Bjarmi - 01.11.1997, Síða 9
Ef við skoðum ímyndina (lúkkið) í
rammanum sem ritningin gefur þá
kemur eftirfarandi í ljós: Guð skapaði
okkur í sinni ímynd en ekki í ímynd
auglýsinganna. Þegar mannkynið féll
hafði það fyrst áhyggjur af útliti sínu,
þau urðu þess vör að þau voru nakin.
Það var fallið mannkyn sem setti traust
sitt á gullkálfinn og aðra hjáguði. Það er
líka hluti af fallinu að setja traust sitt á
hjáguðinn Lúkk eða guð ímyndar og
útlits. Endurlausn Jesú nær einnig til
þeirra sem eru blindaðir af ímyndinni og
í fjötrum útlitsins. En verum þess minn-
ug að við erum öll á einhvem hátt snert
af syndinni, flækt í fjötrana og það er
horf hans. Þar kemur útlitsþátturinn
eða „lúkkið“ vissulega við sögu. Hlut-
verk auglýsinga er að laða að, í flest-
um tilfellum viðskipti. Því verða
auglýsingar eðli málsins samkvæmt að
vera aðlaðandi.
Á liðnum ámm og áratugum hefur
áunnist þekking á þvi hvaða leiðir em
árangursrikar í upplýsingamiðlun og
em þær m.a. kenndar í markaðs- og
auglýsingafræðum víðsvegar um heim.
Hópsálarfræði
Það væri efni í heila grein að fjalla um
hópsálarfræðina, sem hefur sitt að
segja í þessum efnum. Mismunandi
hópar móta sér norm um það hvað sé
viðeigandi, flott eða fínt, rétt eða
rangt. Þannig þykir eitt viðeigandi í
einum hópi sem þykir óviðeigandi í
öðmm. Matreiðsla á „lúkkinu" verður
því að taka mið af þeim hópi, þar sem
mestra hagsmuna er að gæta.
í fjötrum „lúkksins".
Það er algengt að fólk sé upptekið af
eigin útliti. Við erum öll þátttakendur
í þjóðfélaginu og ekki óeðlilegt að við
horfum til þess hvernig við litum út,
jafnhliða því sem við aðgætum hvað
við segjum eða hvemig lykt við gefum
frá okkur innan um aðra.
Það er hinsvegar spuming hvort og
hve mikið við látum viðhorf annarra
hafa áhrif á sjálfsmynd okkar.
Stendur og fellur sjálfsmynd kristins
Guð skapaði okkur í sinni ímynd en ekki í ímynd
auglýsinganna. Þegar mannkynið féll hafði pað
fyrst áhyggjur af útliti sínu, pau urðu pess vör að
pau voru nakin. Það var fallið mannkyn sem setti
traust sitt á gullkálfinn og aðra hjáguði.
ekki fýrr en líkamar okkar umbreytast,
að hið dauðlega verður ódauðlegt og
forgengilega óforgengilegt að við losnum
endanlega við ímyndina. í uppfyllingu
endurkomunnar verður allt fullkomið á
ný líkt og fyrir fallið.
manns með viðhorfi heimsins, eða
hefur hann sterkari gmnn til að byggja
sjálísmynd sina á? Nægir það kristnum
einstaklingi að horfa á viðhorf Guðs?
Er sjálfsmyndin byggð á sandi eða
bjargi?
Ég leyfi mér að beina þessari spum-
ingu bæði til þeirra sem telja sig vera
vel setta hvað „lúkkið" varðar og til
hinna sem telja styrkleika sinn ekki
vera falinn í umgjörðinni.
Kirkjan og „lúkkið"
Kristin kirkja byggir mikið á miðlun
upplýsinga t.d. í öllu boðunar- og
færðslustarfi. Þar ríkir almenn með-
vitund um gildi hins talaða og skrif-
aða orðs. En hvað með „lúkkið"?
Em kristnir menn þess meðvitaðir að
„lúkkið" er í raun upplýsingamiðlun
sem hægt er að nota með markvissum
hætti? Hvaða upplýsingar gefur
„lúkkið" á kirkjunni i dag? Em þær i
samræmi við þær upplýsingar sem
kirkjan miðlar t.d. í töluðu og rituðu
máli?
Fjölmargir aðilar nýta „lúkkið“ sem
lið í að ávinna vöru, þjónustu eða
málstað hylli. Er það ekki kirkjunni
til framdráttar að gera slíkt hið sama?
Þessi skrif sýna viðhorf greinar-
höfundar sem mótast af upplýsingum
sem hann hefur meðtekið í margvis-
legri mynd.
Rökstyddu vonina!
Við verðum að vera tilbúin til að endur-
skoða hugmyndir okkar og niðurstöður
reglulega.
Þó svo að menn séu meðvitaðir um
heimsmynd sína má ekki útiloka með
öllu sveigjanleika. Allir þurfa að vera
tilbúnir til að endurskoða afstöðu sína.
Hér er ekki verið að segja að menn eigi
að breyta mjög reglulega um skoðanir,
heldur eingöngu að vera tilbúnir til að
endurskoða ef þörf krefur.
Þegar einhver tekur afturhvarfi, kýs að
fylgja Jesú Kristi, þá eignast hann ekki
um leið fullmótaða heimsmynd.
Afturhvarfið er engu að síður fyrsta
skrefið og mjög mikilvægt á leiðinni að
kristilegri heimsmynd.
Hver og einn ætti að vera fús til að
velta fýrir sér rökum og mótrökum sem
varða heimsmyndina og leita meðvitað
að svörum við spumingunum sem berja
dyra. Ef við emm ekki fús til að leita og
eyða tíma í að smíða varanlega heims-
mynd kemur það niður á okkur sjálfum
og öðmm. Við verðum sjálf ringluð ef við
höfum ekki hlutina á hreinu og þeir sem
eru leitandi vilja líka svör. Þeir eru að
fást við sömu spurningar og við. Pétur
segir í fyrra bréfi sínu:
Verið ætíð reiðubúnir að svara hveijum
manni sem krefst raka hjá yðurfyrir
voninni, sem í yður er (3:15).
Af þessu má ráða að besta svarið við
ímyndinni (lúkkinu) er rétt heimsmynd
og sú heimsmynd þarf að mótast af
guðsmynd og þeim ramma sem ritningin
gefur.