlíft við að
sjá með augum okkar og reyna að lama
úthald okkar í bæninni. Nú á tímum
tölvu- og tæknialdar getum við aflað
okkur upplýsinga og framkvæmt fljótt
með því einu að styðja á takka í tölv-
unni, lyfta upp símtóli o.m.íl.
Afrikumaðurinn hefur alltaf nógan
tíma og ró til að bíða. Við ölumst upp í
því að hafa aldrei nógan tíma og verða
óþolinmóð og stressuð þegar allt gengur
ekki nógu hratt fyrir sig. Þess vegna
verður æ erfiðara að bíða eftir bæna-
svari Guðs með þolinmæði þess sem
treystir Guði algjörlega. Hallesby bendir
á að Guð gefur „örlátlega og átölulaust"
(Jak. 1,5). Guð virðist þegja og gleyma að
svara en „þessi framkoma, sem okkur
virðist oft undarleg og óskiljanleg, stjóm-
orður og gagnorður í fyrirbæn eins og í
öðru starfi þegar fólk hefur lítinn tíma.
Þá geta fleiri beðið fyrir því sama og
íleiri bænarefnum. Svo em til einstakl-
ingar sem eru sérstaklega fráteknir til
fyrirbænarþjónustu.
Bænarhermenn
Biblían, kirkjusagan og samtiminn geyma
frásögur af bænarhermönnum Guðs.
Samúel spámaður sagði við ísraelsmenn
á örlagastund: „Fjarri sé það mér að
syndga á móti Drottni með því að hætta að
biðja fyrir yður“ (1. Sam. 12,23). Pókot-
konan María í Kongelai í Kenýu, sagði
stundum þegar við báðum fyrir sjúkum:
„Bænin og meðulin, Valdís, það saman
blessar Guð og notar!“ Ingunn Gísla-
dóttir kristniboði var mikil bænakona.
Við ölumst upp í pví að hafa aldrei nógan tíma og verða ópolinmóð
og stressuð pegar allt gengur ekki nógu hrattfyrir sig. Þess vegna
verður æ erfiðara að bíða eftir bænasvari Guðs með polinmæði
pess sem treystir Guði algjörlega.
að þekkja Guð og vilja hans, vonina,
arfleifðina, mátt Guðs og kraft, rótfestu,
skilning á kærleika Krists, sameiningu í
kærleika og uppörvun o.m.fl.
Páll bað líka um fyrirbæn fyrir sér, t.d.
í Kól. 4,33-34: „Biðjið jafnframt fyrir
oss, að Guð opni oss dyr fyrir orðið ... að
ég megi birta hann eins og mér ber að
tala.“
Bænastarf - bænabarátta
Margar lærdómsrikar bækur hafa verið
ritaðar um bænina með mismunandi
áhersluþáttum. Ein þeirra er á íslensku,
Úr heimi bænarinnar eftir Ole Hallesby. í
henni segir svo: „Sú bæn, sem er okkur
erflðust og kostar okkur mesta baráttu,
er hin stöðuga bæn, sem við biðjum án
þess að þreytast og höldum áfram að
biðja þangað til bænheyrslan kemur ...
Andinn fær engan okkar til þess að taka
upp þetta bænarstarf ... nema hann fái
okkur til þess að taka upp bænarbarátt-
una.“
Baráttan er við eigingimi og annað í
syndugu eðli okkar. En hún er einnig
ast af kærleika hans, sem er svo mikill,
að hann óskar ekki aðeins að gefa okk-
ur það, sem við biðjum um, heldur miklu
meira. Eins og Lúther segir: Við biðj-
um um silfur, en Guð gefur okkur oft
gull í staðinn."
Sambæn
Orð Guðs gefur okkur öllum mörg fyrir-
heit um bænheyrslu nema við biðjum
gegn vilja hans. Sérstök fyrirheit em um
bænheyrslu við einhuga bæn tveggja
eða fleiri (Matt. 18,19). Við sjáum í
Postulasögunni hvernig hinir fyrstu
kristnu vom samhuga í bæn á eríiðleika-
tímum.
Kristniboðshópar og aðrir samfélags-
hópar em yfirleitt alltaf fyrirbænarhóp-
ar. Bænaþrennur eru sambænahópar
þriggja einstaklinga. Bænakeðjur eru
líka fyrirbænarstarf þar sem fyrirbænar-
efni em símsend frá einum þátttakanda
til annars þannig að biýn bænarefni fái
skjóta fyrirbæn margra svo að segja
samtímis. Ýmis önnur form sambænar
em líka til. Það má læra að vera stutt-
Hún sagði iðulega: „Heyrðu, eigum við
ekki að biðja áður en við fáum okkur
kaffi?“ Það var henni jafnsjálfsagt að
biðja fyrir mönnum og málefnum og að
anda.
Roskinn trúbróðir í Ameríku sagði við
okkur þegar við kvöddumst: „Megum við
hjónin ekki verða sérstakir bænarher-
menn fyrir ykkur og starfl ykkar í Pókot?
Drottinn hefur lagt okkur á hjarta að
beijast í bæn fyrir ykkur á hveijum degi.“
Slík umhyggja og kærleikur frá þeim
og svo mörgum hér heima, kristnum
Kenýumönnum og samstarfskristniboð-
unum fyllir hjartað þakklæti til Guðs og
auðmýkt. Ég fæ kökk í hálsinn við slíkar
minningar, sem finnst alveg niður í maga,
og tárin brjótast fram. Bænirnar fyrir
okkur og starfinu voru óteljandi, sömu-
leiðis bænheyrslumar. Orði Guðs var oft
sáð með tárum en uppskeran ótrúleg:
Fjölmargir eru orðnir kristnir, þar á
meðal biðjandi konur i 72 hópum.
Kristniboðsstarjið er nútímaævintýri um
staðfastar fyrirbænir og svör Guðs við
þeim. Lof og dýrð sé Guði einum!