Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 01.02.1997, Blaðsíða 17

Bjarmi - 01.02.1997, Blaðsíða 17
Sr. Kjartan Jónsson Kyrrðar stundir Sífellt fleiri kirkjur hafa þær í boöi Qjúfir tónar berast úr hljóm- flutningstækjunum. Mörg kertaljós loga á altarinu og í námunda við það. Það er dauf birta í kirkjunni. Fólk drífur að úr ýmsum áttum og finnur sér sæti. Allir eru hljóðir. Þeir sem koma reyna að ijúfa ekki kyrrðina. I bekkjunum situr fólk í þögn og hlustar á tónlistina. Hún hjálpar til við að róa hugann og stilla hann til íhugunar og bænar. Þamnig líða 10-15 mínútur. Þá hefst skipulögð helgi- stund þar sem fast form er notað. Allir hafa fengið sálmabók og skrá með bænum og helstu liðum helgistundar- innar. Presturinn stjórnar stundinni. Hún hefst með signingu og bæn. Þá er sunginn sálmur. Síðan er víxllestur. Djákni les ritningarorð. Að því búnu biðja allir bænar frá blaðinu. Nú stendur presturinn upp og auglýsir að þeir sem vilji geti komið með fyrir- bænarefni. Allmargir notfæra sér það. Hann gengur á milli bekkjanna og fólk hvíslar bænarefnum að honum sem hann skráir hjá sér. Fyrir stundina hafa einnig borist bænarefni. Þegar búið er að skrá bænarefnin fer presturinn fyrir altarið og leiðir viðstadda í bæn þar sem m.a. öll bænarefnin eru nefnd. Stund- inni lýkur með þvi að beðið er Faðir vor, lýst blessun og sálmur sunginn. Eftir stundina er öllum boðið til léttra veitinga þar sem færi gefst til að spjalla saman. Þessi kyrrðarstund var haldin í Vída- línskirkju í Garðabæ fyrir skömmu. Slíkar stundir eru haldnar í kirkjunni á hverju fimmtudagskvöldi kl. 22. Ýmis starfsemi fer fram í kirkjunni og safnaðarheimilinu þetta kvöld. Biblíu- og samfélagshópur, AA-menn og íleiri eru með sína fundi sem lýkur um kl. 22. Þá gefst þeim kostur, sem vilja, að taka þátt í kyrrðarstundinni. Margir gera það auk fólks sem kemur að heiman. Sr. Bragi Friðriksson, sóknarprestur í Garða- bæ, segir þátttökuna hafa verið mjög góða í þessum kyrrðarstundum í vetur. Að jafnaði koma 20 til 40 manns í hvert skipti. Hann segir að mjög mörg bænar- efni berist. „Fólk veit að það er beðið fyrir þvi á þessum stundum og er mjög þakk- látt iýrir það. Margir hafa samband við okkur prestana og þakka fyrir. Það er greinilegt að kyrrðarstundirnar mæta ákveðinni þörf sem er fyrir hendi hjá fólki.“ Vaxtarbroddur Sífellt fleiri kirkjur bjóða upp á kyrrðar- stundir. Tíminn er breytilegur en algeng- ast er að hafa þær í hádeginu. Margar kirkjur í Reykjavík og nágrenni hafa slíkar stundir en einnig kirkjur um allt land. Kyrrðarstundir hafa verið í Hall- grimskirkju um langt skeið. Þegar ég fór þangað um daginn leiddi presturinn þátttakendur i íhuguninni og sagði hvað ætti að íhuga. Þama var íhugunin aðal- atriðið en í Vídalínskirkju er það bænin. Þess má geta að sérstakar fyrirbæna- guðsþjónustur eru einnig í Hallgríms- kirkju. Eftir kyrrðarstundina í Hallgrims- kirkju var boðið upp á léttan hádegis- verð á vægu verði. Þar gafst fólki tæki- færi til að kynnast og spjalla saman. Það kom fram í samræðum við fólk að margir fóm á milli kirknanna í vikunni og sóttu kyrrðarstundir í hádeginu en kirkjurnar hafa þær á mismunandi dög- um. Þessar stundir vom fólkinu mikil- vægar í amstri hversdagslifsins. Form kyrrðastunda er nokkuð breytilegt milli kirkna en víðast hvar er altaris- sakramentið haft um hönd. Bæn, í hvaða mynd sem er, er andardráttur trúar- innar. Hún er lífssambandið við Guð. Það er þvi mjög gleðilegt að fólki gefist kostur á að sækja samvemr þar sem því er hjálpað til að vera hljótt frammi fyrir Guði og biðja. Allir vilja láta biðja fyrir sér. Kyrrðarstundir stuðla að þvi að fólk finni að það tilheyri kristnum söfnuði sem kemur saman í kirkjunum. Án bænar vex kirkjan ekki en fyrir bæn lifnar hún og eflist. Bænheyrslur sfyrkja trúna umfram allt annað. íslenska kirkj- an og þjóðin öll þarfnast einskis fremur en fyrirbænar þeirra sem vilja kenna sig við Jesú Krist. Við megum vænta endumýjunar í söfn- uðunum fyrir trúfastar bænir trúaðra manna.

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.