Bjarmi - 01.06.1999, Blaðsíða 13

Við lifum í þjóðfélagi þar sem mikil
áhersla er lögð á veraldleg gæði. Full-
orðnir vinna mikið og atvinnuþátttaka
unglinga með námi hefur stóraukist. Sá
tími sem fer í vinnu hefði ef til vill nýst í
starf KFUM og KFUK fyrir nokkrum
árum. Bætt fjárhagsstaða og húsakost-
ur kirkjunnar hefur skilað sér í auknu
starfi á hennar vegum og samkeppni
um leiðtoga og jafnvel börnin. Aukið
starf sumarbúðanna að vetri kallar á
starfskrafta sem eiga þess ekki kost á
sama tíma að taka þátt í deildastarfinu.
Þá má nefna atriði eins og ílutning
fólks utan af landi til Reykjavíkur og al-
mennt áhugaleysi í trúmálum. Og ef til
vill var ekki fullkomin eining innan
KFUM og KFUK um hlutverk þeirra sem
æskulýðshreyfingar. Og sífellt þarf að
spyrja þeirrar spurningar hvort undir-
búningur og skipulag sé í góðu lagi.
í upphafi hefur það áreiðanlega unn-
ið með KFUM og KFUK að ákaílega lítið
var um tómstundatilboð til barna- og
unglinga. En það þurfti samt eitthvað
meira til. Það tekur enginn þátt í fé-
lagsstarfi af því hann hefur ekkert
betra að gera! Það verður að vera eitt-
hvað í félagsstarfinu sem höfðar til ein-
siaklingsins svo hann sjái tilgang í að
taka þátt í starfi félagsins. Sr. Friðrik
var óhræddur að prófa nýja hluti. Hann
sá til dæmis knattspyrnu, skátastarf og
söng sem tilvalin tæki í félagsstarfinu.
Sama gildir um okkur sem senn störf-
um á nýrri öld. Við þurfum að velta fyr-
ir okkur á hverjum tíma hvað það er
sem kemur okkur að gagni í félags-
starfinu. Hvaða hæfileika sjálfboðaliða
eða launaðra starfsmanna má nýta til
þess að við náum betri árangri. Hvernig
við skipuleggjum starfið og hvernig við
nýtum fjármuni sem best.
Þetta hefur verið gert á ýmsum svið-
um. Áður hefur verið minnst á ýmsar
nýungar í æskulýðsstarfinu. Félags-
heimilum okkar hefur fækkað og starfið
flust í safnaðarheimili í samstarfi við
viðkomandi söfnuð. Sums staðar nær
samstarfið aðeins til ákveðins aidurs-
hóps en annars staðar er allt æskulýðs-
starf viðkomandi sóknar í okkar hönd-
um. Af átján starfsstöðvum okkar eru
ellefu í kirkju eða safnaðarheimili eða í
samstarfi við viðkomandi söfnuð.
Á síðustu árum hefur verið reynt að
vinna markvisst að því að fjölga sjálf-
boðaliðum til þess að hægt sé að ná til
fleiri barna og unglinga. Jafnframt hefur
verið unnið að því að gera sjálfboðalið-
um starfið sem auðveldast, útbúa ýmis
konar hjálpargögn, koma á framfæri
nýjum hugmyndum, endurskipuleggja
leiðtoganámskeið og veita aðra aðstoð og
þjónustu eftir þörfum. Nýir starfsstaðir
hafa bæst við og margir ungir leiðtogar
eru að stíga sín fyrstu skref.
Starfið byggir á gamalli hefð og hlut-
verk okkar er skýrt: Að bjóða upp á
fjölbreytt kristilegt æskulýðsstarf sem
tekur mið af skiptingu mannsins í lík-
ama, sál og anda, með það að mark-
miði að leiða ungt fólk til Krists.
Framundan er að við þurfum að end-
urskoða starfsaðferðir okkar. Okkur
gengur til að mynda illa að ná til
drengja í deildastarfinu en Skógar-
menn fylla Vatnaskóg sumar eftir sum-
ar. Hvað getum við lært af því?
Það verður að vera eitthvað í félagsstarfinu sem
höfðar til einstaklingsins svo hann sjái tilgang í að
taka pátt í starfi félagsins.